De eerste bergen in de Pyreneeën zullen allicht een muisje baren, toch zeker in de strijd om de gele trui. Kansen voor aanvallers (en Belgen) dus.
Donderdag 18 juli – Toulouse – Bagnères-de-Bigorre (209,5 km)
Vroeger was het een traditie om de Tour afwisselend in wijzerzin of in tegenwijzerzin te laten draaien, met eerst de Alpen en dan de Pyreneeën, of omgekeerd. Daar is men de laatste vijf jaar blijkbaar van afgestapt, want voor de vierde keer snijden de renners eerst de Pyreneeën aan – 2018 was de uitzondering.
In een Tour waarin de renners dertig cols van tweede categorie of hoger voor de wielen krijgen: zeven in de Vogezen, zes in het Centraal Massief, acht in de Pyreneeën en negen in de Alpen. Goed voor in totaal 55.000 hoogtemeters, liefst 11.000 meer dan vorig jaar, toen er ook ‘slechts’ 26 cols op het parcours lagen, in 2017 waren dat er zelfs maar 23.
Dertig cols is zelfs één meer dan het vorige record, de editie van 1987 (29). Toen stonden wel liefst negen beklimmingen buiten categorie op het menu, dat zijn er dit jaar ‘slechts’ vijf.
Hoewel je die categorieën soms met een korrel zout moet nemen – in de etappe naar Saint-Etienne wordt de col de la Croix Paquet (2,1 km aan 9,7%) bijvoorbeeld bestempeld als tweede categorie – is deze Tour de meest bergachtige van de 21e eeuw.
Muisje
Van de in totaal 396 gecatalogeerde kilometers bergop in deze Tour liggen er wel nog 246 te wachten, te beginnen met deze eerste dag in de Pyreneeën.
Al zal die allicht een muisje baren, toch zeker in de strijd om de gele trui. Met de tijdrit van vrijdag in Pau in gedachten (en zelfs al de moordende slotdriedaagse van deze Tour) zullen weinig favorieten hun bokshandschoenen nu al aantrekken – het wordt zelfs geen schaduwboksen.
Ook omdat het parcours er zich niet toe leent, met eerst een lange vlakke aanloop van 130 km (waar ook de tussensprint ligt), en vervolgens twee eerstecategoriecols en daarna een bijtrapafdaling van 30 km tot de finish – in totaal 3088 hoogtemeters.
Bovendien niet de steilste beklimmingen: de Peyresourde (vanuit Bagnères-de-Luchon, 13,2 km aan gemiddeld 7%) en de Hourquette d’Ancizan (9,9 km aan 7,5%), ideale sporen voor een INEOS-trein van Geraint Thomas en Egan Bernal.
De Peyresourde is een klassieker in de Tour – vooral als ‘passagecol’, op twee aankomsten in het hoger gelegen Peyragudes na. De Hourquette d’Ancizan, die als alternatief voor de meer bekende col d’Aspin dient, wordt al voor de vierde keer beklommen sinds zijn Tourdebuut in 2011 en zijn ontdekking in de Route du Sud van 2007.
Een col met een postkaartdecor dat even mooi is als zijn naam (afkomstig van het Baskische hourquéta, ‘kleine col’), en waar op de top ook 8, 5 en 2 bonusseconden te verdienen zijn.
Die zullen echter allicht opgeraapt worden door een vluchtersgroep, die al in het vlakke begin van de rit zal wegrijden.
Mogelijk een strijd van tientallen kilometers – dat wordt wél interessant – want veel goed klimmende baroudeurs weten dat hier hun kans ligt. Allicht zullen Thomas De Gendt en Tim Wellens proberen mee te glippen om punten voor de bolletjestrui te verzamelen, en weer een gooi te doen naar ritwinst.
Misschien ruiken ook nog andere Belgen (Greg Van Avermaet? Oliver Naesen?) in deze relatief ‘makkelijke’ bergrit hun kans. Veel zal echter afhangen van de klimcapaciteiten van de andere vluchters.
Al kan je in de lange afdaling richting de finish in Bagnères-de-Bigorre wel nog tijd goedmaken, om daar eventueel voor de zege te sprinten.
In 2014 lukte Van Avermaet dat ei zo na, toen hij in een soortgelijke Pyreneeënrit boven op de laatste (zware) col, de Port de Balès, op amper een halve minuut van onder meer Michael Rogers en Thomas Voeckler doorkwam. Na een razende afzink strandde hij aan de eindstreep op 13 seconden…
Manu Macron
Al dan niet een extra motivatie voor de Fransen in de vlucht is de aangekondigde aanwezigheid van Emmanuel Macron. De president zal morgen en zaterdag het wielercircus van dichtbij meevolgen in de wagen van Tourbaas Christian Prudhomme.
Een jaarlijkse traditie van de Franse president, die Charles de Gaulle in 1960 invoerde. Macron kreeg al bij de parcoursvoorstelling een invitatie van de plaatselijk député van aankomstplaats Bagnères-de-Bigorre. Daar liggen immers de roots van zijn familie.
In de thermengemeente baatten Macrons grootouders langs moeders kant een winkel uit en zelf bracht Manu, zoals hij in Bagnères-de-Bigorre liefkozend genoemd wordt, er in zijn jeugdjaren vele vakanties door.
Nadat hij vorig jaar, toen de Tourkaravaan ook door het plaatsje in het departement Hautes-Pyrénées trok, moest afzeggen wegens politieke problemen (de affaire-Benalla), zal de president dit jaar niet ontbreken. Macron zou zelfs ook de tijdrit op vrijdag, in Pau, bijwonen.
Wie weet dan nog altijd met Julian Alpahilippe in het geel. Want na deze rit zal de Fransman zijn leiderstrui niet kwijtraken. Het was zelfs een ideale kans geweest voor hem op een ritzege, maar Juju zal geen vrijgeleide krijgen van de andere klassementsrenners.
Aan de Belgen om daarvan te profiteren.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier