Fabian Cancellara en Sven Nys: ‘De hel is een paradijs’

Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Ze zijn in hun discipline dé boegbeelden van fietsenfabrikant Trek. En toch hadden Fabian Cancellara en Sven Nys elkaar nog nooit ontmoet. Sport/Voetbalmagazine bracht daar verandering in.

Het contract met Trek is niet de enige link tussen Cancellara en Sven Nys. Samen hebben ze twaalf kasseistenen in hun huis staan: de Zwitser drie trofeeën van Parijs-Roubaix, de Belg negen van de Koppenbergcross.

Voor Spartacus is het veldrijden zelfs allerminst onbekend, vertelt hij het exclusieve dubbelinterview. “Als nieuweling en junior heb ik vier jaar deelgenomen aan zeven à acht crossen per winter. Ik werd zelfs regionaal kampioen van Bern en won als junior ook twee veldritten tegen beloften.”

Cancellara blijkt zelfs zijn veldritcollega te volgen: “Tijdens ons trainingskamp heb ik met mijn ploegmaats naar de livestream van het BK in Waregem gekeken. Indrukwekkend hoe Sven daar door het zand reed!”

Een andere gemeenschappelijke deler van beide kampioenen is hun verleden in Parijs-Roubaix. In 2003 stonden ze zelfs samen aan de start. Voor Cancellara zijn allereerste Helleklassieker, voor Nys zijn derde en laatste editie, nadat hij in 2001 en 2002 al had deelgenomen.

Beiden vertellen in het interview over hun debuut in de Hel. En dat was geen zondagswandeling. Voor Cancellara zelfs een calvarietocht: “Nog nooit heb ik me zo beroerd gevoeld. Al voor het Bos van Wallers moest ik lossen, waarna ik moederziel alleen verder strompelde tot aan de tweede bevoorrading, waar de ploegauto’s net vertrokken. ‘Wááácht!’, schreeuwde ik. (lacht) Gelukkig pikte iemand van US Postal me op, want ik wilde niet in de bezemwagen stappen. ‘Dan duurt het úren eer je aan de finish bent’, hadden ze mij verteld.

“Een prettige ervaring was het dus niet. ‘Ik háát deze race’, zei ik zelfs achteraf, maar ik heb er wel direct bij verteld dat ik zou terugkeren. Ik wilde geen loser zijn.” En dat werd Spartacus ook niet: een jaar later finishte hij al vierde, in 2006 soleerde hij naar zijn eerste klassieke zege. En werd de haat voor de Hel omgezet in een passionele liefde.

Sven Nys was op slag verliefd op de kasseien, maar zag af in zijn eerste deelname af bij de beesten. “Na een wedstrijd ben ik nooit meer zó kapot geweest als toen. In een modderbad, na dagenlange regenval, had ik me nochtans als crosser tot kilometer 220 uitstekend in mijn sas gevoeld en vertoefde ik in het gezelschap van de groten.

“Op goed dertig kilometer kreeg ik echter een immense klop van de hamer. Half dood raakte ik op de piste. Ik bleef er beneden rijden, uit schrik omdat ik hoger in de bochten zou omvervallen van vermoeidheid. En leeg was ik: op één dag zakte mijn hematocriet van 42 naar 38!

“Toen journalisten me interviewden, begon ik zelfs te huilen. Even gelukkig als uitgeput, ook toen ik me waste in de aftandse douches van de velodroom. Zó trots. De hel was een paradijs geworden.”

Een verslag van de gezamenlijke trainingsrit van Fabian Cancellara en Sven Nys en hun verhaal over hun andere ervaringen in het veld en in Parijs-Roubaix leest u vanaf morgen, woensdag, in Sport/Voetbalmagazine.

Jonas Creteur

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content