Na het uitvallen van Dylan Groenewegen, André Greipel, Marcel Kittel en Mark Cavendish zal in Parijs een nieuwe sprinter triomferen op de Champs-Elysées. Doet Arnaud Démare de Fransen nog eens juichen?
Zondag 29 juli – Houilles -> Parijs – 116 km
Met kleine oogjes zullen de volgers in de Tourkaravaan vandaag rondlopen, na een korte nacht. Net als vorig jaar, toen vanuit Marseille, wachtte hen immers een monsterverplaatsing van 800 km, deze keer vanuit Pau.
De renners blijft de lange busrit wel bespaard: zij nemen in Pau op zondagmorgen het vliegtuig. Op een goed uur staan ze in Parijs.
Tijd genoeg om daarna richting Houilles te trekken, voor de départ réel om 16.20 uur aan het Parc Charles-de-Gaulle. Vijf jaar na de start van de Tourrit aan het kasteel van Versailles mag het departement Yvelines, ten noordwesten van Parijs, La Grande Boucle nog eens ontvangen.
Houilles is voor het eerst ville étape nadat in 2013 er al eens de proloog van Parijs-Nice plaatsvond, gewonnen door Damien Gaudin. In Frankrijk is het echter vooral bekend als de gemeente van Victor Schoelcher, de man achter de afschaffing van de slavernij in Frankijk in de 19e eeuw.
In Houilles start voor de dwangarbeiders van de Tour de laatste etappe van hun lijdensweg. In vogelvlucht amper een tiental kilometer van de Champs-Elysées, maar er wordt een bocht van een kleine 60 km gemaakt, eerst in westelijke en dan in oostelijke richting.
Om, na een allicht weer carnavaleske optocht, en een passage door het Bois de Boulogne rond 18 uur de beroemde laan van Parijs op te rijden, voor de acht traditionele rondes rond onder meer de Arc de Triomphe. Errónd dus, en niet ervóór, zoals voor 2013.
Feest van Steegmans
Op de Champs-Elysées triomfeerde tien jaar geleden het laatst een Belg: Gert Steegmans, na een typische Steegmanssprint, puur op de macht. De Limburger was zo blij dat hij zijn Quick-Stepploegmaats een onvergetelijk feestje beloofde.
Niet ’s avonds in Parijs, maar na het seizoen: eerst met een etentje bij sterrenchef Luc Bellings, daarna ging het met limousines naar de discotheek Versuz in Hasselt, waar Steegmans ook kamers in de Holiday Inn had gereserveerd. Al is er daar weinig geslapen…
Lang wakker bleef ook Dylan Groenewegen vorig jaar na zijn eerste Tourritzege, op de Champs-Elysées. Om 22.30 uur was hij nochtans zo moe dat hij met zijn vriendin het hotel opzocht. Maar eenmaal in bed raakte hij door de adrenaline niet in slaap, begon hij beelden op te zoeken van zijn overwinning, met alle reacties erop. Voor hij het wist was het vijf uur ’s morgens.
Groenewegen brak op de Champs-Elysées de Duitse/Britse dominantie, na zeges voor André Greipel (in2015 en 2016), Marcel Kittel (in 2013 en 2014), en Mark Cavendish (van 2009 tot 2012).
Opvallend: die laatste vier triomfators in Parijs hebben in deze Tour ofwel opgegeven (Groenewegen en Greipel) of zijn buiten tijd aangekomen (Kittel en Cavendish).
Weer een Fransman?
Na Steegmans in 2008 krijgen we dus rond goed 19 uur een nieuwe winnaar in Parijs. En dan is het uitkijken naar de twee Fransen die in de laatste massasprint in Pau als eerste en tweede eindigden: Arnaud Démare en Christophe Laporte. Zij kunnen voor de eerste Franse zege op de Champs-Elysées zorgen sinds Jean-Patrick Nazon in 2003.
Ook Alexander Kristoff zal na vijf topvijfplaatsen eindelijk die prestigieuze zege willen meepikken. Voor Peter Sagan, die in Parijs nog niet verder kwam dan twee tweede plaatsen (in 2012 en 2016), wordt het, gezien zijn blessures na zijn zware val, allicht moeilijk om zijn groene trui extra glans te geven. Al weet je met de Slovaak nooit. Zoals hij zelf zegt: “Een leeuw herstelt sneller dan een zebra.”
De kans dat een Belg triomfeert, tien jaar na Steegmans, is klein. De snelste, Timothy Dupont, eindigde in deze Tour al eens zesde, en tweemaal tiende, maar schiet tekort tegen de echte rappe mannen.
Opvallend: sinds 2008 behaalden onze landgenoten welgeteld nog slechts drie toptienplaatsen in Parijs: Jürgen Roelandts (4e in 2010), Kris Boeckmans (5e in 2012) en Jasper Stuyven (6e in 2016). Dupont kan zich misschien in dat rijtje plaatsen. Of misschien gooit Greg Van Avermaet (vijfde op de licht hellende finish in Valence) zich nog eens in het strijdgewoel.
Wel podiummissen
Geen Belg dus die op de Champs-Elysées begroet zal worden door een podiummiss. De rol van die dames werd dit jaar aangeklaagd door Hélène Bidard, de Parijse schepen van de strijd tegen discriminatie. Een gebruik daterend uit de vorige eeuw, volgens Bidard. En dus moesten de podiummissen vervangen worden door jonge sporters (m/v).
Ze interpelleerde Laura Flessel, de Franse minister van Sport, maar die vond er niets seksistisch aan. En dus zullen de podiummissen hun lippen weer op de wangen van de geletruidrager kunnen drukken.
Die zal ook opnieuw met de Coupe Omnisport mogen pronken, veertig jaar nadat president Valéry Giscard d’Estaing besloot de handgemaakte porseleinen trofee aan de eindwinnaar van de Tour te schenken. De Coupe Omnisport, in 1971 ontworpen, diende ervoor immers als presidentiële prijs voor onder meer de winnaars van de Steeple Chase in Auteuil.
De Team Skyploegmaats van geletruidrager Geraint Thomas zullen echter blijer zijn met de 500.000 euro die hun kopman voor zijn eindzege krijgt. Al is dat in vergelijking met sporten als tennis of golf, en zeker na drie weken koersen, nog altijd peanuts.
Dit jaar goed voor net geen 150 euro per kilometer…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier