Onder zijn opwarmingsschema, voor de tijdrit in Yorkshire, had Remco Evenepoel geschreven: 'Geloof in jezelf. Toon aan de wereld wie je bent. #Rainbow.' Hij had in interviews vooraf dan wel top vijf vooropgesteld, de winnaar in hem droomde van meer. Veel meer. Een regenboog dus.

Het werd uiteindelijk zilver. En dus trok de Vlaams-Brabander in de hot seat in een eerste reactie een zuur gezicht. Maar dat vloeide vlug uit in trots, beseffend dat Rohan Dennis buiten categorie was (met een voorsprong van 1'08'').

En dat hij alle andere (veel) oudere tijdritspecialisten op 47 (!) seconden en (veel) meer had gefietst, als pas 19-jarige.

Bedenkend dat hij op Rohan Dennis amper tijd had verloren in het slotstuk van de tijdrit. En dat klopt ook: amper 3 seconden in de laatste 16,3 kilometer. De grootste kloof op Evenepoel had de Australiër geslagen in het middengedeelte: 47 seconden. Al zette de Belg ook daar de tweede tijd neer, net als in het eerste en laatste stuk van de tijdrit.

Bewijzend wat zijn trainer Koen Pelgrim vooraf had aangegeven: dat een chronorace van 54 kilometer (16 kilometer langer dan de langste tijdrit die Evenepoel tot voor gisteren gereden had) in zijn voordeel zou spelen. Voor een 'normale' 19-jarige zou dat verrassend zijn, maar Evenepoel is dus niet normaal.

En dus vertelde hij op de persconferentie, zonder te vervallen in arrogantie: 'In 2020 ben ik een jaartje ouder, en kom ik sterker terug.' Waarop hij meteen zijn twee grootste doelen aanhaalde: de Olympische Spelen en het WK tijdrijden.

Tour de France is een nadeel

Ploegmanager Patrick Lefevere zal het als koele minnaar van kampioenschappen, waar de merknamen van zijn sponsors amper in beeld komen, niet op groot gejuich onthalen, maar dat is inderdaad het pad dat Evenepoel volgend jaar moet bewandelen.

Nog een jaartje wachten met de Giro of Tour. Hij moet, nog meer dan van een wereldtitel, vooral dromen van een medaille op de Spelen van Tokio.

Om meerdere redenen:

1) Heel weinig zeges of ereplaatsen, zelfs in het wielrennen, gaan boven een olympische plak. Vraag dat maar aan Axel Merckx (brons in Athene 2004) of regerend olympisch kampioen Greg Van Avermaet. Of aan Mathieu van der Poel, die zijn wegambities in 2020 op een laag pitje zet (toch na het voorjaar) om in Japan olympisch goud te kunnen veroveren in het mountainbiken.

2) Het parcours in Tokio zal Evenepoel, als lichtgewicht met veel power, op het lijf geschreven zijn: 44,2 kilometer lang en 846 hoogtemeters. Verdeeld over twee rondes van 22,1 kilometer, met daarin twee klimmetjes van respectievelijk 5 en 2 kilometer aan zo'n vijf procent. Lastiger dan het golvende parcours in Yorkshire (600 à 700 hoogtemeters), en veel zwaarder dan dat van het WK volgend jaar in Martigny, dat zo goed als vlak is.

3) Aangezien Evenepoel geen Tour zal rijden, heeft hij het grote voordeel dat hij weken, zelfs maandenlang alleen op de olympische tijdrit kan focussen. En dus ook vroeg genoeg naar Tokio zal kunnen afreizen om zich aan te passen aan het uurverschil en aan de hitte/hoge vochtigheidsgraad.

Dat zal een bepalende rol spelen in een tijdrit die in de namiddag geprogrammeerd staat. En dat wordt een probleem voor alle renners die uit de Tour komen. De laatste etappe in Parijs (op zondag 19 juli) vindt immers slechts anderhalve week voor de tijdrit plaats (op woensdag 29 juli), en zelfs pas zes dagen voor de zware wegrace op zaterdag 25 juli. En de tijdrijders moeten ook deelnemen aan die wegrit.

Een frissere, beter geacclimatiseerde Evenepoel zal dus in het voordeel zijn in vergelijking met heel wat mogelijke concurrenten, zoals Tom Dumoulin, Chris Froome, Geraint Thomas, Primoz Roglic...

Die eerste drie waren - om allerhande redenen - er op het WK tijdrijden in Yorkshire niet bij en zou je met hun kwaliteiten hoger inschatten dan Evenepoel, ook op het zware parcours in Tokio. Bovendien zal tweevoudig wereldkampioen Rohan Dennis allicht wel wegblijven uit de Tour en vol op Tokio focussen, zoals Evenepoel.

Maar als het Vlaams-Brabantse wonderkind inderdaad weer sterker wordt, kan hij met een minutieuze voorbereiding vol op het podium mikken.

Of zelfs goud dán al zijn beloning kan zijn, zoals Philippe Gilbert tweette? Dat lijkt, tegen een grotere tegenstand dan in Yorkshire, minder waarschijnlijk.

Maar de verrassing is Evenepoel al lang voorbij. Zelfs als het 'maar' zilver of brons wordt, dan zal hij, als pas 20-jarige, toch weer geschiedenis hebben geschreven.

En opnieuw aan de wereld getoond hebben wie hij is.

Aan het geloof in zichzelf zal het alleszins niet liggen. #olympic(gold)medal

Onder zijn opwarmingsschema, voor de tijdrit in Yorkshire, had Remco Evenepoel geschreven: 'Geloof in jezelf. Toon aan de wereld wie je bent. #Rainbow.' Hij had in interviews vooraf dan wel top vijf vooropgesteld, de winnaar in hem droomde van meer. Veel meer. Een regenboog dus.Het werd uiteindelijk zilver. En dus trok de Vlaams-Brabander in de hot seat in een eerste reactie een zuur gezicht. Maar dat vloeide vlug uit in trots, beseffend dat Rohan Dennis buiten categorie was (met een voorsprong van 1'08'').En dat hij alle andere (veel) oudere tijdritspecialisten op 47 (!) seconden en (veel) meer had gefietst, als pas 19-jarige.Bedenkend dat hij op Rohan Dennis amper tijd had verloren in het slotstuk van de tijdrit. En dat klopt ook: amper 3 seconden in de laatste 16,3 kilometer. De grootste kloof op Evenepoel had de Australiër geslagen in het middengedeelte: 47 seconden. Al zette de Belg ook daar de tweede tijd neer, net als in het eerste en laatste stuk van de tijdrit.Bewijzend wat zijn trainer Koen Pelgrim vooraf had aangegeven: dat een chronorace van 54 kilometer (16 kilometer langer dan de langste tijdrit die Evenepoel tot voor gisteren gereden had) in zijn voordeel zou spelen. Voor een 'normale' 19-jarige zou dat verrassend zijn, maar Evenepoel is dus niet normaal.En dus vertelde hij op de persconferentie, zonder te vervallen in arrogantie: 'In 2020 ben ik een jaartje ouder, en kom ik sterker terug.' Waarop hij meteen zijn twee grootste doelen aanhaalde: de Olympische Spelen en het WK tijdrijden.Tour de France is een nadeelPloegmanager Patrick Lefevere zal het als koele minnaar van kampioenschappen, waar de merknamen van zijn sponsors amper in beeld komen, niet op groot gejuich onthalen, maar dat is inderdaad het pad dat Evenepoel volgend jaar moet bewandelen.Nog een jaartje wachten met de Giro of Tour. Hij moet, nog meer dan van een wereldtitel, vooral dromen van een medaille op de Spelen van Tokio.Om meerdere redenen:1) Heel weinig zeges of ereplaatsen, zelfs in het wielrennen, gaan boven een olympische plak. Vraag dat maar aan Axel Merckx (brons in Athene 2004) of regerend olympisch kampioen Greg Van Avermaet. Of aan Mathieu van der Poel, die zijn wegambities in 2020 op een laag pitje zet (toch na het voorjaar) om in Japan olympisch goud te kunnen veroveren in het mountainbiken.2) Het parcours in Tokio zal Evenepoel, als lichtgewicht met veel power, op het lijf geschreven zijn: 44,2 kilometer lang en 846 hoogtemeters. Verdeeld over twee rondes van 22,1 kilometer, met daarin twee klimmetjes van respectievelijk 5 en 2 kilometer aan zo'n vijf procent. Lastiger dan het golvende parcours in Yorkshire (600 à 700 hoogtemeters), en veel zwaarder dan dat van het WK volgend jaar in Martigny, dat zo goed als vlak is.3) Aangezien Evenepoel geen Tour zal rijden, heeft hij het grote voordeel dat hij weken, zelfs maandenlang alleen op de olympische tijdrit kan focussen. En dus ook vroeg genoeg naar Tokio zal kunnen afreizen om zich aan te passen aan het uurverschil en aan de hitte/hoge vochtigheidsgraad.Dat zal een bepalende rol spelen in een tijdrit die in de namiddag geprogrammeerd staat. En dat wordt een probleem voor alle renners die uit de Tour komen. De laatste etappe in Parijs (op zondag 19 juli) vindt immers slechts anderhalve week voor de tijdrit plaats (op woensdag 29 juli), en zelfs pas zes dagen voor de zware wegrace op zaterdag 25 juli. En de tijdrijders moeten ook deelnemen aan die wegrit.Een frissere, beter geacclimatiseerde Evenepoel zal dus in het voordeel zijn in vergelijking met heel wat mogelijke concurrenten, zoals Tom Dumoulin, Chris Froome, Geraint Thomas, Primoz Roglic...Die eerste drie waren - om allerhande redenen - er op het WK tijdrijden in Yorkshire niet bij en zou je met hun kwaliteiten hoger inschatten dan Evenepoel, ook op het zware parcours in Tokio. Bovendien zal tweevoudig wereldkampioen Rohan Dennis allicht wel wegblijven uit de Tour en vol op Tokio focussen, zoals Evenepoel.Maar als het Vlaams-Brabantse wonderkind inderdaad weer sterker wordt, kan hij met een minutieuze voorbereiding vol op het podium mikken.Of zelfs goud dán al zijn beloning kan zijn, zoals Philippe Gilbert tweette? Dat lijkt, tegen een grotere tegenstand dan in Yorkshire, minder waarschijnlijk. Maar de verrassing is Evenepoel al lang voorbij. Zelfs als het 'maar' zilver of brons wordt, dan zal hij, als pas 20-jarige, toch weer geschiedenis hebben geschreven. En opnieuw aan de wereld getoond hebben wie hij is. Aan het geloof in zichzelf zal het alleszins niet liggen. #olympic(gold)medal