Wie is Aron Dønnum, de nieuwe spektakelman van Standard?

Standard hield zich lange tijd opvallend rustig op de zomermercato, maar met Aron Dønnum heeft het zijn toptransfer beet. De Noorse winger bezit alle kwaliteiten om straks de tribunes van Sclessin weer te doen daveren van plezier. Afgelopen zondag was hij alvast goed voor een assist op Abdoul Tapsoba.

Het duurde niet lang vooraleer Aron Dønnum (23) zich kon onderdompelen in de cultuur van zijn nieuwe club aan de boorden van de Maas. Bij de eerste thuiswedstrijd van het nieuwe seizoen tegen Genk kreeg hij vanuit zijn zitje in de tribunes al een aperitiefje geserveerd van wat hem de komende maanden te wachten staat in het shirt van Standard. Zijn T-shirt van Gucci en heuptasje van Vuitton ruilde hij snel in voor een rood-witte polo tijdens zijn verkenning van de catacomben op Sclessin. Daar hebben de vaste abonnees van de vernieuwde tribune 4 de lockdown vorig seizoen ten volle benut om de muren van hun habitat te decoreren met allerlei afbeeldingen van historische momenten uit hun ondertussen zeventienjarige lidmaatschap van de PHK-supportersgroep. Van Tony Montana, Bob Marley, Casa del Papel tot Joker, al die geflipte en gekoesterde personages sieren er de muren, gehuld in de rood-witte kleuren van Standard. Meer heeft Crazy Dønnum niet nodig om zich thuis te voelen.

De van Valerenga overgenomen speler heeft een lichaam dat even rijkelijk beschilderd is als die muren van tribune 4. Geen ontsnappingsplan zoals Michael Scofield in Prison Break, maar een autobiografische collage die start vanaf zijn zeventiende levensjaar. De letters K-I-N-G staan op zijn knokkels getatoeëerd, een hommage aan zijn vader, die hij altijd ‘mijn koning’ heeft genoemd. Zijn moeder kreeg dan weer een plaatsje op de biceps en op zijn voorarm staat een kindje met een ballon afgebeeld, als symbool voor zijn kinderdroom die realiteit werd.

Iets minder dan vier jaar tijd ligt er tussen het eerste doelpunt van Aron Dønnum voor Valerenga en zijn transfer naar België. Een stap dichter bij zijn doel om Europa te veroveren. Dat eerste doelpunt als prof droeg trouwens grote symbolische waarde, want het werd gescoord in het Lerkendal Stadion, thuisbasis van de Noorse topclub Rosenborg. Het is daar dat Aron de voetbalmicrobe te pakken kreeg, toen hij als vijfjarige uk met zijn vader Per Age een wedstrijd bijwoonde in de Champions League: Rosenborg tegen het machtige Real Madrid, met galácticos als Raúl, Roberto Carlos en David Beckham. Twaalf jaar na die richtinggevende avond was het aan Dønnum om de netten in Trondheim te doen trillen. Een krachtig, gekruist schot voorbij een grabbelende doelman. Kare Ingebrigtsen, toen als coach op de bank bij Rosenborg, herinnert zich dat doelpunt niet precies meer, maar de ex-coach van KV Oostende weet wel nog goed welke indruk die geblondeerde linkspoot naliet: ‘Hij was nog niet zo productief, maar je zag meteen dat hij over heel goede skills beschikte. Een heel leuke voetballer om naar te kijken.’

Zoals Arjen Robben

‘Het is een jongen die meerdere malen per wedstrijd je mond doet openvallen van verbazing’, bevestigt Kjetil Rekdal. Het voormalige boegbeeld van SK Lierse staat ons per telefoon te woord terwijl hij onderweg is naar Oslo, voor een avondje analistenwerk bij de televisie. Tegenwoordig is hij coach bij Hamarkameratene – HamKam voor de ingewijden – maar in het verleden vervulde hij diezelfde functie bij Valerengen. Zijn pad kruiste dus wel eens dat van Dønnum, die begin 2018 even uitgeleend werd aan de tweedeklasser. ‘Dat ik naar tweede klasse afzakte, had een simpele uitleg: ik wilde spelen. Want je mag nog zo goed zijn als je wil, maar als je niet speelt, zal niemand je talent zien’, legde de Noorse winger die move uit tijdens zijn persvoorstelling bij de Rouches. Zes maanden, een doelpunt en een assist later, keerde hij als een andere voetballer terug naar de Intility Arena in Oslo. Maar niet voor hij bij HamKam afscheid nam met een indrukwekkende speech. Eentje die getuigde van persoonlijkheid en dankbaarheid, want goed beseffend welke impact die steun van zijn ploegmaats daar zou hebben op het verdere verloop van zijn carrière.

‘Vooral de twee voorbije jaren heeft hij zich fantastisch ontwikkeld’, vertelt Amin Nouri, de voormalige rechtsachter van KV Oostende die bij Valerengen nog samenspeelde met Dønnum. ‘Niet zozeer wat betreft professionalisme, daar viel al weinig op aan te merken, maar wat betreft vertrouwen. Je zag hem echt groeien op het veld. Het feit dat hij vaak speelde en dat hij belangrijk kon zijn voor de ploeg, heeft hem veel goed gedaan.’

In de Intility Arena had coach Ronny Deila steeds vaker een plekje voor hem gereserveerd in het basiselftal, doorgaans op de rechterflank zodat hij naar binnen kon snijden. Maar Dønnum moest er opboksen tegen de enorme concurrentie van Chideru Ejuke, een Nigeriaanse sneltrein. Het was wachten tot die zijn transfer kreeg naar Heerenveen – een jaar later werd hij daar alweer voor 11,5 miljoen euro weggeplukt door CSKA Moskou – wat bewijst dat Dønnum niet af te rekenen had met een pannenkoek in die strijd om een basisplek bij Valerengen. Al meteen in de eerste wedstrijd na het vertrek van Ejuke toonde de Noor zijn kwaliteiten, met een doelpunt en assist tegen Stromsgodset. Hij was klaar om mee de ploeg te dragen. Een prestatie die een vervolg kreeg in de topper tegen Bergen, waarna Deila de woorden van lof niet spaarde: ‘Hij doet op een veld dingen die je maar zelden ziet. Een tegen een valt hij nauwelijks af te stoppen.’

‘Hij werd er de beste flankaanvaller van het kampioenschap’, vult Nouri aan. ‘Eigenlijk volstond het de bal naar hem te passen om iets te creëren. Je wist gewoon dat hij uit het niets een dribbel uit zijn sloffen kon toveren en dat hij op zijn eentje het verschil zou maken.’ Rekdal vergelijkt Dønnums stijl met die van de onvermijdelijke Arjen Robben, die net als hij vanop rechts naar binnen dribbelde om dan met zijn linker gevaar te creëren. Hetzij met een schot, hetzij met een assist. Zo eindigde Dønnum in 2019 met zes goals en vier assists, een jaar later met acht goals en zes assists.

Geboren showman

Op het einde van 2020 – in Noorwegen wordt de competitie per kalenderjaar afgewerkt – krijgt de naam van Aron Dønnum steeds meer weerklank in de kantoren van Sclessin. De concurrentie om zijn handtekening belooft een stevige te worden, temeer omdat Valerengen geen club is die zijn talenten zomaar in de etalage plaatst. Maar de scoutingscel van Standard is er honderd procent van overtuigd dat de stijl en persoonlijkheid van hun target perfect past bij het vurige temperament van Sclessin. ‘Toegegeven, tijdens een wedstrijd ga ik zo op in de sfeer dat ik soms gek word’, pikte de Noorse nieuwkomer daarop in tijdens zijn persvoorstelling.

In Noorwegen kennen ze de verhalen maar al te goed. Hoe hij na een nederlaag tegen Kristiansand aan zijn coach het ‘advies’ gaf om zijn mond te houden, hoe hij geschorst werd na ontoelaatbaar taalgebruik tegenover de scheidsrechters, of hoe hij eens een doelpunt vierde door ostentatief een getekende Rolex op zijn pols te tonen aan de camera’s – een reactie op een krantenartikel over zijn zeer dure uurwerk, dat flink wat stof deed opwaaien in Noorwegen. Het zou niet de eerste en laatste keer zijn dat de gekke aanvaller zich laat opmerken met een speciale viering.

