Tour trekt van Montpellier naar de Mont Ventoux: Froome dankzij zijn nieuwste marginal gain?

© Belga Image

Quatorze Juillet! Een dag die in Frankrijk nooit ongemerkt voorbijgaat.

Binnen de FDJ-ploeg van Marc Madiot wordt zelfs traditioneel de ochtend voor de start in de bus naar La Marseillaise en Le chant des partisans (weerstandlied uit de Tweede Wereldoorlog) geluisterd – tot verbijstering van de nieuwe buitenlandse renners.

Aan motivatie zal het kopman Thibaut Pinot, net als bij zijn landgenoten, vandaag dus niet ontbreken. Dat blijkt ook uit het Tourpalmares van de Fransen op hun nationale feestdag: 30 zeges op 85 ritten. Opvallend echter: de laatste dateert al van 2005 (David Moncoutié).

Vandaag winnen wordt nóg specialer, want aankomst op de mythische Mont Ventoux – door de hevige wind weliswaar in Chalet Reynard, op 1440 meter hoogte, nog voor het begin van het kale maanlandschap en zes kilometer onder de top.

Op die top schreeuwde Richard Virenque er in 2002 als laatste haantje cocorico, maar niet op 14 juli. Dat gebeurde zelfs nog maar één keer: in 2013, toen Chris Froome triomfeerde, zoals hij ook in 2015 op Quatorze Juillet de beste was, op La Pierre Saint-Martin. Niet toevallig tweette de Brit na de Tourpresentatie: “I won the stage in yellow on Bastille Day in 2013 & 2015… Good omen (voorteken, nvdr) I hope!

Zowel op de Ventoux als op La Pierre Saint-Martin pakte Froome toen stevig uit, door met een klein verzet en zittend in het zadel (wegens aerodynamischer dan en danseuse fietsen), een paar honderd meter de benen tot 115 omwentelingen per minuut rond te wentelen.

Stof voor veel dopingdiscussies en filmpjes, maar volgens Skycoach Tim Kerrison de vrucht van specifieke trainingen: lange intensieve intervalblokken bergop, met wisselende wattages en versnellingen. En met als doel: het verhogen van de uithoudingscapaciteit en maximale zuurstofopname.

Een nieuwe trainingsmethode – althans in het wielrennen – die Kerrison, dit jaar heeft aangepast, zo zei hij in maart in The Telegraph. Dat “very new thinking” – gebaseerd op zijn verleden als roeicoach – bleef echter top secret, al beseft de Australiër dat ook die methode uiteindelijk gekopieerd zal worden.

En blijft het zaak om de concurrentie voor te blijven. Zoals ook met de fameuze marginal gains. Renners bij Team Sky eten tegenwoordig bijvoorbeeld alleen nog biodynamisch voedsel, de duurdere en overtreffende trap van biovoeding. Volgens Froome is dit jaar echter zijn belangrijkste marginal gain: zijn extra logeerkamer zodat hij na de geboorte van zijn zoontje Kellan, in december, ongestoord kan slapen…

Langzame opbouw

Tot voor de Dauphiné leverde die goeie nachtrust geen sprankelende resultaten op: 8e in de Ronde van Catalonië en 38e in Romandië, na nochtans twee eindzeges in 2013 en 2014, en een derde plaats vorig jaar. Hoewel hij met evenveel competitiedagen aan de Tour begint als in 2015 (27) – vergelijkbaar ook met 2014 (28) en 2013 (29) – bouwde de Brit echter iets langzamer op. Wegens niet alleen de Tour als doel, maar ook de Olympische Spelen en misschien ook de Vuelta.

Bovendien ligt meer dan ooit het zwaartepunt van deze Tour in de laatste anderhalve week, en zal Froome zich – gezien een allicht nog betere Nairo Quintana – geen (mini)inzinking kunnen permitteren, zoals in de laatste twee Alpenetappes vorig jaar. Al lag dat, dixit de Skyrenner, toen vooral aan een lichte keelontsteking – wat hij voor Quintana en co probeerde te verbergen door bij de start zeker niet te kuchen.

Niettemin gaf coach Kerrison in The Telegraph toe dat de macht grijpen in de eerste bergrit, op La Pierre Saint-Martin, gekoppeld aan alle beslommeringen van de gele trui (inclusief dopingbeschuldigingen), “een risico inhield” en een “indirect effect” sorteerde op Froomes prestaties in de slotweek.

De Australiër noemde die ruim twee weken in het geel zelfs een marteling: “Je denkt dat je de sterkste renner hebt, maar elke dag kan er iets fout gaan.”

Froome keek niettemin op een extra inspanning bij zijn minicoups in de afdaling van de Peyersourde, en gisteren, in de wind, richting Montpellier. De vraag is of die vrij minieme tijdswinst, zo’n goeie halve minuut, opweegt tegen het energieverlies. En of hem dat vandaag op de Ventoux niet parten kan/zal spelen.

In die zin is de ingekorte klim misschien wel in Froomes voordeel. Wie weet trekt hij met Ian Stannard en co het peloton wel weer op een lint nog vóór de Reus van de Provence, want ook in het dal worden hoge windstoten verwacht.

Wellicht is Nairo Quintana voor die waaiers meer bevreesd dan voor de beklimming op zich. Sowieso zal de Colombiaan zich daar niet meer kunnen permitteren om als een kauwgum aan het wiel van Froome te plakken, ook met oog op de tijdrit van morgen. Wil hij de Tour winnen, dan moet hij nu een eerste keer toeslaan.

Heilige berg

Voor de Engelsen blijft de Ventoux sowieso een heilige berg, gezien de Tom Simpson-story. Vlak bij het monument op 1,3 kilometer van de top schudde de Skyrenner in 2013 zelfs Quintana definitief af, al was dat volgens Brit niet gepland.

Zijn landgenoten hebben traditioneel wel oog voor de herdenkingssteen (wegens meer adem over). David Millar gooide in 2009 een pet met ‘Tommy Simpson RIP” ernaartoe en Mark Cavendish nam zijn helm af. Bradley Wiggins reed zelfs met een foto van Simpson op zijn stuurpen.

Opvallend nog, als slot: vólgend jaar zal het exact een halve eeuw geleden zijn dat de Brit overleed op de Kale Berg, door een mix van de fysieke inspanning, hitte, alcohol en… doping. Benieuwd of ASO ook dán richting Ventoux trekt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content