Ally Samatta wil bij Antwerp zijn vertrouwen opkrikken

© GETTY
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Zijn vertrek bij KRC Genk in januari 2020 heeft Mbwana Ally Samatta weinig voorspoed gebracht, tenzij op financieel vlak. Passages bij Aston Villa en Fenerbahçe bleken sportief teleurstellend. Is de Tanzaniaan een one season wonder, zoals ze in Istanbul denken, of past hij vooral in België?

Elke week kreeg Brian Priske als coach van Antwerp deze zomer wel weer een nieuw gezicht voor zich. Vaak ervaren, wat de integratie vergemakkelijkt, maar toch, het was elke keer weer aanpassen aan en inpassen van nieuwe karakters en vaardigheden. De laatste nieuwkomers in de rij stonden in het teken van wat de ploeg de voorbije maand miste: efficiëntie voor de beide doelen. Dus kwam met Dorian Dessoleil de ervaren aanvoerder van Charleroi over en werd in de aanval gekozen voor een huurovereenkomst met Mbwana (of Ally, zoals wij hem kennen) Samatta. Bijna 29, en terug na anderhalf jaar zwerven door Europa. Met Mbokani, Refaelov en Lamkel Zé verloor Antwerp drie spelers die vorig seizoen in de Jupiler Pro League goed waren voor 27 van de 57 doelpunten. Nieuwkomer Michael Frey begon goed aan de competitie, met een uitschieter op Sclessin (5 goals) en inmiddels al 7 doelpunten, maar in vijf competitiematchen kregen naast hem alleen Viktor Fischer (1) en Benson Manuel (1) goals tegen de touwen. Samatta, zowat overal in België aangeboden, was dus welkom op de Bosuil, met zijn scorend vermogen.

Paniekaankoop

Welk scorend vermogen? In Turkije waren ze hard voor Samatta, toen het nieuws van zijn terugkeer naar België bekend werd. ‘Die jongen heeft één seizoen alle geluk gehad, je moet die niet overschatten’, was het verdict op een fanforum van Fenerbahçe.

Is Samagoal, tijdens het kampioenenjaar van KRC Genk goed voor 23 goals in 38 matchen, overschat? Fuat Capa, Limburgs voetbaltrainer met Turkse roots en de voorbije jaren geregeld aan de slag in de Süper Lig: ‘Ik zou dat toch durven nuanceren. Voor het kritische publiek, en vooral ook de zeer kritische pers heeft hij bij Fenerbahçe de verwachtingen niet ingelost. Dat klopt. Maar hij kwam ook niet in een ploeg die op wieltjes draaide. En voor hij er kwam, had hij lange tijd niet gespeeld. Dan is het moeilijk om in het ritme te komen. Zeker als je na een tijdje in en uit de ploeg gaat. Voor een spits nooit makkelijk. Bovendien moet je je spel toch wel een beetje aan hem aanpassen. Zijn snelheid uitspelen, zijn sterk kopspel ook. Ruimte krijgt Fenerbahçe in Turkije zelden, tenzij tegen die drie, vier ploegen die min of meer hetzelfde spel spelen. De rest vangt de ploeg op in blok. Frey had het er ook moeilijk als spits. Het is niet eenvoudig.’ Mergim Berisha, de Duitser uit de opleiding van RB Salzburg, mag het er nu proberen.

Hoe verging het Samatta, die Genk tijdens de winter van 2020 inruilde voor Aston Villa, eerder in Engeland? Wel, ook niet te best, al was dat in het begin allesbehalve zo.

A panic buy. Zo werd hij in die periode omschreven door de pers in Birmingham. Villa, zes maanden eerder teruggekeerd naar de Premier League, zat in de winter van 2020 in moeilijke degradatiepapieren en zocht naar versterking voorin. Een paar opties mislukten en dus ging men shoppen in België, bij Genk. Daar zat met Samatta nog een overblijver van het kampioenenelftal van Philippe Clement.

