Iedere vrijdag geven onze redacteurs hun sporttips voor het weekend. Deze keer onder meer Union in Mechelen en de stijd der jongeren in de Premier League.
KRC Genk-Cercle Brugge (zondag, 18u)
Het weekend waarin de competitie twee wedstrijden minder telt vanwege Europese verplichtingen kan weleens een erg succesvol worden in Limburg. Als Genk Cercle verslaat, dat sinds het begin van het seizoen nog maar één doelpunt tegen kreeg, kan het zich bij Antwerp (dat dit weekend vrij is) aan de top van de rangschikking voegen. Een manier voor KRC Genk om zijn ambities te tonen, die momenteel discreet blijven voor de microfoons, maar die meer en meer duidelijk worden in het spel. Het enthousiast en spectaculair voetbal van Wouter Vrancken zal deze keer op de proef worden gesteld door de meest indrukwekkende pressing van het kampioenschap. Een geweldige manier om een statement te maken, en misschien om opnieuw een stempel te drukken. En misschien, nu al, om Ally ‘Samagoal‘ terug in de groep te verwelkomen? (Guillaume Gautier)
Newcastle United-Manchester City (zondag, 17u30)
‘Ik heb nog nooit een zak geld een voetbalwedstrijd zien winnen.’ Het zijn woorden van Johan Cruijff die nog steeds volledige waar zijn. Toen Manchester City een decennium geleden werd opgekocht door de Emiraten duurde het ook enkele seizoenen vooraleer de middenmoter van weleer echt mee kon doen voor de prijzen. Het is pas met de juiste filosofie en het zoeken naar de juiste spelers dat zo’n club echt van de grond kan komen.
Het gebeurt nu ook bij Newcastle United, waar de Saoedische eigenaars blijkbaar alle moeite van de wereld hebben om grote namen naar het kille noorden van Engeland te halen. Met voorlopig Bruno Guimarães en Sven Botman als grootste transfers kunnen ze natuurlijk niet uitpakken. Al lijkt het geheel wel stilaan in elkaar te klikken onder Eddie Howe. Is het ook al genoeg om de machine van Manchester City te stoppen? (Gert Segers)
Estafettefinales EK atletiek (zaterdag 21u15 en 21u45 400 meter mannen en vrouwen, zondag 21u12 en 21u22)
De sterkte in de breedte van een land in een olympische sport als atletiek of zwemmen kan je vaak afmeten aan de prestaties van hun estafetteploegen. In de laatste twintig jaar heeft België wat dat betreft een mooie reputatie opgebouwd, met eerst de 4×100 meterploeg bij de dames, die zelfs olympisch kampioen werd in Peking 2008 (na diskwalificatie van de Russen).
Daarna de aaneenschakeling van finales en medailles van de 4×400 meterploeg bij de mannen, met de broers Borlée als rode draad doorheen de jaren. In het spoor van die Tornados kwamen ook de Cheetahs aan de oppervlakte op de 4×400 meter.
Nog nooit slaagden echter vier Belgische estafetteploegen (m/v, 4×100 en 4×400 meter) erin om zich op een internationaal atletiekkampioenschap te plaatsen voor de finale.
Tot vrijdag in München , waar zowel de Rockets (vrouwen 4×100 meter, als zevende), Falcons (mannen 4×100 meter, als vijfde), Cheetahs (4×400 meter als tweede) en de Tornados (4×400 meter als vierde) zich voor die eindstrijd konden kwalificeren. Zeker de twee 4×400 meterteams maken dus kans op een medaille. Bij de mannen wordt het vooral hopen dat Kevin Borlée fit raakt. De vrouwen kunnen nog een versnelling hoger schakelen als Cynthia Bolingo (zevende in de individuele finale) start. (Jonas Creteur)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier