‘Dit was mijn meest felbevochten zege’, vertelde Chris Froome op het traditionele persmoment zaterdagavond in de Tour de France. ‘Dit was een Tour om te koesteren, want de verschillen zijn miniem.’
Chris Froome kwam vorig jaar met zijn derde eindzege al in een select clubje van acht renners die drie keer de Tour wonnen. Nu telt hij vier eindzeges en nadert hij steeds dichter bij het record van vijf eindoverwinningen van Eddy Merckx, Bernard Hinault, Miguel Indurain en Jacques Anquetil.
‘Ongelooflijk dat ik stilaan dat record benader’, stelde hij op de traditionele persconferentie aan de vooravond van de slotetappe. ‘Na deze vierde felbevochten zege besef ik meer dan ooit hoe moeilijk het is om zo’n Tour te winnen. Dat zij daar vijf keer in zijn geslaagd is bijzonder, ik heb nu nog meer bewondering en appreciatie voor hun prestaties en het inspireert me om volgend jaar ook een gooi te doen naar een vijfde zege. Het is ook een eer om in één zin telkens met hen vernoemd te worden. Eén keer de Tour de France winnen is al speciaal, dat een tweede keer voor elkaar krijgen, een derde keer en nu ook een vierde zege, voor het derde jaar op rij, is super. Ik heb er geen woorden voor. Ik voel me enorm vereerd, want het wordt er zeker niet gemakkelijker op om de Tour te winnen en dit was een zware editie.’
Kleine verschillen
In 2013 had hij 4:20 bonus, in 2015 was dat 1:12 en vorig jaar 4:05 toen hij ook twee ritzeges pakte en een verrassend aanvallende Tour reed. Nu houdt hij slechts 54 seconden over op Uran die tweede wordt. ‘Ik wist al bij de presentatie dat het een Tour zou worden met kleine verschillen’, zei hij daarover, ‘met zo’n parcours kan je niet anders verwachten.’
Froome imponeerde nooit, maar kwam uiteindelijk ook slechts één keer in de problemen, in de etappe naar Peyragudes waar hij in de laatste honderden meters 22 seconden verloor op Romain Bardet en twintig op Rigoberto Uran. Voor het overige pareerde hij de weinige aanvallen en controleerde zijn team Sky. Froome won geen enkele rit. ‘Chris is de verdiende winnaar’, sprak Eddy Merckx vrijdag, ‘maar deze gele trui mankeert een beetje glans zonder ritzege. Hopelijk krijgt hij dat nog voor elkaar in de tijdrit.’
In Marseille werd hij echter derde, dus geen zege voor Froome. ‘Ik heb altijd geweten dat het een tactische wedstrijd zou worden, één die je niet wint door in één etappe een stevige klap uit te delen, maar over drie weken. Door het parcours was het belangrijker om in geen enkele etappe grote verliezen te lijden, dan een risico te nemen om een rit te winnen. Voor mij telt in de eerste plaats die eindzege’, aldus de Brit.
Rit naar Peyragudes was zwaarste moment
Er waren mooie momenten en moeilijke momenten tijdens de voorbije drie weken. ‘Het is niet gemakkelijk om er één uit te pikken’, vervolgde hij, ‘maar de tijdrit in Marseille was toch speciaal. Het moment waarop ik het stadion betrad, niet veel na Romain Bardet, wist ik dat ik de Tourzege binnen had. Ik moest enkel nog de laatste twee bochten goed nemen. Tot daarvoor was ik niet zeker over de eindzege en toen wel. Het boegeroep? Dat overstemde niet en ik heb er begrip voor want Romain stond tweede en ik neem dat niet persoonlijk.’
‘Het moeilijkste? Dat was de rit naar Peyragudes. Gelukkig kon ik het tijdverlies beperken tot 22 seconden, maar het had hoger kunnen oplopen, want ik voelde me toen echt slecht omdat ik te weinig gegeten had’, bekende hij. ‘De tank was leeg op het einde van die etappe en ik moet mijn ploegmaten daar heel dankbaar voor zijn.’
Kan hij nog een vijfde keer winnen? ‘Wel, het wordt zeker niet gemakkelijker’, herhaalde Froome, ‘maar ik ben nog altijd niet zo oud (Froome is 32, nvdr), ik leer nog elke dag bij en ik maak nog altijd progressie als renner en het is mijn ambitie om een compleet coureur te worden. Zo daal ik nu beter dan vroeger, kan ik me beter positioneren in het peloton, maar tactisch kan ik zeker nog bijleren’.