Philippe Gilbert: voorbestemd om te winnen in Longwy

© BELGAIMAGE
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Er is meer dan één reden waarom de derde rit van de Tour de France op het lijf van Philippe Gilbert geschreven is.

Zou hij eraan gedacht hebben, Philippe Gilbert, toen hij na zijn val in de Gold Race moest afzeggen voor de Giro en plots de Tour in het vizier kwam? Dat in die Tour de derde rit begint in Verviers, de stad waar hij het levenslicht zag. Door een speling van het lot zal hij er nu aan de start staan, bovendien twee dagen voor zijn 35e verjaardag. Als dat geen motivatie is! Zeker voor déze rit, want winst is voor hem niet onmogelijk.

In Gilberts geboorteplaats, waar de Spanjaard Miguel Maria Lasa in 1976 al eens een Tourrit won en Freddy Maertens de gele trui droeg, vindt de officieuze start plaats aan het station, waarna het peloton nog een ommetje van vijf kilometer maakt door de textielstad. Net buiten het centrum, op de Koningin Astridlaan, wordt de rit officieel op gang gevlagd. Na 67 kilometer op Belgisch grondgebied, langs onder meer het autocircuit van Spa-Francorchamps, fietst het peloton dwars doorheen het Groothertogdom Luxemburg, tot net over de grens met Frankrijk, waar de streep in Longwy ligt. Drie landen op één dag: de meest internationale etappe van deze Tour.

Voer voor punchers

Onderweg zijn er ‘slechts’ vier officiële hellingen, maar toch gaat het de hele tijd flink op en neer – absoluut geen makkelijke etappe. Met als toetje een aankomst bergop, de Côte des Religieuses, naar de Citadel van Longwy: 1,6 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 5,8 procent. De eerste 500 meter (8,2 procent) zijn het pittigst, met een piek van 11 procent, de laatste 600 meter knikken nog 4 procent richting hemel.

Bewust uitgezocht, want oorspronkelijk wilde parcoursbouwer Thierry Gouvenou finishen in het Luxemburgse Esch-sur-Alzette. Omdat hij daar geen geschikte aankomst bergop vond, koos hij voor Longwy. Ook de punchers moeten immers hun hart kunnen ophalen. En in deze Tour zijn ze sowieso al karig bedeeld, met nog één soortgelijke finish, in Rodez, waar Greg Van Avermaet in 2015 won.

De Belgen scoorden er drie keer op vijf in Longwy.

In hun vorm van het voorjaar moet de helling in Longwy een kolfje naar zijn hand en die van zijn ex-BMC-ploegmaat Gilbert zijn. Er werd al geopperd dat Van Avermaet niet zal mogen meesprinten, om krachten te sparen in dienst van kopman Richie Porte. Met zijn gestegen status na het voorjaar zou het straf/bijna ondenkbaar zijn mocht hij níét zijn eigen kans mogen gaan. Van één (weliswaar zeer intense) inspanning over 1,6 kilometer zal Gouden Greg niet verbleken. Hij en/of zijn BMC-teamgenoten moeten Porte sowieso vooraan houden in een allicht zeer hectische en nerveuse finale, met in de laatste kilometers nog een afdaling richting slotklimmetje in Longwy.

Van Avermaet kan van dat treintje alleen maar profiteren. Als hij zijn ding mag doen, dan zal de Oost-Vlaming moeten afrekenen met niet alleen Gilbert, maar ook met Michael Matthews, een specialist van korte aankomsten bergop (ook al verrassend vierde in Luik-Bastenaken-Luik), en vooral met topfavoriet Peter Sagan. Die won in het verleden in de Tour al driemaal op dergelijke aankomsten: in Seraing en Boulogne-sur-Mer (2012) en in Cherbourg (2016).

Na zijn 10e plaats in Luik (nooit is de Slovaak verder geëindigd in een massasprint in de Tour) moet hij bovendien winnen, met oog op de groene trui. In dat klassement heeft de Slovaak nu een achterstand van 49 punten op Marcel Kittel, die niet alleen scoorde in Luik, maar ook in Düsseldorf met een negende plaats in de tijdrit. Zelfs met een ritzege vandaag in Longwy (goed voor 30 punten, en geen 50 punten zoals in Luik, wegens een étape accidenté) zal Sagan de Duitser echter niet kunnen bijhalen.

Onderweg zijn er ‘slechts’ vier officiële hellingen, maar toch gaat het de hele tijd flink op en neer – absoluut geen makkelijke etappe.

Succesvolle Belgen

Gilbert en Van Avermaet kunnen zich alvast optrekken aan de eerdere Touraankomsten in Longwy, de stad die naast zijn Citadel (gebouwd door de Franse bouwmeester Vauban) vooral bekend staat om zijn handbeschilderde aardewerk en zijn email reliëfversieringen. De Belgen scoorden er drie keer op vijf: in 1911 behaalde Moorsledenaar Jules Masselis in Longwy de eerste van zijn twee ritzeges in La Grande Boucle. Een jaar later legde die andere West-Vlaming, Odiel Defraye, er in de tweede etappe de basis zijn voor zijn enige eindoverwinning. Nochtans was hij aanvankelijk niet eens opgenomen in de selectie van de Franse Alcyonploeg. Pas onder druk van een Belgische vertegenwoordiger van de sponsor, werd Defraye alsnog opgevist, maar wel als knecht voor de Franse titelverdediger Gustave Garrigou. De Belg haalde al in de tweede rit, met finish in Longwy, echter zijn gram, door uitgerekend Garrigou te verslaan in een sprint.

Zeventig jaar later, in 1982, triomfeerde opnieuw een landgenoot in de citadelstad: Daniël Willems, die er zijn eerste van twee etappezeges in die Tour boekte. De Kempenaar, toen nog als de nieuwe Merckx bestempeld, reed voorop met Serge Demierre, maar die wilde in de slotkilometer niet meer op kop komen. Het peloton zat het duo echter op de hielen en dus stelde Willems een deal voor: 2500 euro als de Zwitser zou meerijden. Die weigerde en bleef in het wiel. De Belg reed door en klopte, vijf seconden voor het aanstormende peloton, zijn Demierre in de sprint, in de bovenstad van Longwy.

Toeval (of is het toch het lot?): die rit werd gereden op 5 juli 1982. Jawel, de dag waarop ene Philippe Gilbert geboren werd…

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content