Jacques Sys

Een toprenner werd landloper

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Iedere zaterdag brengen we een opmerkelijk verhaal uit de wondere wereld van het wielrennen.

Er zijn van die renners die barsten van het talent, op een overdonderende manier hun intrede maken bij de profs, maar heel snel weer van het podium vallen. Neem bijvoorbeeld Willy Vanden Berghen, een naam die zelfs vele wielerliefhebbers weinig zal zeggen.

Het leven lachte de Brabander toe toen hij op zijn 21e op de Olympische Spelen van 1960 in Rome brons pakte in de wegrit. Vanden Berghen won bij de amateurs de Ronde van Vlaanderen, Gent-Wevelgem en eindigde derde op het WK dat voor 300.000 toeschouwers op de Sachsenring werd gereden. Hij werd ook Belgisch kampioen achtervolging en pakte tevens de nationale titel in de ploegkoers, met Robert Lelangue.

Willy Vanden Berghen was een zuivere diamant, echt een supertalent. Toen hij in 1959 zijn militaire dienst vervulde, had hij de Schaal Sels gewonnen, die ook was opengesteld voor onafhankelijken en beroepsrenners. Er kwamen 200 renners aan de start. Vanden Berghen pakte uit met zo’n vlijmscherpe eindsprint dat de andere renners niet op de foto stonden. Hij had al zoveel koersen gewonnen dat hij met Rik Van Looy werd vergeleken. Van Looy benaderde Vanden Berghen om bij hem in de ploeg te komen. Maar hij weigerde. Willy wist heel goed wat hij wilde. Hij deed toen niets anders dan trainen.

Uiteindelijk debuteerde Vanden Berghen bij de profs in de ploeg van Mercier, pakte meteen een etappe in Parijs-Nice en won een rit in de Ronde van Frankrijk. Twee dagen later kneep hij de remmen dicht om zijn ploegmaat Robert Cazala te laten winnen. Na die Tour zette Willy Vanden Berghen een stapje in de wereld en dronk de hele nacht champagne. Dat kostte behoorlijk wat geld, al zijn premies werden er doorgejaagd.

Vanaf dan ging het snel bergaf. Achtereenvolgens een lintworm, een zware longaandoening, een cyste tussen de benen en een meniscusletsel: Willy Vanden Berghen geraakte nooit meer op niveau. Hij reed nog voor Flandria-Romeo, Mann en Solo-Superia, waar hij alleen kledij en materiaal kreeg. Niemand die toen nog in Willy Vanden Berghen geloofde. Zijn profcarrière duurde uiteindelijk vijf jaar.

Helemaal tragisch werd het pas nadien toen Vanden Berghen van de ene job naar de andere holde en zes weken in coma lag na een auto-ongeval. Zijn huwelijk strandde en de voormalige wielerprins belandde in de gevangenis toen hij weigerde onderhoudsgeld te betalen. Eerst in Vorst, dan in Merksplas. Zijn kinderen braken met hem.

Hij was ook nog drie jaar landloper en kwam terecht in de kolonie van Merksplas die diende om zwervers van straat te houden. Toen zijn vader stierf, trok hij in 1985 naar Zuid-Frankrijk en vond een job als afwasser. Later keerde Willy naar België terug en ging gebouwen slopen. Na een val belandde hij met vijf gebroken ribben in het ziekenhuis.

Het leven van Willy Vanden Berghen was een aaneenschakeling van tegenslagen. Hij had in 2004 een nieuwe (Poolse) vrouw leren kennen die er na een paar maanden met zijn geld vandoor was. Hij vond een goedkope woning en had in 2005 een nieuw ongeluk: er reed een fietser tegen hem aan toen hij aan het wandelen was. Willy viel met zijn hoofd tegen de rand van het voetpad en belandde voor een maand in het ziekenhuis.

Inmiddels is Willy Vanden Berghen al langer in de anonimiteit verzonken. Hij werd op 3 juli 81 jaar.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content