Wordt OH Leuven de nieuwe topclub van België? ‘De richting is bepaald, de datum niet’

Trainer Marc Brys verkoos een verlengd verblijf aan Den Dreef boven een kans bij topclub KRC Genk, een week later verhuisden twee scouts van Gent naar Leuven. Een blik achter de schermen bij de hyperambitieuze Leuvense club.

Aan de ingang van het stadion King Power at Den Dreef Stadion wappert al een week trots de Belgische vlag. Na 125 jaar Belgisch voetbal is Leuven even de voetbalhoofdstad van dit land en bij uitbreiding van heel de wereld, met de Rode Duivels als nummer één op de wereldranglijst. De drie extra matchen zijn een flinke belasting voor de grasmat die nog geen veldverwarming heeft, maar die nu al als de beste van de hoogste klasse geldt, dankzij de intensieve zorgen van de toegewijde greenkeepers die, met dank aan Leicester City, hun baby koesteren.

De stad Leuven is fier met deze etalage, een mooi aperitief voor de Europese Sporthoofdstad die Leuven in 2021 zal zijn, maar op termijn wil men hier vaker topvoetbal beleven.

Alleen wil OH Leuven daar geen datum op plakken, ook al is de ploeg dit seizoen in 1A één van de smaakmakers. ‘Natuurlijk zou het voor jullie een mooie titel zijn mochten we zeggen dat we over zoveel jaar Europees voetbal en dan Champions League willen, maar dat gaan we niet doen’, zegt CEO Peter Willems, die anderhalf jaar geleden koos voor het Leuvense project. ‘Het behoud en een rustig seizoen volstaan dit jaar. Vergeet niet dat we amper vijf dagen voorbereiding op dit avontuur in eerste klasse hadden.’

Er staan bij OH Leuven, in tegenstelling tot bij andere Belgische eersteklassers in buitenlandse handen, bijna allemaal Belgen aan het roer: naast de CEO is er hoofd strategie Filip Van Doorslaer, die er als marketingverantwoordelijke mee voor zorgde dat de Rode Duivels tot een wereldmerk uitgroeiden. Technisch directeur is Wim De Corte en hoofd jeugdopleidingen is Henk Mariman. Die laatste leerde de stiel bij Lokeren, Germinal Beerschot en daarna Club Brugge. Plus natuurlijk de sportieve staf, ‘Team Brys’, onder leiding van Marc Brys.

CEO Peter Willems heeft zelf nog in Leuven gevoetbald, tot de reserven van voormalig derdeklasser Zwarte Duivels Oud-Heverlee, dat in 2002 opging in een fusie met Daring en Stade Leuven. ‘Zonder die band had ik dit misschien niet gedaan.’ Maar de voornaamste reden om anderhalf jaar geleden, na veertien jaar bij de UEFA te hebben gewerkt als marketingmanager, terug te keren naar België was een andere. ‘Ik had een goeie job bij de UEFA en we waren gesetteld in Zwitserland, mijn vrouw is Zwitserse. De eigenaars van OH Leuven hebben me overtuigd met een volledige visie. Ik begreep meteen dat het hier niet de bedoeling was wat spelers te kopen en te verkopen. Het ging om veel meer. Anderhalf jaar later stel ik vast dat elke belofte die ze toen maakten intussen uitgevoerd of in uitvoering is.’

Het stadion, dat al grotendeels vernieuwd was, werd verder uitgebouwd. De kleedkamers en de ruime perszaal zijn nu al op Champions Leagueniveau, het trainerscomplex is helemaal up-to-date gemaakt en naast het veld kwam er een goeie structuur met een uitgebreide extrasportieve staf. ‘Het beste bewijs dat hier goeie fundamenten waren gelegd is dat we bij de promotie van 1B naar 1A niemand moesten aanwerven’, stelt Willems vast. ‘De structuur stond er al. Het volgende punt is het sportieve verder uitwerken.’

