Wout van Aert maakt favorietenrol waar in La Primavera
Wout van Aert (Jumbo-Visma) heeft zaterdagnamiddag de 111e editie van Milaan-Sanremo op zijn naam geschreven. In een sprint met twee, net voor het aanstormende peloton, klopte hij op de Via Roma de Fransman Julian Alaphilippe (Deceuninck – Quick-Step), de winnaar van vorig jaar.
De Australiër Michael Matthews werd derde, met Greg Van Avermaet (achtste) en Philippe Gilbert (negende) eindigden er nog twee belgen in de top tien.
Voor Van Aert was het al de tweede spraakmakende zege op rij, na zijn triomftocht van vorige week in de Strade Bianche. Bovendien is La Primavera het eerste wielermonument van het seizoen, over een parcours van meer dan 300 kilometer. Vorig jaar werd hij er bij zijn debuut meteen zesde. Daarnaast is het een koers die niet meteen goed ligt bij onze landgenoten, want de laatste Belgische winnaar was Andrei Tchmil in 1999. Voor nog een Belgische zege in Sanremo moeten we al teruggaan naar 1981, toen Fons De Wolf er de beste was.
Sprinters verrassend snel in de problemen
Door de coronacrisis werd het een bevreemdende 111e editie van ‘La Primavera’, die normaal de lente aankondigt maar nu putje zomer werd afgewerkt met dito temperaturen. Ook het parcours zag er anders uit. Door de weigering van enkele kustburgemeesters werd langer in het binnenland gekoerst en steeg de af te leggen afstand van 291 naar 305 kilometer. De hellingen van Cipressa en Poggio bleven in de finale wel de sleutelpunten van de wedstrijd.
Ondanks het aangepaste traject bleek het wedstrijdverloop even voorspelbaar als voorheen. Na amper twee kilometer vertrok een vroege vlucht van zeven, waarin op een Spanjaard na uitsluitend Italiaans werd gesproken. De ploegen van de favorieten, waaronder het Belgische Lotto Soudal en Deceuninck – Quick-Step, zorgden ervoor dat de voorsprong van Mattia Bais, Alessandro Tonelli, Fabio Mazzucco, Damiano Cima, Marco Frapporti, Manuele Boaro en Hector Carretero niet boven de zeven minuten ging.
Pech voor uittredend winnaar Alaphilippe in de aanloop naar de Cipressa: een lekke band. Met de steun van Tim Declercq kwam hij echter terug aansluiten in de hoofdmacht. Op hetzelfde moment werd Boaro, de laatste overlever van de vlucht, gegrepen door een peloton dat weinig volk had verloren in de heuvels richting kustlijn. Dat gebeurde wel op de Cipressa, waar sprinters als Caleb Ewan en Fernando Gaviria verrassend vroeg in de problemen kwamen. Voorin kwamen er prikken van Loïc Vliegen en Daniel Oss, die op zijn eentje het tussenstuk richting Poggio overbrugde.
Opvallend: topfavoriet Van Aert fietste enkele kilometers voor die beslissende Poggio nog achterin, maar kwam net als Mathieu van der Poel helemaal voorin postvatten bij het opdraaien van de klim. Oss was op dat moment weer teruggegrepen en werd in de aanval afgelost door Aimé De Gendt en Gianluca Brambilla. Maar dat duo werd op deel twee van de klim op zijn beurt overvleugeld door een versnelling van Alaphilippe.
Enkel Van Aert kon aanpikken, maar ook hij moest in de laatste hectometers van de klim afhaken. De afdaling bracht echter verlossing voor Van Aert: hij kon terug komen aansluiten bij Alaphilippe, en de twee verdedigden samen met succes een klein gaatje op een achtervolgend pelotonnetje, waar Tiesj Benoot volop de kaart trok voor Michael Matthews. Maar de achtervolgers kwamen te laat, ook al kreeg Van Aert in de laatste kilometer geen hulp meer van zijn Franse gezel.
Het leverde Alaphilippe geen zege op: Van Aert kon in de sprint de opkomende Alaphilippe opvangen, en haalde het op de streep met een half wiel voorsprong. Michaels won de spurt van de achtervolgende groep voor Peter Sagan en Giacomo Nizzolo. Vier Belgen haalden naast Van Aert de top twintig: Greg Van Avermaet (achtste), Philippe Gilbert (negende), Oliver Naesen (veertiende) en Tiesj Benoot (20e). Mathieu van der Poel kwam als dertiende over de streep.