Gilles Bernard verovert beetje per beetje de internationale esportswereld. Momenteel speelt hij voor het eTeam van KRC Genk en wordt hij verhuurd aan AZ Alkmaar om deel te nemen aan de virtuele Eredivisie, de eDivisie. Wij maakten kennis met Bernard aan de hand van vijf gedaantes.
De reden waarom Gilles Bernard niet deelneemt aan de Belgische ePro League is simpel: ‘Het is nog steeds geen officiële competitie. We hebben er weinig aan, want via de Belgische competitie kan ik mij niet kwalificeren voor officiële EA-toernooien (EA Sports is de uitgever van de FIFA-reeks en faciliteert officiële kampioenschappen, nvdr.). Via de eDivisie kan dit wel en daar is er prijzengeld, natuurlijk.’
Dat prijzengeld bedraagt €50.000 voor de winnaar van een seizoenshelft. Dit bedrag wordt door twee gedeeld, want iedere club heeft een Xbox-speler en een Playstation-speler. Hun resultaten worden opgeteld om de puntenverdeling per speeldag te bepalen. ‘Het lijkt nogal individualistisch’, gaat Bernard verder, ‘maar als ik verlies met 2-0, moet Dani Visser (Bernards ploeggenoot voor AZ Alkmaar, nvdr.) op zijn Xbox met drie doelpunten verschil winnen om de drie punten binnen te halen. We winnen en verliezen dus wel als ploeg.’
Bernard zelf won twee van zijn eerste vier wedstrijden, maar het is vooral door zijn ploeggenoot, de kampioen van twee jaar geleden, dat AZ Alkmaar het seizoen goed begon met tien op twaalf: “Ik begin nu meer ritme te vinden en ken de meeste tegenstanders ook, dus een play-offsplaats bij de eerste vier mogen we wel ambiëren.”
Daarnaast vertegenwoordigt Bernard KRC Genk in andere toernooien, waarvoor hij zich onder andere kan plaatsen via de Weekend League, een spelmode waar je dertig wedstrijden per weekend moet afhaspelen: “Als je na het weekend bij de beste honderd ter wereld wil horen, moet je bijna al je wedstrijden winnen. Tijdens de eerste zes weekends dit seizoen won ik 173 van de 180 wedstrijden.’
De esporter
‘Twee seizoenen geleden speelde ik voor Lille OSC. In het seizoen nadat ik er vertrok en voor ik bij Genk tekende, deed ik even een ‘nine to five’-job bij Lampiris. Ik verdien wel iets meer dan wat ik daar verdiende, maar ik heb ook het statuut van zelfstandige. Op dinsdag en woensdag speel ik voor AZ Alkmaar de eDivisie en het weekend is vanaf vrijdag volzet met die dertig Weekend League-wedstrijden of andere activiteiten voor KRC Genk. Normaal gezien vindt de eDivisie plaats in een televisiestudio in Amsterdam waar alle tegenstanders rond je lopen en je de commentatoren hoort roepen. Door corona gebeurt dat van thuis uit wat voor minder stress zorgt, maar dat is ook minder tof want ik heb wel al zulke toernooien gespeeld.
Ik heb de meeste wereldtoppers wel al eens verslagen, dus ik weet dat het mogelijk is om daar ook bij aan te sluiten.’
‘Die Weekend League werd pas in 2017 geïntroduceerd, dus toen ik mezelf wekelijks hoog op de ranglijsten zag staan, besefte ik pas hoe goed ik was. Dat was een bevestiging om voort te doen en FIFA-speler te worden. Momenteel behoor ik wereldwijd wel tot de subtop. Op de grote toernooien raak ik meestal tot in de kwartfinales, maar daar verlies ik vaak op een stomme manier. Ik heb de meeste wereldtoppers wel al eens verslagen, dus ik weet dat het mogelijk is om daar ook bij aan te sluiten. Als 24-jarige zit ik nu op mijn piek, dus ik heb nog wel wat tijd.
‘Ik heb ook al een periode alleen gespeeld, wat wel minder stressvol is. Je hoeft geen specifieke doelstellingen te halen en niemand zal klagen als je eens een weekend niet speelt. Maar toch is een team hebben erg belangrijk. Er zijn trainers, je kan overleggen met ploeggenoten, ik heb een mental coach en alles wordt gecoördineerd. Dat is toch fijn.’
De boy next door
‘Studeren is nooit mijn ding geweest. In het middelbaar studeerde ik af in de richting Boekhouding-Informatica, maar aan de hogeschool probeerde ik drie richtingen waarvan ik geen enkele afwerkte. Het klinkt raar voor een eSporter, maar ik kan me moeilijk concentreren. De combinatie tussen schoolverplichtingen en FIFA-verplichtingen werd ook moeilijk, dus besloot ik na twee jaar studeren vol voor mijn carrière te gaan en tekende ik bij Lille OSC. Zo’n kans krijg je maar een keer.
‘Of mijn ouders verrast waren? Neen, ze zagen het wel aankomen. Toen ik veertien was, voerden ze mij al bijna wekelijks naar toernooitjes in Nederland of de andere kant van België. Mijn ouders begrijpen wel wat ik doe en steunen mij daar ook echt in. De resultaten zijn ook duidelijk zichtbaar, dat helpt. Voor hen zijn dat ook af en toe leuke reisjes, dat is ook aangenaam.
‘Ik livestream mijn dertig Weekend League-wedstrijden ook wekelijks op Twitch. Daar kijken doorgaans vijftig tot honderd mensen naar. Als ik lang ongeslagen blijf, stijgt het kijkersaantal omdat mensen mij zo’n 30-0-reeks willen zien behalen. Wanneer ik minder goed speel, kijken er ook meer mensen omdat ik dan gefrustreerd ben en dat is natuurlijk sensatie (lacht). Ik krijg ook wel dagelijks berichten waarin mensen mij tips vragen of succes wensen. Die probeer ik wel allemaal te beantwoorden. Ik zal nooit zo arrogant worden om zulke kleine dingen niet meer te doen. Uiteindelijk ben ik maar een FIFA-speler.’
De slechte verliezer
‘Ik ben een zeer slechte verliezer. Dat gebeurt niet vaak, maar wanneer ik verlies, ben ik wel even kwaad. Mijn ouders weten ondertussen ook dat wanneer ik een belangrijke kwalificatiewedstrijd speel, dat ze even een wandeling kunnen gaan maken. Als ik verlies, ben ik even niet te genieten, maar dat is ook wel weer snel voorbij. Tijdens het weekend speel je niet altijd tegen profs, dus ik hoef dan niet op volle kracht te spelen. Officiële toernooien vergen wel een hoop meer concentratie en leiden al eens tot stress.
‘Een wedstrijd duurt amper een kwartier, dus je moet wel al je concentratie iedere seconde op het spel houden. Als je eens kort niet oplet, kan dat het verschil maken tussen winnen en verliezen. Na een toernooidag kan ik wel echt last hebben van zware hoofdpijn, zeker omdat er tussen de wedstrijden niet veel tijd is om te rusten.
‘Zowel bij AZ Alkmaar als individueel heb ik een trainer en bij KRC Genk hebben we een mental coach. Ik kan wel wat bijleren over stilstaande fases, maar in het mentale aspect is er de meeste groeimarge. Wanneer ik stress heb, kan ik soms de kalmte niet bewaren en verlies ik op een domme manier. Nu pauzeer ik het spel na ieder doelpunt om rust te vinden. Het is moeilijk om binnen het kwartier plots ‘zen’ te worden.’
De eDivisie is zowel qua spelerskwaliteit als omkadering en organisatie bij de drie beste livecompetities ter wereld.’
De tacticus
‘Mijn speelstijl kan niemand veranderen. Mijn trainers helpen vooral met stilstaande fases en zorgen dat ik een vaste lijn krijg in mijn spel. Ik speel zeer verticaal met hoge druk en gebruik veel skillbewegingen. Iedere editie van FIFA heeft een andere spelmechaniek, dus soms ligt het spel mij minder dan anders. Deze editie, FIFA21, past wel bij mijn stijl. Het is belangrijk om ieder jaar de meta (spelelementen zoals passtypes of bepaalde skillbewegingen, nvdr.) te ontdekken en deze efficiënt te gebruiken.
‘De eDivisie is zowel qua spelerskwaliteit als omkadering en organisatie bij de drie beste livecompetities ter wereld. Dan word je wel gedwongen om iets defensiever te spelen. In het weekend kan ik blijven doordrukken en aanvallen, maar voor AZ Alkmaar moet ik toch vooral de juiste momenten afwachten.
‘De kwaliteitsverhouding hangt wel af van de clubs, hoe serieus ze esports nemen. Ajax doet dat en staat momenteel ook eerste, maar Heracles Almelo kan je bij ons ook bij de betere rekenen. Heereveen daarentegen staat voorlaatste, want zij kozen gewoon een fan. In tegenstelling tot veldvoetbal kan KRC Genk wel wereldtop worden. FC Basel is daar een mooi voorbeeld van. Zij presteren altijd goed op toernooien, maar eigenlijk is dat ‘maar’ Basel. Een club is maar zo goed als zijn spelers.’
De raadgever
‘Als ik drie tips mocht geven voor ambiërende FIFA-spelers, zou ik beginnen met de wil hebben om te winnen. Vroeger belde ik met vrienden terwijl ik speelde, wat me wel afleidde. Eens ik daarmee stopte, speelde ik veel constanter. Op dat vlak moet je toch een kleine sociale opoffering maken om in optimale omstandigheden te kunnen spelen. Vorig jaar was ik twintig keer ongeslagen in het weekend. Ook dit jaar al twee keer. Dat is het resultaat daarvan.
‘Het is ook belangrijk, zoals ik eerder zei, om de meta te ontdekken. Als jouw favoriete speler Zlatan Ibrahimovic is, moet je die links laten liggen om met de Braziliaanse Ronaldo of Mbappé te spelen. Skillbewegingen, snelheid en kracht zijn ieder jaar belangrijk. Spelers als Gullit, Maldini, Neymar… daarmee win je. Lionel Messi wordt bijvoorbeeld niet veel gebruikt: hij is klein, zwak, niet super snel en kan niet alle skillmoves uitvoeren.
‘De laatste tip? Steeds betere tegenstanders opzoeken. Daag vrienden uit waarvan je weet dat ze beter zijn. In de Weekend League ontmoet je niet altijd profs, maar je krijgt wel telkens sterke tegenstanders. Mocht dat al langer bestaan, was ik nu misschien nog beter. Ik ging vanaf mijn veertiende ook al wekelijks in Amsterdam aan toernooien meedoen tegen de beste Nederlanders. Als je die weerstand opzoekt, leer je daar ook uit.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier