LeBron James speelt nu voor de Lakers, met wie hij straks in de bubbel van Orlando op de titel jaagt. Zijn eerste titel grabbelde hij mee met Miami Heat in 2012, op 21 juni Amerikaanse tijd, op 22 juni in Europa.
De feiten
Als het seizoen eind 2011 begint, is het het tweede jaar van de Big Three (Dwyane Wade, Chris Bosh en LeBron James) bij Miami. Zij gaan op zoek naar revanche voor hun nederlaag in de NBA finals tegen de Dallas Mavericks. Omdat er naar aanleiding van een financiële discussie tussen eigenaars en spelers een lange lockout is geweest, begint het seizoen pas in december en wordt de reguliere competitie gereduceerd van 82 naar 66 wedstrijden.
De Chicago Bulls winnen de Eastern Conference, voor de Miami Heat, de San Antonio Spurs winnen de Western Conference, voor de Oklahoma City Thunder. Dat zijn eigenlijk de Seattle Super Sonics, maar dat team verhuist in 2008 van stad en verandert van naam.
De play-offs in de Eastern Conference beginnen met een verrassing: Chicago gaat er in de eerste ronde uit. De Heat falen niet en schakelen achtereenvolgens de NY Knicks, Indiana Pacers en Boston Celtics uit. In de Western Conference verliezen de San Antonio Spurs geen wedstrijd tot ze in de halve finale op het Oklahoma City van Kevin Durant botsen.
Het drukke schema is de oorzaak van de verrassingen: 66 wedstrijden binnen 124 dagen is een hels ritme. Het kost de Bulls de uitschakeling, het zorgt ook voor problemen bij de Heat. Chris Bosh mist het grootste deel van de play-offs.
De finals zijn de eerste sinds 1998 die niet in Texas of Californië worden gehouden. De twee finalisten hebben elkaar eerder op het seizoen twee keer ontmoet en beide keren won de thuisploeg. In game 1 wordt dat aangehouden: de Heat leiden het grootste deel van de wedstrijd, maar in het vierde kwart wordt LeBron James gedurende acht minuten beperkt tot slechts één gelukte worp. Daar valt de beslissing. Kevin Durant sluit de wedstrijd af met 36 punten, LeBron James met 30.
Game 2 is een changer. De Heat, opnieuw bezoekers, smeren de thuisploeg een eerste thuisnederlaag van het seizoen aan. Durant verkleint op het einde nog de kloof, maar mist in de slotseconden de korf van de gelijkmaker. Controversieel, want uit evenwicht gebracht door James. De fout wordt niet gefloten en de rest is geschiedenis. Miami wint zijn daaropvolgende drie thuiswedstrijden en LeBron James pakt zijn eerste NBA-titel.
Making-of
Op de avond van 8 juli 2010 gebeurt er in de VS iets merkwaardigs: terwijl de inwoners van Cleveland in zak en as zitten, wordt in Miami gejuicht en gefeest. LeBron James, voor velen de beste basketbalspeler ter wereld in spe, heeft net een einde gemaakt aan de speculaties rond een van de meest besproken transfers in de geschiedenis van het Amerikaanse profbasket.
Het is een moeilijke beslissing, zegt hij. ‘Ik weet dat ik veel mensen ontgoochel, maar bij Miami acht ik de kans op een titel – op meerdere zelfs – groter. Ik heb niet gekozen voor het geld, anders had ik wel in Cleveland bijgetekend. Ik hoop dat de fans daar niet vergeten waar ik hen heb gebracht.’
Het is de conclusie van een livespecial die sportzender ESPN onder de naam The Decision nationaal uitzendt.
De woorden van de 25-jarige basketter zijn nog niet koud of heel Cleveland staat in rep en roer. Fans laten hun emoties de vrije loop. Mensen barsten in tranen uit, truitjes worden in het openbaar verbrand. Terwijl in Miami mensen elkaar in de armen vliegen en dansen op straat, regeert in de staat Ohio woede en ontgoocheling. Het stadsbestuur berekent dat het vertrek van de basketbalster een inkomstenverlies van 24 miljoen dollar per jaar betekent, om u maar een idee te geven van de impact van the decision.
Miami krijgt met de komst van LeBron, Dwyane Wade en Chris Bosh alle spots op zich. Alle drie de supersterren zijn die zomer einde contract. Geen toeval. Wade, Bosh en James behoorden tot dezelfde draftgeneratie die in 2003 de NBA betreedt en waren teammaats bij de olympische ploeg. Jaren eerder spraken ze af om bij hun respectieve clubs een contract te tekenen dat in juli 2010 zou aflopen, zodat ze de mogelijkheid krijgen om op dat moment bij dezelfde club te belanden.