‘Meestal houdt hij het op een backflip ( een achterwaartse salto, nvdr), maar je weet gewoon dat hij graag de show verzorgt na een doelpunt’, lacht Amin Nouri. Die eraan toevoegt dat de show niet beperkt blijft tot enkel voetbal. ‘Hij heeft talent voor zowat alle sporten: ski, skateboarden… alles wat hij probeert, lukt hem. Hij is echt multigetalenteerd.’

Het gevolg van een jeugd die zich meer in de tuin afspeelde dan op de schoolbanken. Acrobatisch skiën, ijsschaatsen, American Football, handbal: de jonge Dønnum combineert het allemaal. En wanneer hij Usher of Michael Jackson hoort, komen daar ook nog wat danspasjes bij. Het complete gamma van een geboren showman.

‘Op een voetbalveld is hij heel verbaal’, grijnst Kare Ingebrigtsen, die in de Noorse competitie meermaals tegenover de winger stond. ‘Ik denk dat hij daarbuiten toch anders is. Eens hij in een wedstrijd zit, wil hij er gewoon alles aan doen om zijn ploeg te laten winnen.’

Amin Nouri bevestigt: ‘Door zijn getatoeëerde lichaam heeft hij de reputatie van bad boy, maar dat is misleidend; eigenlijk is het een heel aangename kerel. Maar het klopt dat hij op een veld verandert in een speciale. Hij geeft alles om te winnen.’

De protagonist zelf ziet het zo: ‘Alles wat ik doe, doe ik met passie.’ Hij liet het woord zelfs op zijn kuit plaatsen. Het klinkt de Standardfans als muziek in de oren. Want als er één woord is dat hen definieert, is het dat wel: passie! Aron Dønnum heeft nooit anders gekend sinds hij op zijn veertiende slaagde voor een test bij Valerengen en zijn voetbaldroom dichterbij zag komen. Een verlangen dat startte met het bekijken van wedstrijden van Manchester United.

De grote sprong

Ondanks alle corona-ellende werd 2021 het jaar van de grote doorbraak voor Dønnum. Hij startte het nieuwe seizoen in Noorwegen met zes doelpunten en drie assists in tien wedstrijden voor Valerenga. Het ontging ook Stale Solbakken niet. Na een sterke partij tegen topclub Rosenborg somde de bondscoach van Noorwegen de sterke punten op: ‘Hij koos goed zijn moment om te dribbelen, leverde een aantal uitstekende passes af en op vlak van arbeidsethiek zette hij belangrijke stappen.’ Die woorden werden kracht bijgezet met daden: Solbakken gunde de jonge flankaanvaller in juni een eerste cap in een oefeninterland tegen Luxemburg. Hij mocht invallen voor Jens Petter Hauge en nog een half uur voetballen aan de zijde van grote namen als Erling Haaland en Martin Ødegaard. Een trio dat de toekomst van het Noorse voetbal moet kleuren.

Om te blijven evolueren, drong een nieuwe stap zich op. Die naar het buitenland. Ex-ploegmaat Nouri: ‘Hij was klaar om de grote sprong te wagen, alleen kwam het erop aan de juiste bestemming te kiezen.’ Daarin bijgetreden door Ingebrigtsen: ‘Het was voor hem tijd om andere lucht op te snuiven.’

Dat wordt uiteindelijk die van het sfeervolle Sclessin. Met een enthousiaste achterban die hem perfect ligt en met de status van toptransfer, wat de showman in hem ongetwijfeld vleugels geeft. Dat voelt Dønnum ook zo aan: ‘Ik hou ervan dat men iets verwacht van mij.’ Ongetwijfeld heeft de Noor al enkele backflips of andere kunstjes in gedachten voor het moment dat hij zijn eerste goal maakt op Sclessin.