Matt Miazga streek begin oktober neer in Brussel, maar wie is de Pools-Amerikaanse verdediger? Dit zijn de tien dingen die je absoluut moet weten over de globetrotter.
Dat de transfer van Matt Miazga naar Anderlecht meteen breed werd uitgesmeerd in de Belgische media is eigenlijk geen verrassing. Het gebeurt niet elke dag dat een speler van het grote Chelsea verhuurd wordt aan een ploeg uit de Jupiler League. Het Europese parcours van Miazga langsheen Vitesse, Nantes en Reading was ook voer voor discussies. Maar het is vooral zijn levensloop in de VS, gevuld met appetijtelijke anekdotes en prettige gebeurtenissen, die de Yankee van paars-wit zo speciaal maakt.
Red Bull Academy & US Soccer Development Academy
Matthew Miazga wordt in 1995 geboren in Clifton, New Jersey. Een stadje op 25 kilometer van Manhattan. Op school vallen zijn voetbalkwaliteiten op en hij wordt heel snel opgepikt door de New York Red Bull Academy, het opleidingscentrum van de topclub uit de MLS.
Tegelijkertijd maakt hij deel uit van de US Soccer Development Academy, een centre of excellence op het vlak van jeugdvoetbal dat door de Amerikaanse bond beheerd wordt. Hij traint er onder andere met Ethan Horvath, de toekomstige doelman van Club Brugge, en Christian Pulisic die via Dortmund bij Chelsea terecht zal komen.
Hij klimt op in de jeugdrangen van New York Red Bulls en groeit in elk team uit tot steunpilaar en absolute sterkhouder. En plots staat hij aan de deur van de A-kern.
University of Michigan? No!
Op zijn 18e neemt Miazga een drastische beslissing: hij wil universitaire studies aanvatten. Hij schrijft zich in aan de universiteit van Michigan en zijn aanvraag wordt met de ogen dicht goedgekeurd omdat ze in hem een heuse versterking zien voor het Michigan Wolverines men’s soccer team.
Alles is geregeld en dan maakt hij een bocht van 180 graden. Miazga staat op de radar van een of andere Europese club en New York Red Bulls vindt de tijd rijp om hem een profcontract aan te bieden. Miazga hakt de knoop door: hij laat zijn plannen om te studeren varen en geeft de hoogste prioriteit aan voetbal.
Tijdens zijn tweeënhalf jaar en 42 wedstrijden voor de Red Bulls wint hij twee keer de MLS Supporters Shield, de prijs die overhandigd wordt aan de club die in de reguliere competitie het meeste punten heeft behaald.
Polen of Team USA?
Tijdens zijn dienstperiode bij de U18 van NY Red Bulls krijgt de verdediger een oproepingsbrief van Polen. De uitnodiging komt niet uit de lucht vallen want zijn beide ouders zijn Poolse expats die een American dream hadden. Miazga werd nog nooit opgeroepen door de Amerikaanse federatie en beslist dus om in 2012 het land van zijn ouders te vertegenwoordigen in een oefenmatch tegen Slovenië. De reactie van de VS laat niet lang op zich wachten en enkele maanden laten aanvaardt hij een selectie van de U18 van de VS.
Ik voel mij zowel Amerikaan als Pool. Ik word verscheurd door de beslissing die ik moet nemen.’
Daarna slaat de twijfel toe. Hij wil nog geen definitieve keuze maken zolang hij geen A-selectie op zak heeft. Er volgt een krachtmeting waarin beide federaties openlijk flirten met Miazga en Polen schakelt zowaar voorzitter Zbigniew Boniek in om Miazga naar Polen te lokken. Miazga luistert beleefd, maar zet zijn internationale carrière voort bij de U20 en U23 van de VS.
Maar hij blijft zichzelf overtuigen dat niets onomkeerbaar is voor hij zijn eerste cap heeft veroverd. ‘Mijn familie zou willen dat ik voor Polen kies, mijn vrienden moedigen mij aan om voor de States te spelen’, vertelde Miazga aan Amerikaanse media. ‘Ik voel mij zowel Amerikaan als Pool. Ik word verscheurd door de beslissing die ik moet nemen.’ Uiteindelijk winnen de Amerikanen de slag om Miazga en speelt zijn eerste wedstrijd in 2015 tegen godbetert Saint Vincent en de Grenadines.
Kwartfinales op het WK U20
Tussendoor zet hij zich met hart en ziel in voor de jeugdploegen van Team USA. Hij is een sleutelfiguur bij de U20 die het op het WK 2015 in Nieuw-Zeeland tot de laatste acht schoppen. Al stopt het avontuur in de kwartfinales na een strafschoppenreeks tegen Servië, dat zich later tot wereldkampioen zou kronen na winst tegen Brazilië.
Gemodelleerd door Herzog en Ramos
Twee trainers hebben een meer dan gewone rol gespeeld in Miazga’s internationale opgang. Eerst was er Tab Ramos, zijn coach bij de U20. Hij is de persoon die Miazga echt zin geeft om de States te verkiezen boven het thuisland van zijn ouders. Op persconferenties haalt Ramos de loftrompet boven wanneer hij over zijn centrale verdediger spreekt. ‘Matt Miazga is de toekomst van het voetbal in dit land. Wij hebben vanaf de eerste dag in hem geloofd. Hij moet voor de VS spelen. Ik wil hem niet onder druk zetten, maar hij moet weten dat wij een beter voetbalprogramma hebben dan die van Polen.’
De naam klinkt weinig bekend maar Ramos kwam meer dan 80 keer uit voor de VS en speelde de WK’s van 1990 en 1994. En tijdens World Cup 94 speelde hij tegen wil en dank de hoofdrol in de meest gewelddadige scène van het tornooi. Tijdens de wedstrijd USA-Brazilië werd hij knock-out geslagen na een weerzinwekkende elleboogstoot van Leonardo. De diagnose was afschuwelijk: een schedelbreuk en een ziekenhuisopname van drieënhalf maand. De beelden van het incident circuleren nog vlotjes op YouTube en 26 jaar na de feiten krijgt elke normale kijker er nog steeds koude rillingen van.
Na Ramos werkt Miazga bij de U23 samen met Andreas Herzog, ex-Bayern München en recordhouder bij de Oostenrijkse nationale ploeg wat betreft het aantal selecties. Hij is ook een onvoorwaardelijke fan van Miazga en haalt alles uit de kast om hem voor de VS te doen kiezen.
Gold Cup
Miazga speelt zijn eerste wedstrijd voor de A-ploeg onder bondscoach Jürgen Klinsmann. Zijn eerste stunt realiseert hij in de zomer van 2017 tijdens de Gold Cup, het landenkampioenschap voor ploegen uit Noord-Amerika, Centraal-Amerika en de Caraïben. Miazga is een van de jongste spelers in de kern die onder leiding staat van Bruce Arena en moet de eerste twee duels op te bank uitzitten. In de derde groepswedstrijd tegen Nicaragua haalt Miazga wel de aftrap.
Hij moet met de VS direct een zware missie uitvoeren: met drie doelpunten verschil winnen van Nicaragua om als groepswinnaar te eindigen en zo een duel met bullebak Costa Rica vermijden in de kwartfinales. In de 88e minuut staan de VS met 2-0 voor. Er volgt een ultieme vrije trap en Miazga gaat mee naar voren om oorlog te maken in de box. De voorzet belandt op het voorhoofd van Miazga en hij kopt de 3-0 binnen.
Twee weken later mogen de Amerikanen de beker in de lucht steken. Miazga, die erbij werd gehaald als leerjongen, speelt amper een wedstrijd maar met zijn doelpunt ligt hij wel aan de basis van de triomftocht van de Yankees. Het blijft tot op heden zijn enige doelpunt op internationaal vlak.
Yankee Stadium
In de MLS staat hij ook niet bekend als een doelpuntenmaker. Op zijn cv staat er slechts een doelpunt, maar ook die treffer mag gerust historisch genoemd worden. We zijn in juni 2015. In het Yankee Stadium, te midden van de Bronx, staat de derby op het programma tegen stadsrivaal New York City FC. 48.000 nieuwsgierigen wonen de wedstrijd bij en zien hoe Miazga zijn tegenstander David Villa monddood maakt. Bij een 1-2 stand maakt Miazga de klus af op aangeven van Sacha Kljestan. Hij viert zijn doelpunt door een typische swing na te bootsen van een volleerde slagman in het baseball.
Achteraf vertelt hij dat zijn viering een verwijzing is naar het feit dat de wedstrijd gespeeld werd in een baseballstadion. Het Yankee Stadium, de thuishaven van New York City, is in de eerste plaats het heiligdom van de New York Yankees, die met hun veertig nationale titels een instituut zijn in de Amerikaanse sportwereld.
In het begin van zijn carrière wordt hij door experten vergeleken met Jaap Stam en Wladyslaw Zmuda.
Fan van Boateng en volgeling van Stam
In het begin van zijn carrière wordt hij door experten vergeleken met Jaap Stam en Wladyslaw Zmuda, een van de patrons van een generatie Poolse voetballers die op het podium stond op de WK’s van 1974 en 1982. Miazga definieert zichzelf op dat moment als een voetbalstudent. ‘Ik observeer graag Europese spelers. Ik kijk hoe zij omgaan met topwedstrijden en hoe zij zich uit de meest hachelijke situaties redden. Ik bewonder boven alles Jérôme Boateng, Raphaël Varane en Sergio Ramos. Ik wil mijn eigen stijl ontwikkelen en ik wil mijn eigen identiteit vormgeven. Ik wil niemand kopiëren, maar er zijn toch een aantal zaken die ik van dergelijke topspelers kan opsteken.’
Bijna speler van het jaar
Hij is er héél dichtbij geweest, maar uiteindelijk grijpt Miazga naast de trofee voor beste Amerikaanse speler van het jaar. Eind 2018 – hij is dan al tweeënhalf jaar op tournee in Europa – wordt hij genomineerd voor de U.S. Soccer Athlete of the Year. Hij hoopt zijn naam te kunnen bijschrijven naast die van buitengewone Amerikaanse voetballers als Alexi Lalas, Landon Donovan, Oguchi Onyewu, Tim Howard en Pulisic. Kortom: het beste van het beste van het Amerikaanse soccer. Zack Steffen, die onder andere actief was bij Manchester City, gaat met de trofee lopen. En Miazga blijft dus achter met zijn uitverkiezing van Young Male Athlete of the Year van 2015.
Designated Player? No thanks!
Eind 2015 komt het management van de New York Red Bulls op de proppen met een contract en willen ze Miazga het speciale status van Designated Player toekennen. In de MLS werken ze al jaren met een salary cap, die ervoor moet zorgen dat geen enkele club het loonplafond overschrijdt, en het aanduiden van een Designated Player is een manier om de regels te omzeilen. De bobo’s van de MLS zijn ervan overtuigd dat het aantrekken van David Beckham de reputatie van de competitie zal opkrikken en daarom krijgt elke club de toelating om een paar Designated Players te benoemen. Aangezien Beckham de eerste speler is die onder die speciale regeling valt, wordt het omgedoopt tot de Beckhamrule.
De jaren erna profiteren tal van bekende voetballers van dat bijzondere decreet om hun vleugels uit te slaan in de MLS. Zonder die regel waren jongens als Thierry Henry, Andrea Pirlo, Frank Lampard, David Villa, Didier Drogba, Zlatan Ibrahimovic, Steven Gerrard, Wayne Rooney, Andrés Mendoza, Bastian Schweinsteiger, Gonzalo Higuaín, Alejandro Pozuelo en zelfs Jelle Van Damme nooit naar de VS of naar Canada verhuisd.
Wanneer Miazga de opportuniteit krijgt om dezelfde status te krijgen als die toppers wijst hij het aanbod kordaat af. Hij is van mening dat hij niets meer kan bijleren in de MLS en zijn obsessie om in Europa te voetballen laat hem niet los. Het bestuur van NYRB dringt ook niet aan en enkele dagen later zet Miazga zijn krabbel onder een contract van vierenhalf jaar bij Chelsea.
De Europese balans van Miazga
Matt Miazga denkt dat hij een hoofdrol zal vertolken in de Premier League wanneer hij begin 2016 een contract tekent bij Chelsea. Maar tussen januari van dat jaar en nu draagt hij amper twee keer het shirt van de Blues. In een tijdspanne van acht dagen speelt Miazga negentig minuten tegen Aston Villa en mag hij gedurende een helft aantreden op het veld van Swansea City. Guus Hiddink zit dan als trainer op de bank, Thibaut Courtois staat tussen de palen, Branislav Ivanovic is zijn maatje in het hart van de verdediging met Cesc Fabregas als buffer voor hen en Eden Hazard herstelt in de ziekenboeg van een blessure. De Amerikaan haalt daarna nog twee keer de bank en verdwijnt dan helemaal uit beeld.
In augustus 2016 wordt hij aan Vitesse uitgeleend, waar hij het hele seizoen speelt en de KNVB-beker wint. En dat is meteen de eerste trofee van de Arnhemmers in de clubgeschiedenis. De huurovereenkomst wordt met een jaar verlengd en op het einde van zijn tweede seizoen scoort hij het doelpunt dat Vitesse richting Europa League stuurt.
Zijn volgende bestemming wordt Nantes. De Amerikaanse international behoort in eerste instantie tot de plannen van trainer Miguel Cardoso, maar komt niet meer aan spelen toe tijdens het bewind van Vahid Halilhodzic. In januari laat hij Nantes voor wat het is en gaat opnieuw op huurbasis aan de slag bij Reading in de Championship. Een degradatie naar derde klasse lijkt onafwendbaar maar met Miazga in de ploeg pakken The Royals twee keer meer punten dan in de eerste helft van het seizoen en verzekeren ze zich van het behoud in tweede klasse. Zijn huurperiode wordt voor een seizoen verlengd en afgelopen zomer meldt hij zich weer voor enkele weken bij Chelsea in afwachting van een nieuwe uitleenbeurt: aan Anderlecht.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