Geen traditieclub

Het oogt allemaal mooi, maar uiteindelijk hangt het potentieel van een professionele voetbalclub in grote mate af van zijn economisch hinterland. In de lijst van Belgische steden staat de universiteitsstad met zijn dik 97.000 inwoners achtste, of, als je het Brussels Gewest in negentien aparte gemeenten opdeelt, tiende. Filip Van Doorslaer ziet er potentieel om een stabiele eersteklasser te worden: ‘In de studie van Trudo Dejonghe staat dat er nog plaats is voor een eersteklasser in Leuven, met voldoende economisch hinterland. Op en naast het veld staat de structuur al stevig op poten. Wat men nog mist, zeker in deze historische maanden, is beleving in de tribunes. Die zege tegen Club Brugge had een heel andere impact kunnen hebben met volle tribunes, dan was dat een onvergetelijke avond geworden voor de clubgeschiedenis.’

In de hoogste klasse haalde de club de afgelopen jaren gemiddeld net geen 8000 toeschouwers. Van Doorslaer: ‘We zijn een vrij jonge club, pas opgericht in 2002 in derde klasse, met een fusie. We zijn geen traditieclub zoals vele andere eersteklassers. Je moet dat opbouwen, met enerzijds mensen die Stade of Daring of Zwarte Duivels gekend hebben, maar ook met degenen die voor het eerst kennismaken met ons. Voetballen in 1A helpt daarbij, daar krijg je een veel groter aandachtspallet.’

Door de perikelen rond de overname in 2017 in financieel woelige tijden moesten eerst brokken gelijmd worden, waarbij het aan Den Dreef een tijdlang minder gezellig werd. De tijd dat iedereen in de perskamer zijn Stella kwam halen en de voormalige voorzitter Chris Vandebroeck de persconferentie leidde, is voorbij, al werkten de nieuwe bestuurders hard om de plooien glad te strijken en een nieuwe openheid te creëren, benadrukt de CEO. ‘Filip heeft daar een heel grote rol in gespeeld, om al die mensen terug samen in de club te krijgen. Dat is één van de dingen waar ik het meest fier op ben, dat we van OHL terug de club van iedereen hebben kunnen maken.’

Van Doorslaer: ‘Dat doe je door met heel veel mensen te gaan praten, met open vizier. Ik voelde dat er veel betrokkenheid was. Was er alleen onverschilligheid geweest, werd het een moeilijker verhaal. Nu hebben we maandelijkse meetings met supporters waar ze alles mogen vragen. We willen zeer benaderbaar zijn voor iedereen. Belangrijk is ook dat de mensen zien dat we aan het realiseren zijn wat King Power belooft. Je ziet de infrastructuur beter worden, hoe op de jeugdacademie vooruitgang gemaakt wordt. Ik zie wel nog verbetering mogelijk in het marketinggedeelte en de fanbeleving, maar in het operationele, de ondersteunende functies, zitten we goed. Als je een verhaal wil schrijven naar de toekomst, moet je het verleden kennen, maar je mag het niet te veel meedragen. In dit nieuwe verhaal mag iedereen meedoen, maar als je meedoet, ga je vol mee vooruit.’

OH Leuven mag dan zijn eigen beleid voeren, financieel hangt het nog af van King Power, geeft Peter Willems toe. ‘Er wordt nog altijd bijgepast. De inkomsten uit marketing moeten hier nog omhoog. Deze week worden de resultaten van afgelopen seizoen bekend. We gaan eindigen met een belangrijk verlies, maar dat is ingecalculeerd binnen een plan. Een verklaring is dat we, in vergelijking met andere clubs, een stevige structuur hebben, met dertig voltijdse werknemers naast het sportieve, plus de jeugdacademie, waar ook heel wat mensen voltijds werken.

‘Die duurzame structuur kost ook wat. Bij OH Leuven gaat niet zeventig procent van het budget naar het sportieve. Belangrijk vinden wij om een club in zijn volledigheid uit te bouwen, en niet alleen een eerste ploeg. De innovatie waar deze stad via de universiteit op inzet, kunnen we ook nog beter bij ons project betrekken. Een voetbalclub is een grote kracht voor de gemeenschap waarvan ze deel uitmaakt, en OHL wil die rol spelen.’ De samenwerking met de overheid is goed. ‘We zitten regelmatig samen om te vragen: wat is belangrijk voor ons en voor hen? We bestuiven mekaar in het alsmaar beter worden, club, stad Leuven en gemeente Oud-Heverlee.’

Begijnhof

Op 16 mei 2017 kocht de Thaise King Powergroep OH Leuven voor een niet nader genoemd bedrag, geschat wordt voor zo’n 7,5 miljoen euro. Het Thaise retailbedrijf, opgericht in 1989 met duty free-artikelen op de luchthavens in eigen land om vervolgens uit te breiden naar andere Aziatische landen, kocht Leicester City in 2010 van Milan Mandaric. In april 2017 bezocht een zeskoppige Thaise delegatie Leuven via verbindingsman Dirk Degraen. Die bemiddelde eerder al bij de verkoop van KV Kortrijk aan de Maleise eigenaar van Cardiff City, Vincent Tan. King Power haalde het van een Chinese investeerdersgroep en een groep Vlaamse ondernemers. Burgemeester Louis Tobback haalde opgelucht adem: ‘Ik ben blij dat we de Thaise investeerders hebben. Zonder hen weet ik niet of het avontuur van OHL nog lang kon duren. Een betere oplossing vinden was onmogelijk.’

Op de vraag waarom hij geïnteresseerd was in een totaal onbekende Belgische eersteklasser zegt de nieuwe eigenaar Vichai Srivaddhanaprabha bij de overname: ‘Tien jaar geleden kon je Leicester bij wijze van spreken niet eens vinden via Google Maps. Nu kent iedereen die stad. Leuven ligt dicht bij Brussel, in een land met een waanzinnig sterk nationaal elftal en waar de competitie steeds sterker wordt. Hier is heel veel potentieel.’

Een week nadat de deal is afgerond stuurt King Power een delegatie van Leicester naar Leuven om de nieuwe zusterclub door te lichten. Het hoofd van het Engelse mediadepartement zat al bij Leicester City toen die club overgenomen werd door King Power. ‘We hadden dezelfde vragen als Leuven: waarom onze club, wat gaat er veranderen? De Thaise investeerders hebben altijd gehandeld met veel respect voor de supporters en de mensen die al bij de club waren.’ Ook in Leuven komt geen grote interne reorganisatie. Alle werknemers mogen blijven, het sportieve budget wordt opgekrikt. ‘Onze focus ligt niet op het uitwisselen van spelers tussen Leicester en OHL’, zegt voorzitter Aiyawatt, een van de zonen van de stichter van het concern. Na het tragisch overlijden van zijn vader bij een helikoptercrash in oktober 2018 leidt hij het hele bedrijf.

Hij houdt woord, merken de mensen die bij de overname al aan boord zijn. Wanneer communicatieverantwoordelijke Roel Van Olmen in juli 2012 bij de club belandt, zijn er met hem inbegrepen vijf man in loondienst, los van de sportieve staf en de spelerskern. Vandaag zijn ze met dertig, een extrasportieve structuur waar veel andere Belgische eersteklassers alleen maar kunnen van dromen.

Wat in het eerste jaar opvalt: eigenaar Vichai komt graag naar Leuven. Hij mist bijna geen thuiswedstrijd van OH Leuven en zakt dan graag naar de stad af en wandelt door het Begijnhof. Meteen na zijn overlijden krijgt OHL de geruststellende boodschap: maak je geen zorgen, we gaan samen door.

Het eerste jaar kijkt King Power wat er al aanwezig is, en wat er nog nodig is. Eén van de eerste ingrepen is het uitbreiden van de communicatieafdeling naar vier werknemers, al lijkt dat niet logisch in een weinig gemediatiseerde competitie als 1B.

Voor je bouwt moet je eerst de fundamenten leggen, en dat kost veel geld. Na de communicatieafdeling volgen alle andere afdelingen. Even hangt er spanning in de lucht wanneer de club met de vanuit Engeland aangestelde coach Nigel Pearson naar het amateurvoetbal dreigt te zakken, maar paniek is er niet. Er werd gewoon rustig voortgewerkt.

Geen satellietclub

OHL wordt niet aangestuurd vanuit Thailand of Leicester, benadrukt Peter Willems. Elke maand vergadert het bestuur met zes man: de twee zonen van Vichai, Aiyawatt ‘Khun Top’ Srivaddhanaprabh en Apichet, plus Leicester City’s CEO Susan Whelan en directeur voetbal Jon Rudkin, naast Peter Willems en voormalig OHL-voorzitter Chris Vandebroek. ‘Bij elke vergadering worden ideeën uitgewisseld en gevraagd: wat denken jullie, welke ondersteuning heb je nodig, en hoeveel kost dat? Er wordt niet bezuinigd in het personeelsbestand, maar er worden mensen bij aangenomen.’

OH Leuven werd ook geen doorgeefluik van en voor Leicester City. Het aantal spelers dat vanuit Engeland wordt gestuurd blijft beperkt. Het eerste seizoen kreeg men met Engels belofteninternational Elliott Moore een goeie centrale verdediger. Toen de club afgelopen zomer een keepersprobleem had, leende Leicester de 23-jarige Deen Daniel Iversen half augustus uit. Momenteel heeft OHL drie voormalige Leicesterspelers in de kern: naast Iversen de jonge Ghanese smaakmaker Kamal Sowah plus de jonge Belgische aanvaller Josh Eppiah.

Dat het seizoen al zo goed als geslaagd is, met een voorlopige achtste plaats en een paar stunts tegen ploegen van de G5, dankt OHL niet alleen aan zijn visie en structuur, maar ook aan ‘Team Brys’.

Peter Willems: ‘Het trainersprofiel dat we nodig hadden, was iemand die het beste kon halen uit een groep. Marc stond bovenaan de lijst, we hebben met niemand anders gepraat. Als je voor Marc gaat, ga je ook voor zijn team. We vonden dat dat een meerwaarde zou betekenen voor de club. Hun werkethiek is heel hoog, die mensen werken heel hard. Spelers gaan hier zelden om twee uur ’s middags al naar huis. Voor elke match is er een plan, op stilstaande fases wordt intensief gewerkt.’

Willems noemt het aanblijven van Marc Brys een belangrijk statement voor de ontwikkeling van de club. ‘We zijn ook eerlijk geweest naar hem toe: vandaag zijn we geen topvijfclub, maar we willen wel in die richting evolueren, stap voor stap. Onze ambitie is een stabiele eersteklasser worden die de gevestigde waarden af en toe het vuur aan de schenen wil leggen. Elk jaar beter doen is het voornemen, maar we gaan daar niets op plakken. Met beter worden bedoelen we: niet enkel met de eerste ploeg, maar ook als club, met doorstroming van jeugd, met onze vrouwen, met een goeie communitywerking.’

Vandaag is OH Leuven vooralsnog een challenger, geen vaste waarde. Filip Van Doorslaer: ‘Onze eigenaars zijn anders dan andere eigenaars. Het breed maatschappelijk kader telt ook voor hen. In ons verhaal staat duurzaamheid centraal. Veel clubs die ooit Europees voetbalden behoren vandaag niet eens meer tot het profvoetbal.’

Peter Willems: ‘De richting is bepaald, de datum niet. In mijn hoofd zitten wel ambities, maar ik vind het niet gepast om daar nu grote uitspraken over te doen. Een paar maanden geleden zaten we nog in 1B. Laten we eerst maar eens proberen om de komende jaren een stabiele eersteklasser te worden.’