Dat er zo veel te doen is rond de transfer, heeft óók te maken met de status van James. In Europa wordt op dat moment nog gedweept met Michael Jordan en Kobe Bryant , maar in de VS geldt LeBron James al sinds zijn NBA-debuut in 2003 als een toekomstige legende. Met de lofzangen op zijn talent kan je in 2010 al hele boeken vullen. Een van de relevantste lofbetuigingen is die van Jerry West , zelf basketbalicoon, ex-manager van de LA Lakers en de man die daar Kobe Bryant binnenhaalde: ‘LeBron James of Kobe Bryant? James, zonder twijfel. Hij kan op alle posities spelen. Ik denk niet dat ik ooit zo’n veelzijdige atleet bezig heb gezien op een basketbalveld. Hij is sterk, snel en getalenteerd. Hij is zowel offensief als defensief van waarde, net zoals Jordan in zijn tijd de beste allrounder was. Als James zo verder blijft doen, wordt hij volgens mij de beste NBA-speler aller tijden.’
Voor LeBron James begint de klim naar de top nog voor hij ook maar één korf heeft gemaakt in de NBA. Hij groeit op onder de vleugels van zijn moeder Gloria , die amper zestien is als ze van hem bevalt. Zijn vader, Anthony McClelland, een ex-bajesklant, heeft hij nooit gekend. Gloria raakt moeilijk aan geld en verhuist van het ene sociaal appartement naar het andere. De vriendjes die ze erop nahoudt zijn al evenmin een stichtend voorbeeld: drugsverslaafden, sjoemelaars en andere criminelen. Lovenswaardig genoeg slaagt ze erin haar enige zoon van de straat te houden.
Zoals zo vaak biedt sport een uitweg. LeBron blijkt al van jongs af een krachtige, grote kerel te worden. Hij blinkt op school uit in zowel basketbal als American football, trainers uit die periode beweren zelfs dat hij ook in de NFL (de Amerikaanse Football League ) een ster had kunnen worden. Maar het wordt dus basketbal. Zijn lengte (2m03) en explosiviteit combineert hij met uitstekende handen en, wat hem speciaal maakt, een groot speldoorzicht.
In het landelijke scholenbasketbal maakt hij als tiener furore. Zijn high school St. Vincent-St. Mary verhoogt de prijs van de wedstrijdtickets en moet uitwijken naar een grotere zaal omdat er te veel volk komt kijken. Zelfs NBA-sterren als Shaquille O’Neal en Kobe Bryant komen naar het kleine Akron afgezakt, een stadje van 200.000 inwoners op ongeveer een uur rijden van Cleveland om een glimp van het fenomeen op te vangen.
Sports Illustrated reageert en zet hem op de cover in het shirt van zijn schoolteam. Als titel staat er: The Chosen One. Het verhaal gaat dat de Cleveland Cavaliers in het seizoen voorafgaand aan zijn intrede in de NBA bewust hun sterkhouders van de hand deden om zo slecht mogelijk te eindigen. Op die manier verzekert de club zich van de eerste draft pick, het recht om als eerste een rookie te mogen kiezen.
Het enige dat King James in 2010 nog mist om in de eregalerij plaats te nemen, zijn kampioenschapsringen om de vinger. Vandaar de overstap naar Miami.
En daarna
Het seizoen erna zijn de Heat nóg beter: 27 wedstrijden op rij ongeslagen. Een nieuwe finale is het logische gevolgd, een nieuwe titel ook en voor LeBron James een nieuwe MVP in die finals.
Op 11 juli 2014 sluit Cleveland hem weer in de armen. ‘I’m coming home‘, schrijft LeBron in een column in Sports Illustrated. Dit keer geen protserige tv-show, maar een essay in het sportblad dat hem al jaren volgt. De artiest is bescheidener geworden. Met Kyrie Irving en Kevin Love wordt een nieuw magic trio samengebracht.
Het werkt. De drie brengen de Cleveland Cavaliers in de lente van 2015 naar de NBA finals, maar als Irving en Love naar de kant moeten met blessures, komt er te veel gewicht op de schouders van LeBron. Hij wordt MVP in de finals, maar verliest die wel van Golden State Warriors.
Het jaar erna staan beide teams opnieuw in de finals. Weer dreigt het fout te lopen, Cleveland komt achter met 3-1. Nog nooit heeft een team tot dan zo’n achterstand opgehaald, maar het lukt de Cavaliers wél. Het is voor de stad de eerste grote zege in 52 jaar.
In de zomer van 2018 is het verhaal voorbij. Het heeft nooit geboterd met de eigenaar van de club na diens harde uithaal bij zijn eerste vertrek en, ontevreden over de manier waarop zijn team wordt gerund, kiest LeBron James voor een nieuwe uitdaging: hij gaat basketten voor de LA Lakers.
Als daar zijn huis beklad wordt met nigger kan hij zijn andere passie uitleven: zijn sociaal bewustzijn, en een gevecht voor meer gelijkheid. Al jaren is LeBron James, die al tal van initiatieven nam met zijn stichting, een voortrekker op dit domein. Zwart zijn is in Amerika (en elders) nog altijd tough, en dan maakt het niet uit of je veel geld verdient, beroemd bent of bewonderd wordt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier