Sport/Voetbalmagazine had een openhartig gesprek met ‘bad boy’ Daniel Camus. De anekdotes van de ex-speler van onder meer AA Gent, KV Mechelen en RWDM lijken uit het dagboek van The Secret Footballer geplukt. Een bloemlezing…
Daniel Camus is sinds 2007 voetballer af, maar haalde de voorbije jaren nog geregeld de media dankzij zijn carrière als professioneel pokerspeler en organisator van de Gothafeestjes in Brussel en Knokke (waar Paris Hilton enkele keren opdook).
In Sport/Voetbalmagazine spreekt hij openlijk over de fratsen die hij tijdens zijn actieve voetbalcarrière uithaalde. Een hilarische passage is die waarin de middenvelder vertelt over zijn proefperiode bij de Engelse tweedeklasse Millwall.
Daniel Camus: “De eerste keer dat ik met Milwall een verplaatsing maakte, voor een bekerwedstrijd, stopte de bus aan een wegrestaurant en at iedereen frieten en hamburgers.”
“In de kleedkamer was ik de enige die 45 minuten voor de wedstrijd al omgekleed was, de enige ook die zich ging opwarmen. Maar twee minuten voor de aftrap begonnen die gasten zich op te naaien en met hun kop tegen de kastjes te beuken. Bij iedereen stond het bloed in de ogen, liters adrenaline ging er door hen heen.”
“Op dat ogenblik speelde voormalig international John Barnes bij de tegenstander. Na drie minuten geeft hij me een elleboogstoot en breekt hij drie tanden in mijn mond. Een beetje water, watten erin en hup weer het veld op.”
“Twee minuten later krijg ik bij een corner een kopstoot en ben ik weer twee tanden kwijt. Zelfde behandeling. En het ging maar door: nieuwe corner, een snee van enkele centimeter in mijn hoofd.”
“Terwijl de kine mij hecht, denk ik dat ik ga sterven en dat ze mij van het veld zullen halen. Maar trainer Mark McGhee komt naar mij en zegt: ‘Als je als een pussy wilt spelen, keer je maar terug naar je land. Anders ga je nu weer het veld op en bewijs je dat we je niet voor niets een kans hebben gegeven.'”
Vervolgens schopt Camus John Barnes van het veld. “Het was een harde tackle”, erkent hij. “Toen ik weer opstond, dacht ik: nu gaan ze me uitjouwen en bier naar mijn hoofd smijten. Maar in de plaats daarvan zie ik 2000 supporters van Millwall juichen als zotten, alsof ik van op dertig meter had gescoord. Terwijl ik net iemands enkel had gebroken. De week erop zag ik een spandoek in de tribune: ‘Dan the Butcher has arrived‘. Die bijnaam heb ik nog, ook nu ik online poker speel.”
