Dag vier van de Tour brengt ons in een tweede sprintersetappe van Redon naar Fougères (150,4 km). Patrick Lefevere heeft alvast goeie herinneringen aan de aankomstplek.
Vierde en laatste dag door Bretagne, door het département Ille-et-Vilaine. Met opnieuw een relatief vlakke rit (1350 hoogtemeters) van minder dan 200 km, deze keer zelfs slechts 152 km lang. De tweede kans op rij voor sprinters, na die in Pontivy. Parcoursbouwer Thierry Gouvenou wil zo het evenwicht bewaren na twee etappes voor de punchers. Hij beperkte die ritten (eindelijk) qua afstand, zoals ook de zesde naar Châteauroux (144 km) en de twaalfde naar Nîmes (161 km). Telkens wel met een mogelijke kans op waaiervorming, als de windgoden meewillen. Het moet de aantrekkelijkheid van die vaak saaie etappes enigszins opkrikken.
Deze keer met start in Redon, dat in 2011 al eens een arrivée organiseerde, toen gewonnen door Tyler Farrar. De enige zege van de Amerikaan ooit in de Tour. En een speciale, want op de Amerikaanse nationale feestdag (4 juli) en amper twee maanden nadat zijn boezemvriend Wouter Weylandt was overleden in de Giro. Daar gaf hij zelfs meteen op, ook al reed hij toen voor een andere ploeg. Met veel motivatie vertrok Farrar vervolgens naar de Tour, om zijn vriend te eren. Bij zijn zegegebaar in Redon vormde hij dan ook een W.
Opmerkelijk: onderweg naar de finish in Fougères mijdt het peloton Rennes, de hoofdstad van de regio Bretagne. Als ‘straf’ voor de weigering van de groenen in het stadsbestuur om Le Grand Départ te ontvangen, omdat die de Tour te seksistisch en te vervuilend vinden. Slechts een vijftal kilometer wordt in Acigné over het grondgebied van het arrondissement van Rennes gereden. Na een passage door Vitré, bekend van zijn profkoers La Route Adélie (dit jaar op 1 oktober), zet de Tourkaravaan koers naar aankomstplaats Fougères, de thuisstad van Emmanuel Hubert, de manager van Team Arkéa-Samsic.
De eerste van Alaphilippe
Opvallend: ondanks een wachtlijst van ruim 300 kandidaturen (waarvan 250 Franse), was de stad van ruim twintigduizend Fougerais de laatste tien jaar al vaker een pleisterplaats voor La Grande Boucle: vertrek in 2013, aankomst in 2015, een passage in 2016 en een nieuwe départ in 2018. Die rit in 2015 werd gewonnen door Mark Cavendish, voor eeuwige rivaal André Greipel en Peter Sagan. Het was de enige ritzege van The Manx Missile in die Tour en zijn derde en laatste voor de (Etixx-)Quick-Stepploeg van Patrick Lefevere (na twee in 2013 en nul in 2014, na een vroege opgave door een val in de eerste etappe naar zijn Harrogate).
Twee jaar eerder (2013) mocht ook een andere poulain van Lefevere vieren in Fougères, in de vierde rit van de Ronde van Bretagne: de toen 20-jarige Julian Alaphilippe, als lid van satellietploeg Etixx-iHNed. Het was de allereerste UCI-zege van de Fransman onder de vleugels van Lefevere – het vervolg is bekend.
In 1985 diende Fougères ook al eens als locatie voor een 75 km lange ploegtijdrit, waar de La Vie Claireploeg van Bernard Hinault en Greg LeMond een minuut sneller was dan het Kwantumteam van Joop Zoetemelk en de Panasonicploeg van Eric Vanderaerden. Die behield toen wel de gele trui, voor ácht renners van La Vie Claire.
Zoals in 2015 zal meer dan waarschijnlijk een grote groep voor de zege sprinten op de Boulevard des Déportés, dicht bij het Centre Juliette-Drouet. Is het opnieuw prijs voor Tim Merlier of kan Mark Cavendish Patrick Lefevere een nieuwe etappezege in Fougères bezorgen, na die van zichzelf in 2015 en Alaphilippe in 2013?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
