Wat u nog niet wist over de zege van Philippe Gilbert in Parijs-Roubaix

© PHOTOPQR/LE COURRIER PICARD/MAXPPP
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Dat Philippe Gilbert met Parijs-Roubaix zijn vierde monument won, wist u al. Maar wat is er nog speciaal aan zijn zege? Twaalf opvallende vaststellingen.

1) Philippe Gilbert is de vijfde Waal op de erelijst van Parijs-Roubaix, de eerste sinds Pino Cerami in 1960. Daarvoor konden ook Felix Sellier (1925), Charles Meunier (1929) en Emile Masson jr (1939) er triomferen. Emile Daems, winnaar in 1963, werd geboren in Genval, maar was een Brusselaar.

2) Met zijn 69 kilo (althans volgens zijn persoonlijke website en die van Deceuninck-Quick Step) is Gilbert de eerste renner die Parijs-Roubaix wint én minder dan 70 kilo weegt sinds Andrei Tchmil in 1994 (ook 69 kilo).

3) De Ardennees reed pas zijn derde Parijs-Roubaix en is zo de eerste winnaar met zo weinig ervaring in de Hel sinds Frédéric Guesdon in 1997. De verrassende Fransman, toen pas 25 jaar, had ook slechts twee deelnames achter de rug.

4) Gilbert is sinds 1997 ook pas de derde renner die voor zijn zege in Parijs-Roubaix nog niet in de top tien van de Helleklassieker was geëindigd (na Servais Knaven in 2001, 12e in 2000, en Stuart O’Grady in 2007, 16e in 1997).

Opvallend: Gilberts laatste opgave voor de Ronde van Vlaanderen van dit jaar (waarin hij ziek afstapte) was de Ronde van Lombardije in 2012.

5) De Waalse Monegask is de negende renner die zijn vierde (verschillende) monument op zijn palmares zet, maar hij deed er wel het langst over: tien jaar, van de Ronde van Lombardije in 2009 tot Parijs-Roubaix 2019. Logisch, gezien er tegenwoordig veel meer gespecialiseerd wordt en Gilbert tijd nodig had om zijn ouder wordend lichaam te transformeren van puncher/klimmer naar een renner met een dieselmotor, geschikt voor de kasseien. Van die negen renners met vier (of vijf) monumenten op zak zijn er vijf die óók wereldkampioen zijn geworden, onder wie Gilbert, naast Louison Bobet, Rik Van Looy, Eddy Merckx en Hennie Kuiper.

6) Van zijn tot nu toe 77 officiële UCI-zeges zeges boekte de renner van Deceuninck-Quick-Step er liefst 36 in eendagswedstrijden. Een aantal dat zelfs Tom Boonen (122 UCI-zeges, waarvan 32 in eendagsraces) niet bereikte. Ook die andere veelwinnaar van deze generatie, Peter Sagan, zit nog ‘maar’ aan 24 successen in eendagsraces. Van die 36 zeges behaalde Gilbert er ook 13 in de Pro/WorldTour, op dat vlak doet geen enkele renner beter (Alejandro Valverde zit aan 11).

7) Gilbert behaalde, van zijn 77 UCI-zeges, er 16 in Frankrijk. Niet toevallig, gezien zijn liefde voor la douce France: hij begon er zijn carrière bij La Française des Jeux (de ploeg van Marc Madiot, tweevoudig winnaar van… Parijs-Roubaix), behaalde er in 2003 zijn eerste overwinning als prof (een rit in de Ronde van de Toekomst, waar weliswaar ook beloften aan deelnemen), won er in 2008 zijn eerste klassieker met Parijs-Tours, mocht er in 2011 de gele trui aantrekken na winst in de openingsrit van de Tour, behaalde er vorig jaar in de GP Isbergues een zeer emotionele zege (na zijn zware val/knieschijfbreuk in de Tour), en stak er zondag zijn vierde monument op zak.

8) Philippe Gilbert heeft iets met koersen die (zogezegd) ‘starten’ in Parijs. In 2004 won hij het eindklassement van de kleine rittenwedstrijd Parijs-Corrèze, in 2008 en 2009 Parijs-Tours, en nu dus Parijs-Roubaix. In 2004 eindigde hij ook als tweede in Parijs-Brussel, en in 2013 en dit jaar respectievelijk als tweede en als derde in een etappe in Parijs-Nice. Hij kan ook dat rijtje dus nog vervolledigen, naast zijn jacht op de vijf monumenten. Parijs-Brussel is intussen wel de Brussels Cycling Classic geworden, maar ook Parijs-Camenbert staat bijvoorbeeld nog op de kalender. Een koers die… morgen, dinsdag, plaatsvindt. En waar Gilbert in 2004, in zijn tweede profseizoen, als veertiende finishte.

9) Gilbert heeft nu 54 monumenten gereden en is daarmee koploper in de ranking met coureurs sinds begin deze eeuw. Hij haalde ook 47 keer de finish, sinds 2000 doet ook niemand beter. Opvallend: zijn laatste opgave voor de Ronde van Vlaanderen van dit jaar (waarin hij ziek afstapte) was de Ronde van Lombardije in2012. Sindsdien fietste hij 40 monumenten helemaal uit, tot Vlaanderens Mooiste 2019.

Gilbert heeft in elk van zijn zeventien profseizoenen een UCI-koers gewonnen.

10) Dat de Waal een week na die opgave ook de Parijs-Roubaix wint, is ook uitzonderlijk: in de laatste veertig jaar haalde geen enkele renner níét het einde van de Ronde, om zeven dagen later wél te triomferen in de Hel. Onder anderen Mathew Hayman (2016), Johan Vansummeren (2011) en Dirk Demol (1988) wonnen wel Parijs-Roubaix, maar kwamen niet aan de start van Vlaanderens Mooiste.

11) Gilbert heeft nu, nadat hij in februari ook al triomfeerde in een rit in de Tour de la Provence, in elk van zijn zeventien profseizoenen (2003-2019) een UCI-koers gewonnen. Sinds de invoering van het FICP/UCI-klassement in 1984 deed alleen Mario Cipollini even goed.

12) Wout van Aert en Zdenek Stybar waren niet de enige renners in de finale van Parijs-Roubaix met ervaring in het veldrijden. Die heeft Philippe Gilbert óók (weliswaar veel minder): vier keer nam hij deel aan de cross in Loenhout en driemaal ook aan het BK. Telkens strandde hij op een verre ereplaats. In december 2003 won hij zelfs een kleine veldrit in het Luxemburgse Bridel, voor onbekenden Tom Flammang en Pascal Triebel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content