Lance Armstrong onthult de geheimen van zijn Tourzeges (maar niet van dopinggebruik)

© AFP
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

In zijn podcast The Move heeft Lance Armstrong een nieuwe reeks gelanceerd over zijn zeven (afgenomen) Tourzeges. Daarin haalt hij het dopingthema slechts even aan.

‘The Best of the Blue Train’ heet de reeks in Armstrongs podcast The Move, verwijzend naar de blauwe US Postal/Discovery Channeltrein die de Amerikaan tussen 1999 en 2005 zeven keer op de sporen richting een gele trui in Parijs zette.

Zeges die hem nadien werden afgenomen wegens dopinggebruik binnen de ploeg, waardoor hij en ploegleider Johan Bruyneel levenslang geschorst werden.

Dat belet beiden niet om in de nieuwe podcastreeks, samen met Armstrongs ex-ploegmaat en vriend George Hincapie, anekdotes te vertellen over memorabele Tourritten uit die zeven edities.

Weliswaar al vaak vertelde verhalen, maar voor de gewone wielerliefhebber nog altijd onderhoudend en interessant, de verhalen over de spartaanse trainingen van The Boss, over de tactische meesterzetten van Bruyneel, en over Armstrongs concurrenten, zoals de betreurde Marco Pantani.

Ook in podcasts loopt de (verbale) interactie tussen de Belg en de Amerikaan, beiden welbespraakt en spitsvondig, als een trein.

Mietjes

De aanwezigheid van Hincapie én Bruyneel in de podcast is wel verrassend, want in een interview met HUMO omschreef Bruyneel de Amerikaan onlangs nog, samen met ex-US Postalrenners Jonathan Vaughters en Tyler Hamilton, als “mietjes, geen mannen met ballen. Van dat soort jankers moet ik niet veel weten.” Locomotieven van The Blue Train die mede door hun dopingbekentenissen Armstrong immers aan de galg hebben gepraat.

Hoewel Armstrong sterke uitspraken nooit schuwt, valt het woord doping in de podcastreeks dan ook niet één keer.

Niet verwonderlijk, gezien zijn flink gesponsorde podcasts (vaak onderbroken door ‘business’-boodschappen, zoals LA dat noemt). Dan mag je niet té controversieel zijn.

Toch raakt de Amerikaan het dopingthema in de eerste aflevering van The Best of the Blue Train-reeks, over de Tour van 1999, even aan, zich half verontschuldigend voor die oppervlakkigheid en de focus op louter sportieve successen (mede behaald door doping).

“Trouwens, laat me dit toch zeggen. We weten allemaal wat er toen gebeurd is. We willen hier niet iemands gevoelens en emoties over die periode van het wielrennen negeren, minachten of ontwijken. We houden van onze herinneringen, we koesteren ze, en we denken ook dat anderen dat doen. Maar we houden ook beide voeten op de grond…

“Ik wil gewoon dit zeggen. We weten wat er gebeurd is. Voor diegenen die luisteren en kijken (naar deze podcast – ook te zien op Facebook, nvdr): we houden van jullie, we appreciëren jullie, maar we zijn ons ervan bewust wat er gebeurd is. We willen dit niet in iemands gezicht gooien.”

“Ik was niet eens van plan om dit te zeggen, maar Johan herinnerde mij eraan om dit toch te doen, op een of andere manier.”

Vuil tijdperk

Bruyneel haalt daarop het voorbeeld aan van Alex Zülle. De Zwitser werd in die Tour van 1999 tweede na Armstrong, nadat hij een dopingschorsing van acht maanden had uitgezeten, omdat hij in de Tour van 1998 betrokken was bij het Festinadopingschandaal. “Niemand heeft ooit nog over Zülle op die manier gesproken”, aldus Bruyneel.

Waarop Armstrong nuanceert: “Zülle heeft wel geen zeven keer de Tour gewonnen (zoals Armstrong, nvdr) Als hij dat had gedaan, zouden ze wél zo over hem hebben gespraat.”

Daarop geeft Bruyneel aan: “We moeten dat tijdperk van het wielrennen erkennen. Het was wat het was.” En Armstrong vervolgens zegt: “Wel ja, het was, zoals we zeggen, messy, vuil.”

George Hincapie voegt er nog een laatste nuance aan toe: “We moeten ook aangeven dat de manier waarop alles werd weergegeven (in de media) zeer inconsistentwas.”

Verder gaat het niet, want dan switch Armstrong vlug van onderwerp…

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content