Hangt de Belgische WK-ploeg zo goed aaneen als bondscoach Carlo Bomans beweert? Wie de onderhuidse spanningen tussen Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet kent, kan zich daar vragen bij stellen.
‘Het zit scheef tussen Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet‘, luidt de titel van het interview met José De Cauwer van de week in Knack. Opvallend, want heette het niet dat de twee BMC-ploegmaats, dixit henzelf, weliswaar geen boezemvrienden zijn, maar beter overeenkomen dan iedereen denkt?
Dat is althans de officiële uitleg. Wie zijn oor te luister legt in hun entourage, of simpelweg koersen analyseert, weet immers beter. Zo merkte het arendsoog van De Cauwer op dat Van Avermaet in de voorbije EnecoTour ‘aanviel om Gilbert dwars te zitten.’ Resultaat: ‘Ze verloren allebei.’
Dezelfde conclusie kon je trekken na de jongste GP Québec: daar demarreerde Van Avermaet op een helling, vier kilometer voor de aankomst. Op de top kwam hij boven met Michal Kwiatkowski, waarna op de luchtbeelden te zien was dat ploegmaat Gilbert op kop van het achtervolgende groepje naar het leidende duo reed – alleen de laatste kloof, zo’n tien meter, liet hij een andere renner overbruggen.
In de daaropvolgende sprint gingen beide BMC-renners gewoon hun eigen kans, achter de ontsnapte Rigoberto Uran op wie ploegmaat Silvan Dillier het gat niet had kunnen dichten. Resultaat: Uran bleef voorop, Gilbert finishte als zevende, Van Avermaet als tiende. Weer niet gewonnen…
Tweedracht
Opvallend, die tweedracht, want had Gilbert vorig jaar, op het WK in Ponferrada, niet zijn kansen opgeofferd voor Van Avermaet? Door op kop van het achtervolgend groepje op de ontsnapte Kwiatkowski te sleuren en voor de Oost-Vlaming de sprint aan te trekken – waarvoor hij van de buitenwereld achteraf een pluim kreeg?
De (spottende) reactie van De Cauwer in Knack: ‘Dat zal wel zo zijn zeker?’ Zou de ex-bondscoach ook weten dat Gilbert toen mínstens evenveel voor Simon Gerrans werkte als voor Van Avermaet? Gerrans, de Australiër? Jawel, want meer dan Van Avermaet de topfavoriet – na sprintzeges in de GP’s van Québec en Montréal – en bovenal: Gilberts boezemvriend en trainingsmaat in hun woonplaats Monaco.
Bijna had het gerendeerd: Gerrans eindigde als tweede, een seconde na de vooropgebleven Kwiatkowski. Van Avermaet daarentegen liet zich in de sprint half insluiten en strandde op de vijfde plek. Waarop Gilbert schamper opmerkte. ‘Ik was beter mijn eigen kans gegaan.’
Scheiding
Zou er daarom in de voorbije koersen van een coalitie tussen de twee geen sprake (meer) geweest zijn? Een probleem dat in het voorjaar niet kon opduiken, want daar haalde de BMC-teamleiding Gilbert en Van Avermaet uit elkaar: de Waal voor de Ardennen, de Vlaming voor de kasseien.
Tot ergernis van Phil, die per se nog eens wil mikken op de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, om zijn palmares compleet te maken. Die ambitie vond Van Avermaet ‘niet zo plezant om te horen’, maar tot diens opluchting stuitte Gilbert op een njet van de ploegleiding. Die benoemde de Oost-Vlaming voor het tweede seizoen op rij tot de énige leider van BMC in de kasseikoersen.
Dat gaf ook een boost aan het zelfvertrouwen van Van Avermaet. Voorheen, bij Lotto en in zijn tweede en derde seizoen bij BMC (2012/13), voelde hij zich als Calimero door Gilberts dominerende aanwezigheid. Maar sinds híj in de Ronde en Roubaix de man is voor de Amerikaanse ploeg, werd de ex-keeper een pak zelfbewuster. Een kopman op én naast de fiets, beaamt boezemvriend Preben Van Hecke van de week in Sport/Voetbalmagazine.
Opvallend was het dan ook dat Gilbert donderdag in Het Laatste Nieuws aangaf in 2016 absoluut op de Vlaamse klassiekers te willen focussen. En er zelfs mee dreigt om een andere ploeg te zoeken als BMC niet op zijn wens/eis ingaat. Hoe zou Van Avermaet, in rechtstreekse aanloop naar het WK, zich dáárbij voelen?
Ingewikkelde situatie
Toch zullen beiden zondag opnieuw eendrachtig aan het Belgische zeel moeten trekken. Als aanvallers, om sprinters als Degenkolb, Kristoff, Matthews, Sagan en zelfs Greipel overboord te kieperen. Maar wat merkte Gilbert op in Het Nieuwsblad? ‘Greg en ik zijn twee gelijkaardige renners. Het kan dat we allebei hetzelfde moment kiezen, buiten onze wil om. Dat zal ingewikkeld zijn, al weet je nooit vooraf wat er gebeurt.’
Nú al voorspelt Gilbert dus een ‘ingewikkelde’ situatie, met hun beiden als kopman. En dan heb je nog Tom Boonen, die andere leider op wie bondscoach Carlo Bomans rekent voor de eventuele groepsprint. Te veel zelfs, want de ex-wereldkampioen lijkt op zijn bijna 35e kansloos tegen bovengenoemde jongere, rappe(re) mannen. Niet toevallig liet Sep Vanmarcke optekenen dat volgens hem Van Avermaet ‘heel zeker meer kopman is dan Gilbert en Boonen.’ Omdat ‘geen andere Belg dit jaar zijn niveau haalde…’ Zelfs Boonen pleitte op Sporza voor een plan A, met één leider, en een mogelijke tweede, als plan-B.
Temperament intomen
Natuurlijk verdient, op basis van zijn prestaties, Greg Van Avermaet het om dé vlaggendrager van de Belgische strijdkrachten te zijn. Alleen zal hij dan wel moeten durven te wachten, durven te gokken en durven te verliezen, om zijn beslissende zet zo laat mogelijk te plaatsen. Dé vraag is: zal hij dat kunnen, zijn vurige temperament intomen, opgejaagd door de aanwezigheid van co-kopman Gilbert? Wetende immers dat die, als hij de benen heeft, óók zal gaan in de steevast allesbeslissende laatste ronde?
Aan Bomans om die ‘ingewikkelde situatie’ te voorkomen. Alleen: heeft die daarvoor de natuurlijke autoriteit en genoeg leiderschap? Een bondscoach die voor de afreis naar Richmond niet eens sprak met Greg Van Avermaet (dixit GVA zelf) en hem ook geen inspraak gaf in de (Etixx – Quick-Stepgetinte)-selectie? Een bondscoach die in HUMO toegeeft dat renners, zeker in het voorjaar, de gsm niet opnemen als hij hen belt? (Zou Marc Wilmots dat ook overkomen als hij naar Eden Hazard telefoneert?)
Volgens Bomans is het nationale gevoel bij de Belgische coureurs echter ‘véél groter dan geschreven wordt’. En zijn ze, net als Kompany en co, ’trots dat ze voor hun land mogen rijden.’ Hopelijk voor hem en wielerminnend België drijft die eendracht inderdaad boven als Boonen, Gilbert en Van Avermaet met zijn drieën de slotronde ingaan. Al zegt José De Cauwer daarover: ‘Je kunt samen rijden, of je kunt komedie spelen.’
Zoals vorig jaar in Ponferrada…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier