Alles over Tourrit 10: naar Valence op vraag van de Tourbaas zelf

Na een dagje rust reist het Tourpeloton in de tiende rit van Albertville naar Valence (190,7 km). Pakt Mark Cavendish zijn derde overwinning in deze overgangsetappe?

Na twee Alpenetappes krijgen de renners een makkelijke overgangsrit voor de kiezen. Makkelijker te verteren voor degenen bij wie de rustdag, op grote hoogte in Tignes, nog wat op de maag ligt. Met slechts 1300 hoogtemeters ook relatief vlak. Nochtans na een start in Albertville, dat de laatste jaren al vaak een départ organiseerde: in 2012, 2016, 2018 en 2019. Telkens echter als beginpunt van een tocht door de Alpen, respectievelijk richting La Toussuire, Saint-Gervais-Mont Blanc, La Rosière en Val Thorens.

Nu wijst het Tourkompas naar het westen, richting de Rhônevallei. Aankomstplaats is Valence, gelegen langs de bekende A7-snelweg op weg naar het zuiden. Opmerkelijk: de hoofdstad van het departement Drôme heeft zich geen kandidaat gesteld als ville étape. Het was Tourbaas Christian Prudhomme zelf die begin oktober, amper drie weken voor de parcoursvoorstelling, naar burgemeester Nicolas Daragon belde. Of die weer een aankomst wilde organiseren? Die moest, als groot koersfan, geen minuut nadenken. De twee recentste aankomsten van de Tour werden door zijn ruim zestigduizend stadsgenoten met veel enthousiasme onthaald. Telkens eindigden die op een massasprint, in 2018 gewonnen door Peter Sagan en in 2015 door André Greipel.

Negentien jaar eerder, in 1996, hield een vluchtersgroep stand tot in Valence. De snelste toen: de Colombiaan José Jaimé ‘Chepe’ González, een grappig kereltje dat met wielrennen was begonnen in navolging van zijn dorpsgenoot Fabio Parra en dat de journalisten na zijn ritzege meteen op zijn hand kreeg. ‘Volgens het medisch communiqué van de Tour ben ik met 1m57 de kleinste van het peloton. Fout! Ik ben 1m67 groot!’, benadrukte hij. En ook over zijn leeftijd bestond er discussie. ‘Volgens de registers ben ik geboren op 28 juli, maar volgens mijn moeder op 20 juli, de Colombiaanse nationale feestdag. Ik geloof haar!’, lachte Chepe, die eind jaren 90 in de Giro nog twee ritten en tweemaal het bergklassement op zak stak.

Belgen in de Dauphiné

Vaak was Valence ook een pleisterplaats in de Dauphiné Libéré. Michal Kwiatkowski won er de proloog in 2018, Bert Grabsch de individuele tijdrit in 2009, en ook vier Belgen sprintten er ooit naar de zege: Wilfried Nelissen (1992), Marc Demeyer (1979), Patrick Sercu (1977) en Freddy Maertens (1975). Het jaar erna zou Maertens in datzelfde Valence ook een etappezege behalen in Parijs-Nice, in de voetsporen tredend van Walter Godefroot (1973) en André Dierickx (1972).

Een voorteken voor een nieuwe Belgische zege, in een massasprint? Gezien de uitgeruste benen van de sprinters en hun helpers en de relatief vlakke rit lijkt de kans op zo’n sprintscenario alleszins groot. Die kans zal een Mark Cavendish niet laten liggen. Alleen een mistralwind in de Rhônevallei, blazend vanuit het noorden, kan hun plannen misschien verstoren. Dat verhoogt de winstkansen van Wout van Aert, want die schoot in de twee voorbije Touredities telkens raak na een waaieretappe, respectievelijk in Albi en Lavaur.

Mogelijk krijgt hij op het podium het gezelschap van Charly Mottet, eind jaren 80 en begin jaren 90 de held van de Valentinois. Niet toevallig, als drievoudig ritwinnaar van de Dauphiné Libéré, de Ronde van Lombardije, drie Touretappes en ook ex-geletruidrager. Vaak werd de Fransman bestempeld als de opvolger van Hinault. Eén probleem: de intelligente Mottet stond bekend als een ‘propere’ coureur, die in een grote ronde altijd een jour sans beleefde. Met de juiste ‘preparatie’ had hij misschien wel de Tour kunnen winnen. Maar dat heeft Mottet, die na zijn carrière aan de slag ging als technisch délégué bij de UCI, nooit gefrustreerd.

Een veel groter drama was toen hij in mei vorig jaar zijn 25-jarige dochter Eva verloor. Zij was in haar jeugdjaren een beloftevolle renster, moest dan stoppen na een zware val en werd vervolgens masseuse. Over de precieze doodsoorzaak werd niets vrijgegeven.