Van ‘Mister 33 procent’ Patrick Lefevere tot de generatiestrijd: vier conclusies na het eerste koersweekend

© Belga Image
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Deceuninck-Quick-Step dat wéér een voorjaarskoers won. Mathieu van der Poel die wéér van ver aanviel. Jonge twintigers die wéér op de voorgrond traden. Ploegen die teleurstelden, en revanche namen. Tot daar de vier voornaamste conclusies van het voorbije koersweekend. Ziehier de concrete cijfers en koersfeiten.

1. De dominantie van Deceuninck-Quick-Step

Toen Davide Ballerini vorige zaterdag de Omloop Het Nieuwsblad won, omschreven enkele journalisten de heerschappij van de ploeg van manager Patrick Lefevere à la Gary Lineker: ‘Een voorjaarsklassieker is een koers waarin 175 coureurs 200 kilometer fietsen en waar op het einde een renner van Deceuninck-Quick-Step wint.’

Zo simpel was het weliswaar niet in de Omloop, want er liep veel mis. De wolven van Lefevere waren niettemin eendrachtig, flexibel en sterk genoeg om na de valpartijen van Yves Lampaert en Zdenek Stybar, en de overmoed van Julian Alaphilippe, Davide Ballerini richting de sprintzege te katapulteren – met dank aan de sublieme lead-out van Florian Sénéchal.

Ballerini, wéér een nieuwe naam die met een truitje van Deceuninck-Quick-Step een voorjaarskoers op zijn naam schrijft. De teller in de 14 belangrijkste eendags(semi)klassiekers, van eind februari tot eind april, staat sinds de start van de ploeg in 2003 nu op… 22 verschillende winnaars.

Renners die Patrick Lefevere in die 14 wedstrijden zo al 61 zeges hebben bezorgd. Op in totaal 238 koersen. Of een afwerkingspercentage van 25,63%, één op vier dus.

Nog straffer: de heerschappij in de zeven belangrijkste kasseikoersen (Omloop, Kuurne, Dwars door Vlaanderen, E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix): 41 overwinningen op 123 deelnames, exact één derde (33,33%).

En dan hebben we acht zeges in Le Samyn en Nokere Koerse, en zes overwinningen in de Driedaagse Brugge-De Panne niet meegeteld.

Nog indrukwekkender is Lefeveres palmares als je ook zijn jaren als eerste ploegleider/manager bij GB-MG (1993-1994), Mapei-GB/Bricobi (1995-2000) en Domo-Farm Frites (2001-2002) in rekening neemt.

Dan komt de optelsom, na Ballerini’s zege in de Omloop, uit op… 99 zeges in de 14 belangrijkste voorjaarskoersen. Nummer 100 zal ongetwijfeld niet lang op zich laten wachten.

Julian Alaphilippe met Davide Ballerini, de winnaar van Omloop Het Nieuwsblad.
Julian Alaphilippe met Davide Ballerini, de winnaar van Omloop Het Nieuwsblad.© BELGA

Al even impressionant, ook dit seizoen opnieuw: hoe The Wolfpack ook op andere terreinen scoort. Twee keer bingo met Sam Bennett in de UAE Tour, meesterlijk gegangmaakt door de ‘Garri Gasparov van het wielrennen’, Michael Mørkøv.

En zondag ook prijs in de Drôme Classic in Frankrijk met Andrea Baglioli, nog zo’n Italiaanse groeibriljant van pas 21 jaar.

In de 16 koersen die Deceuninck-Quick-Step dit seizoen reed, eindigde zo 15 keer minstens één renner van Lefevere in de top zés.

Enige ‘negatieve’ uitschieter: de ‘pas’ negende plaats van Bert Van Lerberghe in Kuurne-Brussel-Kuurne…

2. De aanvalslust van Mathieu van der Poel

Op 87,7 kilometer van de finish in Kuurne lag hij, de top van de Kanarieberg. Zoals mijnwerkers vroeger gealarmeerd werden door fluitende kanaries, zo triggerde het Muziekbos boven op de top van de Kanarieberg Mathieu van der Poel om zijn aanvalsdeuntje te fluiten.

Een liedje dat pas stilviel 86 kilometer verder, 1,7 kilometer voor de aankomst. Met wat storende ploegmaats in de achtervolgende groep had hij het misschien uitgezongen tot de eindstreep.

Maar erg ontgoocheld was hij niet, Van der Poel. Hij had zich geamuseerd, zei hij. Zelden heeft een topper een ‘nederlaag’ zo gesmaakt. Zelfs zijn Ecuadoraanse compagnon de route, Jonathan Narvaez, had van elke pedaalslag in het spoor van de Nederlander genoten, glunderde hij achteraf.

Van der Poel was niet al te ontgoocheld met zijn nederlaag na een magnifieke aanval.
Van der Poel was niet al te ontgoocheld met zijn nederlaag na een magnifieke aanval.© BELGA

Het enige opvallende aan de aanval van MVDP, die vooraf had aangekondigd dat hij de koers zou maken: de timing. Niet, zoals zijn concurrenten hadden verwacht, op de Oude Kwaremont, maar 17 kilometer vroeger. ‘Wat eerder dan gepland’, lachte Van der Poel.

In moderne wielertijden zelden vertoond, en zelfs voor de Nederlandse zaaier van aanvalslust vroeger dan ooit in een grote koers.

Maar zeker niet zijn eerste langeafstandsraket. Remember de laatste rit van de BinckBank Tour 2020, waarin hij zichzelf lanceerde op 73 km van de finish. Ploegmaat Jonas Rickaert kon hem toen nog even intomen, maar 50 km voor Geraardsbergen vloog Van der Poel weg, solo naar de zege. Zoals hij ook op het NK in Drenthe alleen was weggeknald, op 43 km van de aankomst.

Herinner u ook zijn fameuze voorjaar van 2019:

Op 40 kilometer van de eindstreep weggefladderd in de GP Denain met Alex Kirsch, om die op acht kilometer voor de aankomst af te schudden en solo stand te houden tegen een naderend peloton.

Op 63 kilometer van de finish aangevallen in Dwars door Vlaanderen, waarna MVDP in een sprint met zijn vijven de snelste was.

Op 43 kilometer van het einde de benen gestrekt op de Gulperberg in de Amstel Gold Race, om weer ingelopen te worden en uiteindelijk te winnen na een nu al legendarische slotkilometer.

Ook over zijn aanvallen bij de jeugd kan vader Adrie uren vertellen. Vaak succesvol afgerond, in Kuurne echter net niet. Maar dat zal ‘Matje’ worst wezen.

Althans, deze keer. Want vanaf zaterdag, in de Strade Bianche, zal winnen, op welke manier dan ook, wél tellen.

3) De nieuwe jonge generatie

Jake Stewart: tweede in de Omloop, met zijn 21 jaar, 4 maanden en 25 dagen de jongste renner op het podium van de Belgische openingskoers sinds ene Eddy Merckx in 1966 derde werd na Jo De Roo en Walter Godefroot, op een leeftijd van 20 jaar, 8 maanden en 16 dagen.

Jake Stewart, de jonge Brit van Groupama-FDJ.
Jake Stewart, de jonge Brit van Groupama-FDJ.© Belga Image

Tom Pidcock: derde in Kuurne-Brussel-Kuurne, 21 jaar, 6 maanden en 29 dagen oud, als op twee na jongste renner op het podium van KBK in de laatste 50 jaar, na Matthew Goss (2008) en Freddy Maertens (1973).

Hij is voor het grote publiek intussen een bekende naam, zijn landgenoot Jake Stewart, rijdend voor Groupama-FDJ, niet. En dan had de 22-jarige Etan Hayter, Pidcocks INEOS-ploegmaat, met zijn snelle benen allicht ook minstens naar een dichte ereplaats in de Omloop gesprint als hij niet was gevallen in de voorlaatste kilometer. Drie jongeren aan wie de Britse wielerfans nog veel plezier zullen beleven.

De Noren kunnen zich dan weer optrekken aan de prestatie van de pas 22-jarige Jonas Iversby Hvideberg, van het kleine UNO X-team. Meegegaan in de vroege vlucht, lang meegereden met Van der Poel en uiteindelijk nog 18e in de sprint.

De golf van jonge twintigers die al vroeg schitteren blijft dus aanhouden. In de woestijn van de Verenigde Arabische Emiraten – want ook daar werd tot zaterdag gekoerst in de UAE Tour – zelfs nog meer: twee 22-jarigen op het podium van het eindklassement, met Tadej Pogacar als winnaar en João Almeida als derde (van… Deceuninck-Quick-Step), de pas 20-jarige Deen Mattias Skjelmose Jensen als zesde, en de 23-jarige Nederlander David Dekker die in zijn eerste WorldTourkoers meteen het puntenklassement won.

David Dekker won in zijn eerste WorldTourkoers meteen het puntenklassement.
David Dekker won in zijn eerste WorldTourkoers meteen het puntenklassement.© AFP

Anderzijds ook de vaststelling in de omgekeerde richting: dat in de Omloop de 32-jarige Sep Vanmarcke derde werd (zijn elfde (!) podiumplaats in een grote voorjaarskoers), de 37-jarige Heinrich Haussler vierde, en de 38-jarige Philippe Gilbert vijfde. De ‘oudjes’ leven dus nog, zeker Vanmarcke maakte indruk.

4) De tegenvallers

45 renners eindigden in dezelfde tijd in de Omloop Het Nieuwsblad. Nooit had een grotere groep om de zege gesprint in de geschiedenis van de Belgische openingskoers, mede door het mooie weer, de tegenwind in de finale en de afwezigheid van Mathieu van der Poel/Wout van Aert.

Toch was er geen spoor te bekennen van Trek-Segafredo, vooraf nochtans bestempeld als dé ploeg die Deceuninck-Quick-Step mogelijk van de parketvloer kon walsen.

Tot grote ontgoocheling van Jasper Stuyven en Mads Pedersen, die de dag erna revanche namen met de sprintzege van de Deen in Kuurne, perfect gelanceerd door de Belg.

Van 'Mister 33 procent' Patrick Lefevere tot de generatiestrijd: vier conclusies na het eerste koersweekend
© BELGA

Weliswaar met die nuance dat Stuyven zelf toegaf dat hij niet meer over de beste benen beschikte en op de Oude Kwaremont maar net kon aanpikken bij de groep met Matteo Trentin en co. Pedersen moest er zelfs lossen en kwam pas 12 kilometer voor de finish aansluiten bij de eerste achtervolgende groep op Van der Poel.

Trek-Segafredo won zo dan wel, met wat geluk en Deense koelbloedigheid, maar Stuyven en Pedersen hebben conditioneel nog werk als ze Van der Poel, Van Aert en Alaphilippe de komende weken écht willen bekampen.

Dat geldt echter ook voor Team DSM (met Tiesj Benoot, Søren Kragh Andersen), dat twee keer niet in het stuk voorkwam. En zelfs voor Lotto-Soudal, met een onzichtbare Tim Wellens. John Degenkolb toonde zich wel prominent in Kuurne-Brussel-Kuurne, maar eindigde als snelle man verrassend pas als 17e.

Enige hoop voor de concurrentie: de klassieke renners van Jumbo-Visma en Alpecin-Fenix die voorlopig niet het niveau van hun kopmannen benaderen: Timo Roosen was pas 41e in de Omloop, als eerste van de zwarte-gele brigade, in Kuurne kon niemand Van der Poel steunen in de achtervolgende groep. Al kunnen ze bij Alpecin-Fenix wel excuses aanvoeren, na de plotse coronabesmetting en verhuis vanuit de UAE Tour.

Vraag is of Van Aert en Van der Poel, en zelfs Julian Alaphilippe als aanvoerder van Deceuninck-Quick-Step, die ploegmaats in de finale überhaupt nodig zullen hebben als ze ver voor de finish van de Strade Bianche, E3 Harelbeke of de Ronde van Vlaanderen wegknallen.

Of hoe vanaf zaterdag, op de Toscaanse grindwegen, elke koers op het aanvalskompas van de Grote Drie zal varen. Maar geen wielerliefhebber die dat erg zal vinden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content