Met beide handen greep de Tanzaniaan, die een contract voor vier jaar mocht tekenen, deze unieke kans. In zijn land werden ze gek, de Instagrampagina van Villa kreeg in één dag 150.000 volgers bij. De eerste Tanzaniaan in de Premier League. Dar es Salaam, waar Samatta werd geboren, stond op zijn kop. Niet zo verbazend voor iemand die bij zijn transfer naar KRC Genk pas de derde voetballer ooit van zijn land was die naar Europa trok. Niet verbazend ook voor iemand die zeer veel terugdeed voor de lokale gemeenschap met het geld dat hij met voetballen verdiende. Samatta financierde onder meer een moskee in de wijk waar hij opgroeide én heeft een stichting die zich bekommert om jongeren en hun scholing.

Overal zag je zijn kop in de reclame, enthousiast volgden ze in zijn geboorteland het instant sportief succes in Engeland. Een goal tegen Bournemouth bij zijn debuut en een goal op Wembley met het hoofd in de finale van de Carabao Cup. Manchester City won die trofee wel, maar zijn naam was gemaakt. Samagoal bleef scoren.

Toen kwam Covid. En zes maanden later zat Samatta, die na de herstart van de Premier League niet meer kon scoren, maar zijn club nog wel zag overleven in de degradatiestrijd, in Istanbul…

Hij wilde niet weg, maar hij moest vertrekken uit Birmingham. Villa evalueerde intern zijn eerste seizoen en de transferpolitiek en kwam tot een harde conclusie. Het ‘Belgische’ pad, dat de club in het jaar van de promotie had bewandeld, werd compleet verlaten. Lovre Kalinic, in januari 2019 weggehaald bij KAA Gent, verhuisde eerst naar Toulouse en zit nu bij Split. Björn Engels, gekomen in de zomer (weliswaar vanuit Reims) bleef nagenoeg een jaar zonder voetballen en zit nu bij Antwerp. Wesley, voor 25 miljoen euro in de zomer van 2019 naar Villa Park gehaald en die door Samatta werd opgevolgd toen hij met een knieletsel lange tijd out was, kreeg eerst tijd om in Birmingham aan zijn revalidatie te werken maar moet nu terug in Brugge vertrouwen en ritme opdoen. Alleen Marvelous Nakamba, ook al van Brugge, overleefde. Dat ene jaar – van januari 2019 tot januari 2020 – spendeerde Aston Villa 53 miljoen euro op de Belgische transfermarkt, bij Genk, Gent en Club, maar veel return kwam er niet.

SamaPay

Daar stond hij dan, de held van Tanzania. Samatta wilde graag de concurrentie aangaan in Engeland, maar mocht niet. In Dar es Salaam reageerden ze vol ongeloof. Daar was na zijn transfer naar Engeland zelfs een betaal-app gelanceerd, een Koreaanse firma nam hem als uithangbord. SamaPay. Wedstrijden van Villa kwamen er live op tv en werden enthousiast bekeken. Protest van de speler tijdens de zomer – hij werd nog in zijn vakantie op de hoogte gebracht van zijn vertrek – hielp niet. Villa wilde (een deel van) zijn investering recupereren. Het kwam tot een definitieve transfer. Zes miljoen euro, vier minder dan wat ze zes maanden eerder aan Genk hadden betaald.

‘Ik ben blij dat ik nog voetballer ben’, klonk het na zijn transfer naar Turkije wat aarzelend. Maar het zal uiteindelijk Antwerpen worden waar hij aan zijn vertrouwen moet werken, want vijf goals in één jaar Süper Lig was onvoldoende. Is Samatta, die tot zijn 24e in Afrika voetbalde (eerst in eigen land en daarna bij het Congolese TP Mazembe), een one season wonder, zoals de Turken vinden?

Het zijn vragen die hij bij Antwerp kan beantwoorden. Met Engels, die volgende week Europees terug mag naar zijn ex-ploeg Olympiacos, ziet hij er een oude bekende terug, en met Frey kan Samatta babbelen over Istanbul. Op 21 oktober mogen ze in het kader van de Europa League al terug naar Fenerbahçe. Tijd om wat openstaande rekeningen te vereffenen. Sportieve toch.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content