Terwijl veel organisatoren hun race alsmaar lastiger maken, gaat Mauro Vegni, koersdirecteur van Milaan-Sanremo, tegen die trend in. Tot jolijt van de sprinters.
“Zonder Le Manie heeft het geen zin dat ik start. Dit is een koers puur voor snelle mannen”, legde Vincenzo Nibali nog voor Tirreno-Adriatico zijn forfait uit voor Milaan-Sanremo. Geen onlogische keuze. Le Manie, een helling van 5,6 km aan 4,1% gemiddeld, werd in 2009 op 90 km van de finish ingevoerd om de Primavera lastiger te maken, nadat tussen 1997 en 2011 alleen Paolo Bettini (2003) en Filippo Pozzato (2006) de klassieke groepssprint hadden kunnen ontlopen.
Met twee jaar vertraging (en sprintzeges van Mark Cavendish en Oscar Freire) slaagden de organisatoren in hun opzet: in 2011 en 2012 gingen ‘slechts’ zeven en drie renners de laatste rechte lijn in, met overwinningen voor Matthew Goss en Simon Gerrans. In 2013 werd Le Manie geschrapt door het winterweer, maar die ijskoude temperaturen leidden tot een grote selectie, met opnieuw slechts zeven coureurs die om de bloemen sprintten, en Gerald Ciolek als winnaar.
Een jaar later wilde koersdirecteur Mauro Vegni de moeilijkheidsgraad van La Classicissima nog verhogen met (in plaats van Le Manie) de Pompeiana, een nieuwe helling van zo’n vijf kilometer, ingelast tussen de Cipressa en de Poggio. Door een grondverzakking moest hij daar in extremis van afzien, en dat speelde in de kaart van de sprinters. Niemand raakte weg op de Poggio en Alexander Kristoff bleek de snelste van een koppeloton van 27 renners.
Terug naar de roots
Vorig jaar keerde Vegni helemaal terug naar de roots en het klassieke parcours van de Primavera: geen Le Manie of Pompeiana, wel (voor het eerst sinds 2007) weer een aankomst op de mythische Via Roma, en niet meer op de Lungomare Italo Calvino. Niet toevallig bleken aanvallen van Geraint Thomas, Greg Van Avermaet en Peter Sagan op de Poggio tevergeefs en ging een groep van 31 renners richting de finish, waar John Degenkolb de snelste was. Achteraf zei Vegni dat hij ook de volgende jaren zou vasthouden aan dat minder zware traject. “We moeten het unieke karakter van deze klassieker bewaren.”
Vegni verplaatste Milaan-Sanremo dit jaar wel weer naar zaterdag, nadat de laatste drie edities op zondag plaatsvonden. Door de grote concurrentie met de Serie A, de formule 1, de Moto GP en populaire familieprogramma’s op de Italiaanse tv vielen toen echter de kijkcijfers tegen.
Die wil de koersdirecteur nu weer opkrikken en dus zal u zaterdag voor de buis moeten zitten, om allicht opnieuw een (sterke) sprinter te zien winnen. Bij afwezigheid van Degenkolb zijn Kristoff en vooral Michael Matthews de topfavorieten. Toch gelooft Etixx-Quick-Stepmanager Patrick Lefevere in het 21-jarige Colombiaanse sprintwonder Fernando Gaviria, vorige week nog wereldkampioen omnium op de piste. “Hij is supersnel, kan klimmen en moet ook de afstand (291 km, nvdr) aankunnen. Als stagiair (!) sprintte Fernando vorig jaar in de Ronde van Groot-Brittannië na een heuvelachtige rit van 220 km Greipel en Boasson Hagen op drie fietslengtes. De finale heeft hij ook al uitgebreid verkend. Winnen kan absoluut, en ik zal niet eens verbaasd zijn.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier