Belangrijk drieluik voor Waasland-Beveren en Ferrera

© BELGAIMAGE
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

In thuiswedstrijden tegen Eupen en Charleroi en een uitwedstrijd bij Royal Excel Mouscron wil Waasland-Beveren punten oogsten.

Donderdag speelde Waasland-Beveren een oefenwedstrijd bij KV Oostende. Opmerkelijk is dat niet. De Waaslanders doen dat dit seizoen geregeld om trainer Yannick Ferrera de kans te geven zijn ruime kern – met daarin achttien nieuwkomers – in wedstrijdomstandigheden te testen. Geel-blauw speelde een uitstekende wedstrijd, met technisch verzorgd voetbal. Net als eerder in Lokeren won het ook, dit keer met 1-4, tegen een KVO met jongens als Nicolas Lombaerts, Laurens De Bock, Kevin Vandendriessche en Sander Coopman in de ploeg.

Als Karlo Lulic de switch naar gevechtsvoetbal maakt, dan kan hij een goeie aankoop worden.

In de competitie wonnen de Waaslanders echter nog niet. Mogen ze daarom hoop putten uit de 1-4, met het oog op de komende duels, tegen Eupen (zaterdag), Charleroi (volgende week) en Moeskroen (de week erna)? Ja en neen.. De goeie prestatie tegen KV Oostende onderstreept dat er goed wordt gewerkt. Maar tegelijk houdt men een slag om de arm. Vriendschappelijk werd ook gewonnen van Lokeren, voor de competitie onlangs verloren. En was Oostende donderdag wel bij de zaak? Hoeveel zin hadden de kustboys in deze match, na de teambuilding die ze net achter de rug hadden en met in de ploeg jongens die net terugkeerden uit blessure (Lombaerts), of fysiek nog niet stonden waar ze zouden moeten staan (Coopman, De Bock)? Voorzichtig zijn is dan ook de boodschap.

Interessant voor het zelfvertrouwen, meer was de 1-4-zege niet. Maar er werd bijvoorbeeld ook uitgeprobeerd wat de nieuwkomer in de spits Apostolis Vellios ervan bakte. De Griek (26), achtvoudig international, speelde vier jaar geleden nog even voor Lierse, maar spendeerde al veel tijd in Engeland. Ooit zag Everton wat in hem, later voetbalde hij nog voor Blackpool en na een tijdelijke terugkeer naar Iraklis gaf Nottingham Forest hem een tweede kans. Een man van vele oorlogen, een bonkige spits, die al direct scoorde in Oostende, én de lat trof. Van hem wordt kracht en gewicht verwacht, ook letterlijk. ‘Hij zal Nana Ampomah wel tegen de muur plakken, als die opnieuw gaat voor persoonlijk succes, zoals in Lokeren’, gromde vorige week iemand uit de club.

Ook Daam Foulon kreeg in Oostende zijn kans. Negentien is hij pas, hij werd overgenomen van Anderlecht. In het Waasland geloven ze sterk in zijn kwaliteiten, maar zijn speelminuten dit seizoen bleven vooralsnog beperkt: 45 minuten in Gent na de rust. In zijn geval zijn oefenwedstrijden zeer belangrijk: in een competievere context dan de beloftencompetitie ervaring opdoen. Foulon is even oud als Daan Heymans, overgenomen van Westerlo, en dit seizoen al twee keer in actie: op de openingsspeeldag tegen Zulte Waregem en in de derby tegen Lokeren. Twee jongeren met talent, die het zeker gaan maken in 1A, daar zijn ze op de Freethiel rotsvast van overtuigd. Alleen is het dilemma van de trainer: wanneer breng ik hen? En vooral: hoe kan ik ze brengen zonder dat een eventueel falen schade toebrengt?

In het geval van Heymans schoot Ferrera zich in Lokeren alvast in de voet, intern gaf hij dat toe op overlegmomenten. In een poging om de boel te forceren bracht hij zo’n twintig minuten voor tijd Heymans voor Paul Keita. De youngster deed het aan de bal behoorlijk, maar verloor in zijn zone een keer Ben Harush uit het oog. Een fatale keer, want met een prachtig schot hielp die Lokeren aan de zege. Net als in Genk, oordeelde achteraf het bestuur, had met wat meer cool en professionalisme deze nederlaag niet gemoeten. Want die twee punten schelen nu in de perceptie van de buitenwereld. De supporters – vorig seizoen verwend door het aanvallende voetbal van Philippe Clement – blijven op hun honger met drie gelijke spelen en nog geen winst.

De nog maar 19-jarige Louis Verstraete, hier in duel met Wataru Endo (STVV), is een van de vele jonge middenvelders bij Waasland-Beveren.
De nog maar 19-jarige Louis Verstraete, hier in duel met Wataru Endo (STVV), is een van de vele jonge middenvelders bij Waasland-Beveren.© BELGAIMAGE

De match tegen KV Oostende was om nog een derde reden belangrijk voor Ferrera: de ideale kans om eens een 3-5-2 uit te testen. Tot dusver speelden de Waaslanders altijd in een 4-2-3-1, met de laatste twee wedstrijden de ook nog maar 19-jarige Denzel Jubitana in de rol van aanvallende middenvelder. Daarvoor was dat al Floriano Vanzo (24 en terug na lang blessureleed), Louis Verstraete (ook nog maar 19) en Djihad Bizimana (22).

Het probleem van Yannick Ferrera is voorlopig om uit een heel brede kern de juiste combinatie te kiezen. Vooral het aantal jonge centrale middenvelders is ontzettend groot. Daarom vertrok ook Joachim Van Damme, een man van de stad én de nieuwe aanvoerder dit seizoen, naar KV Mechelen. Eerst werd nog gepoogd om dat te verhinderen met een nieuw verbeterd contract, maar toen Van Damme naar de bank dreigde te verhuizen én de belangstelling van Malinwa concreet bleef, kozen de Waaslanders voor de verkoop.

Kwam nog niet in actie: de misschien wel meest getalenteerde centrale middenvelder van allemaal, Karlo Lulic (22). Een betere versie van Ryota Morioka en ook duurder in aankoop. De Kroaat wacht nog steeds op zijn eerste speelminuten. Het is aan hem om stappen te zetten. Sneller de bal afspelen, sneller en steviger de tegenstander afhouden, minder lang blijven liggen of misbaar maken als de tegenstander er wat harder op zit. Maakt Lulic die switch naar gevechtsvoetbal, dan kan hij een goeie aankoop worden. In het andere geval dreigt de anonimiteit in een brede kern.

Ander systeem?

In Oostende speelde Lulic in een 3-5-2, met in principe wat meer afspeelmogelijkheden voor zich (twee spitsen) en naast zich (twee buitenspelers die zich offensief kunnen uitleven). Dat kan op termijn een verschil maken.

Het is een volgend dilemma voor Ferrera en eentje waar misschien het recente verleden bij KV Mechelen mee een rol in speelt. Met de komende weken Club Brugge (19 oktober) en Anderlecht (4 november) nog als tegenstander, is een oefenmatch de ideale gelegenheid voor het uittesten van een 3-5-2 als ‘spiegeltactiek’ tegen die toppers. Maar er is ook de realiteit dat het tot dusver met één spits moeilijk ging om te scoren, al valt zeven goals in zes wedstrijden nog mee, gezien het feit dat er al vier keer op verplaatsing werd gespeeld. Maar toch, bij Ferrera leeft het trauma van bij KV Mechelen vorig seizoen: vier, vijf spitsen in zijn kern, maar eentje kunnen opstellen, en merken dat die niet/of amper tot scoren komt. In Mechelen nam Hassane Bandé vanaf de flank een tijdje die rol over, maar over een Bandé beschikt Waasland-Beveren niet, al komt Ampomah minstens even vaak in scorepositie. Zijn afwerking is helaas minder.

Dus is het dilemma voor Ferrera: houd ik vast aan mijn manier van spelen, en overkomt me misschien wat er in Mechelen gebeurde (tegenvallende resultaten en ontslag?) of verander ik van systeem? Gooi ik er twee spitsen in? Dan zijn twee van de vier jongens tevreden.

Zaterdag volgt het antwoord. Mét wat druk op de ketel. De club beseft dat de vernieuwing groot was én dat er weer werd gekozen voor de opstart van een nieuwe cyclus van jong talent. De Freethiel was de voorbije jaren een trainerskerkhof, maar voor zijn job moet Ferrera vooralsnog niet vrezen. Anderzijds: met een 2 op 9 zal niemand tevreden zijn, het moeten zes punten worden, en als het kan zeven. Het liefste met zeges tegen Eupen en Excel Mouscron, twee rechtstreekse rivalen voor de plaatsen onderin. Druk is er dus, op iedereen. De resterende wedstrijden van september zullen bepalen hoe rustig het in het eerste semester van deze competitie is. En met rust is iedereen gebaat, ook de spelers. Anders gaan de fans toch aan het morren. En tot wat dat leidt weten Sven Vermant en Stijn Vreven

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content