Xian Emmers en Matthias Verreth: van Inter en PSV naar Waasland-Beveren

Ook in het Waasland hebben ze hun ‘project’ met de jeugd. Xian Emmers (20) en Matthias Verreth (21) vertellen over hun opleiding bij topclubs in het buitenland en de terugkeer naar de heimat.

Ongeveer twee tot drie jaar. Dat is de gemiddelde tijd die goeie, jonge talenten in eerste klasse doorbrengen bij de club waar ze doorbreken. Vaak worden ze daarna weggehaald.

Mede daarom is het voor (een trainer van) Waasland-Beveren voortdurend herbeginnen en vaak vechten tegen de degradatie. Zoeken naar jong talent (en in die zoektocht ook fouten maken), het verder opleiden, en daarna laten vertrekken, naar hoger aangeschreven clubs. Aleksandar Boljevic naar Standard, en Nana Ampomah naar Fortuna Düsseldorf, om maar twee recente voorbeelden te geven.

Afgelopen zomer streken twee jonge middenvelders neer met veel potentieel, klaar voor eenzelfde traject: Xian Emmers (20) en Matthias Verreth (21). Twee spelers voor een positie in het centrum van de ploeg -en dus wat concurrenten van mekaar- met een gelijkaardig profiel: naast veel technisch talent, allebei met een (deel van hun) opleiding in het buitenland.

Rollercoaster bij Inter

Xian Emmers, de zoon van ex-Rode Duivel Mark, heeft een verleden bij Inter. Matthias Verreth werd definitief overgenomen van PSV. Voor hen is het dit najaar aanpassen: van een rol bij een topclub ging het naar strijden tegen de degradatie. Hun aanpassing verloopt met horten en stoten, met veel meer tijd op de bank dan ze zelf hadden verwacht.

Waarom hun keuze om hun opleiding (voor een deel) in het buitenland te volgen?

Xian Emmers: “Ik zat bij Genk en die opleiding is top, maar toen Inter zich meldde, heb ik nagedacht. De opleiding in Genk concentreert zich op het technische, maar zou ik niet beter naar Italië trekken om er een completere speler te worden, om het fysieke óók onder de knie te krijgen?’

‘Ik heb met mijn papa overlegd, maar hij liet de keuze volledig aan mij. Met centen had het niks te maken. Ik ben er begonnen met niet veel. Toen ze de cijfers in Genk hoorden, schoven ze me hetzelfde voor.’

‘Met zin in een avontuur had het ook niks te maken. Ik ben eerder een rustige jongen die zich op zijn gemak voelde binnen zijn comfortzone. Maar ook daarom vond ik het niet slecht, om mezelf als persoon wat uit te dagen. Op je vijftiende alleen naar Italië gaan, is niet evident. Ik was er ook niet klaar voor, maar ik ben wel blij dat ik het heb gedaan. Het was een hele rollercoaster. Voor mijn ouders en mezelf. Er zijn wat downs geweest, maar ook ups.’

Topclub PSV

Matthias Verreth vertrok al vroeger naar het buitenland. Net over de landsgrens, in Nederland: ‘Toen ik begon te lopen, zei ik al dat ik profvoetballer wilde worden. Ik had geen voorbeeld zoals Xian, maar mijn vader en nonkels voetbalden ook, weliswaar niet op profniveau. En dan groeit zo’n droom naarmate je verder gaat.’

‘Als ik heel eerlijk ben, moet ik wel zeggen dat ik nog nooit van PSV had gehoord, toen ze mij op mijn achtste kwamen weghalen. Toen ik er de eerste keer kwam, zag ik wel direct dat het een topclub was. De jeugd van PSV werkt qua selectie een beetje zoals Ajax. Niet goed genoeg is doorselecteren. Wie acht à tien jaar is, voetbalt vaak met de vriendjes en dan kan dat hard aankomen…’

‘De klemtoon lag er op het technische vlak. Ik weet niet hoe de fysieke trainingen er bij de jeugd hier uitzien, maar in Nederland werd heel veel op het technische aspect gehamerd. Op goeie velden. Voetballen op kunstgras is er met de tijd ingeslopen, maar dat willen ze er inmiddels weer uit.”

(Peter T’Kint)

Lees het volledige interview met Xian Emmers en Matthias Verreth in onze Plus-zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 20 november.