Met onder meer een unieke passage langs het Louvre neemt het peloton afscheid van de Tour. Alleen de sprinters zullen nog om de prestigieuze ritzege strijden.
Zondag 28 juli – Rambouillet – Parijs (128 km)
Hellingen in de slotrit naar Parijs? Ja, het valt weleens voor. In deze etappe zelfs twee. En net als in 2007, 2008, 2012 en 2013 de côte de Saint-Rémy-les-Chevreuse en de côte de Châteaufort – niet alleen de Alpen en Pyreneeën hebben hun klassiekers.
Nadien ligt zelfs nog de côte de l’Homme Mort, maar die kreeg geen categorie. Het gevolg van een départ in Rambouillet, 40 km ten zuidwesten van Parijs. Daardoor fietsen de renners, net als in de vier aangehaalde edities, door de bosrijke en glooiende Chevreusevallei richting de lichtstad.
Die start in het departement Yvelines is geen toeval, want tot 2023 wordt de slotetappe hier op gang gevlagd. Als aanloop naar de Olympische Spelen van 2024 in Parijs, waar alle wielerwedstrijden in Yvelines zullen plaatsvinden. En dat moet extra belicht worden.
De startlocatie van de rit in 2023 is zelfs al bekend: de Vélodrome national de Saint-Quentin-en-Yvelines. Ook Parijs-Nice begon de laatste tien jaar trouwens telkens in het departement. Afgelopen maart won Dylan Groenewegen er in Saint-Germain-en-Laye.
Beroemd kasteel
Rambouillet, de start van deze slotetappe, was dat al twee keer: in 1966 (een tijdrit naar het Parc des Princes, gewonnen door Rudi Altig, nadat Ward Sels er eerder op de dag naar zijn zevende en laatste etappezege in de Tour was gesprint) en in 2012 (een rit richting Champs-Elysées, met Mark Cavendish als snelste).
De renners vertrekken dit jaar aan het prachtige veertiende-eeuwse kasteel, een officiële verblijfplaats van de Franse president waar al veel topontmoetingen plaatsvonden. Vervolgens doorkruisen ze het militaire kwartier van Rambouillet – de landmacht moest daarvoor een speciale toestemming geven.
Na de hellingen van de Chevreusevallei volgt na 60 km een passage langs Issy-les-Moulineaux en de hoofdzetel van ASO. Vreemd genoeg niet langs het aanpalende Malakoff, de gemeente waar Eugène Christophe, de allereerste geletruidrager in 1919, woonde, na zijn carrière het fietsenmerk Christophe lanceerde en waar zelfs een plein naar hem genoemd is.
Verjaardag
Wel nieuw: de aanloop naar de Champs-Elysées, via de Porte de Châtillon en de Jardin du Luxembourg richting de Pont Neuf op l’Ile de la Cité (het eilandje in de Seine, met onder meer ook de afgebrande Notre Damekathedraal) en dan een passage dóór de Cour Carrée, de ruime binnenplaats van het Louvremuseum.
Om dan via de Cour Napoléon langs de wereldberoemde piramide te fietsen. Die werd immers in 1989, 30 jaar geleden, geopend door president François Mitterrand.
Daarna volgt de traditionele route, via de Rue de Rivoli en de Place de la Concorde, naar de Champs-Elysées, waar dit jaar een apart fietspad aangelegd werd, als startpunt van een campagne van burgemeester Anne Hidalgo om tegen 2020 duizend kilometer nieuwe fietspaden in Parijs te creëren.
Rotvaart
Op die Champs-Elysées wordt het carnavaleske slakkengangetje richting Parijs telkens weer een rotvaart. Vorig jaar haalden de renners over de acht ronden van 7 km een gemiddelde van liefst 46,4 km per uur.
In de slotronde krikten ze dat op naar 52,7 km per uur en in de sprint bereikte winnaar Alexander Kristoff zelfs een piek van 63,9 km per uur. En dat op stroef bollende kasseitjes.
Opvallend: de voorbije drie keer triomfeerde in Parijs telkens een sprinter die ervoor geen enkele rit had gewonnen: Kristoff in 2018, Groenewegen in 2017 en André Greipel in 2016. De tien jaar ervoor was dat alleen bij de zege van Gert Steegmans in 2008 het geval.
Met name omdat veelwinnaars Cavendish (2009 tot 2012), Marcel Kittel (2013 en 2014) en Greipel (2015) toen telkens een orgelpunt op een fantastische Tour plaatsten.
Tot frustratie van Edvald Boasson Hagen, die de ereplaatsen opstapelde (2e in 2011, 9e in 2012, 4e in 2015, 4e in 2016, 3e in 2017 en 4e in 2018), maar nog nooit kon vieren op de Champs-Elysées.
Weinig waarschijnlijk dat hem dat nu wel lukt, na een slechte Tour. Allicht wordt het weer een strijd tussen Ewan, Groenewegen en Viviani, belust op een prestigieuze zege in wat het WK van de sprinters wordt genoemd.
De Lotto-Soudalsprinter kan zich definitief tot dé sprinter van deze Tour kronen, met een derde etappezege. Groenewegen, ‘slechts’ goed voor één ritoverwinning, zal willen bewijzen dat hij nog altijd dé snelste man van de wielerplaneet is.
Viviani beschikt met Morkov en Richeze dan weer over de beste trein en dat kan richting de laatste rechte lijn op de Champs-Elysées, en de chicane ervoor, cruciaal zijn.
Armstrong op de Champs-Elysées
Hoe speciaal die beroemde avenue is, voor renners, sprinters én voor de Parijzenaars, bleek uit een anekdote die ene Lance Armstrong vorig jaar in zijn Tourpodcast vertelde.
Over die keer dat hij na zijn carrière een Ubertaxi nam van de luchthaven naar de Champs-Elysées.
Toen de Senegalese chauffeur de laan op reed, meldde hij trots aan de Amerikaan, die hij blijkbaar niet herkend had. “Monsieur, zis is ze famous Champs-Elysées. Every year ze end of ze Tour de France.”
Waarop Armstrong lachend antwoordde: “I know.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier