Wie is Simon Davies? ‘In wedstrijden van zijn teams viel altijd iets te beleven’

Hij was maar een meeloper in de roemruchte class of ’92 en zijn managerscarrière werd in een vroeg stadium gefnuikt door een louche voorzitter. Portret van Simon Davies, die door Kompany werd binnengehaald bij Anderlecht, maar de clubs al na 7 maanden verliet.

You can’t win anything with kids. Het verdict van analist Alan Hansen na de 3-1-nederlaag van Manchester United op de openingsspeeldag van het seizoen 1995/96 op het veld van Aston Villa is snoeihard. Sir Alex Ferguson had de weken en maanden daarvoor zijn sterren Paul Ince, Mark Hughes en Andrej Kantsjelskis verkocht en hij had er niets beter op gevonden dan de primussen van de zogenaamde class of ’92 in de A-kern te droppen. De kids die op 19 augustus 1995 aan de aftrap staan, zijn Gary Neville, Phil Neville, Nicky Butt en Paul Scholes. Op de bank zitten voorts nog youngsters David Beckham, John O’Kane en Simon Davies. Voor Ferguson is het een evidentie: zijn verouderde spelersgroep is dringend aan een update toe. Maar de bezoekende supporters die in het volgepakte Trinity Road End de match volgen, snappen er niets van. Ferguson zal uiteindelijk gelijk krijgen: in mei pakken de Red Devils de dubbel.

Davies staat dat seizoen één keer aan de aftrap en mag vijf keer invallen. In totaal komt de Welshman elf keer in actie voor Man United in vijf seizoenen, maar wanneer hij in 1997 Old Trafford voorgoed vaarwel zegt komt hij niet verder dan derde klasse en de hoogste divisie in zijn thuisland Wales. Op zijn 32e is zijn profcarrière al voorbij en krijgt hij een plaats in de staf van vierdeklasser Chester City waar Roberto Martínez aan het uitbollen is. De twee mannen zouden elkaar in de zomer van 2008 nog eens tegenkomen: Davies is op dat moment manager van Chester City en Martínez is de sportieve baas bij het net naar de Championship gepromoveerde Swansea City. Davies heeft Chester City enkele maanden daarvoor van de degradatie naar vijfde klasse behoed en is aan zijn eerste weken bezig als manager. ‘In League Two wordt er doorgaans nog kick-and-rush gespeeld. Maar het uitgangspunt van Davies was om over de grond te voetballen’, vertelt Kevin Ellison, een van de oudere spelers in de kern op dat moment. ‘De bal moest zo snel mogelijk breed gespeeld worden en dan moest de voorzet komen. Hij was bij Chester begonnen als jeugdtrainer en hij durfde het aan om enkele jeugdspelers op te stellen.’

In tegenstelling tot veel van zijn Engelse collega’s kijkt Davies niet neer op de spelers en ontpopt hij zich tot een echte peoplemanager. Maar de missie van Davies bij Chester City is van in het begin gedoemd om te mislukken. Hij maakt geen schijn van een kans onder het regime van de excentrieke eigenaar Stephen Vaughan, die banden had met het criminele milieu en de club naar de financiële afgrond jaagt. Op de eerste speeldag van het seizoen 2008/09 loopt het al mis: Chester City gaat met 6-0 de boot in bij Dagenham & Redbridge. ‘De voorbereiding was nochtans goed verlopen’, herinnert de nu 40-jarige Ellison zich, die afgelopen seizoen nog actief was bij vierdeklasser Morecambe. ‘Door die zware nederlaag tegen Dagenham verloor hij een deel van zijn krediet. Veel inspraak had Davies trouwens niet bij de samenstelling van de groep. Er werden transfers geregeld achter zijn rug, spelers die totaal niet in zijn systeem pasten, en van bovenaf werd druk uitgeoefend om bepaalde jongens op te stellen. In Engeland is het niet de gewoonte dat het bestuur zich op die manier met het sportieve bemoeit, maar in die tijd gebeurde er van alles bij Chester… Davies heeft nooit een echte kans gekregen. Het management was constant op zoek naar grote namen om de ploeg te leiden. Het is zeker geen toeval dat op korte tijd IanRush, Mark Wright en Bobby Williamson Chester hebben getraind.’

Na vier zeges, negen draws en zeventien nederlagen wordt Davies in november 2008 teruggezet naar de jeugd.

MENTALITEITSWIJZIGING

In 2010 vertrekt de voormalige speler van Man U naar Manchester City. Bij City, dat sinds twee jaar in handen is van een investeringsgroep uit Abu Dhabi, willen ze de jeugdwerking een boost geven en trekken ze een blik ex-spelers open. Davies begint onderaan de ladder in de jeugdacademie en coördineert op een gegeven moment een uitwisselingsprogramma met Abu Dhabi om de betere spelers van daar naar Engeland te halen om de Europese manier van trainen te leren kennen. Dan gaat het snel: vanaf 2013 is hij de vaste assistent van U23-coach Patrick Vieira en twee jaar later volgt hij de Fransman op wanneer die naar zusterclub New York City vertrekt. ‘Vieira en Davies vormden een goed team. Toen Davies hoofdcoach werd van de U23, heeft hij de lijn gewoon doorgetrokken’, vertelt Simon Bajkowski, Citywatcher voor Manchester Evening News. ‘Hij speelde in een 4-3-3 met een verdedigende middenvelder en twee vleugelaanvallers die heel hoog stonden. Davies nam graag risico’s en daardoor viel er altijd iets te beleven in de wedstrijden van de U23. Er werden veel positionele fouten gemaakt, maar dat maakte Davies niet uit. Hij wilde een doelpunt meer maken dan de tegenstander. Hij was er ook van overtuigd dat hij spelers van 16 en 17 jaar ervaring moest laten opdoen bij de U23 om hen te laten voetballen tegen mannen.’

Medio 2017 wordt Davies head of coaching van de Manchester City Academy. Hij is de nummer twee in de hiërarchie en heeft als voornaamste opdracht om de manier van trainen van de U8 tot de U23 te stoomlijnen. In die rol tekent hij mee de contouren uit van het nieuwe jeugdbeleid van City, dat grotendeels gebaseerd is op de denkbeelden van Manuel Pellegrini en Pep Guardiola. In tegenstelling tot de andere topclubs wil City het jeugdvoetbal op een andere manier benaderen. De filosofie is simpel: de speler staat centraal en winnen is bijkomstig. In Engeland liggen de meest welvarende en kapitaalkrachtige jeugdcentra in de knoop met hun tienervedetten die denken dat ze het al gemaakt hebben. Op de Etihad Campus, het jeugdcomplex van TheCitizens, voeren ze een beleid dat de jongeren leert om bescheiden te blijven. De mentaliteitswijziging krijgt zelfs bijval bij de hoofdverantwoordelijke van rivaliserende academies. Davies gelooft in een aanpak waar gefocust wordt op het persoonlijke ontwikkelingstraject van elke puber. Als trainer van de Elite Development Squad speelt hij een niet onbelangrijke rol in de ontwikkeling van supertalenten als Phil Foden en Brahim Díaz, die in januari voor 17 miljoen euro aan Real Madrid werd verkocht. Bajkowski: ‘Bij Anderlecht zal hij ongeveer in dezelfde situatie zitten als bij City. Soms moest hij een stap opzijzetten en de baas laten doen.’

In theorie is Davies de enige man die Vincent Kompany straks zal mogen tegenspreken. Tegelijk zal Davies hoog inzetten op de menselijke dimensie van zijn werk. In zijn eerste interview op RSCA TV vertelde Davies dat hij alle mensen met wie hij samen zal werken – spelers, stafleden en medewerkers van de club – zal proberen te doorgronden. Iets wat Ellison niet vreemd in de oren klinkt: ‘Davies is een topkerel. Spelers durfden zelfs hun hart te luchten bij hem. Ik heb veel managers gekend in mijn carrière en hij is van de weinigen die ik spontaan zou groeten mocht ik hem tegengekomen.’