In een lang en eerlijk interview over zijn levensfilosofie en opvoeding komt Genktrainer Philippe Clement nog eens terug op het pijnlijke afscheid van zijn sterspeler Alejandro Pozuelo.
KRC Genk heeft afscheid genomen van Alejandro Pozuelo en dat doet nog altijd een beetje pijn bij Philippe Clement. Sportief, maar vooral ook persoonlijk. ‘Dat is heel dubbel’, zegt Clement in een interview samen met zijn vrouw Isabelle. ‘Want onze band was wel heel sterk, hè?’
Isabelle: ‘We noemden hem weleens gekscherend onze oudste.’
Clement: ‘Onze oudste zoon, ja… Een heel gevoelige jongen. Hij stond met tranen in zijn ogen toen hij mij het nieuws van Toronto vertelde. Hij was er kapot van.’
Isabelle: ‘Jij was daar ook echt niet goed van. Zeker de eerste keer niet, tijdens de winterstage, toen die club uit Saudi-Arabië kwam. Dat herinner ik mij nog goed. Dat was echt een domper op de stage.’
Clement: ‘We hadden een fantastische week, waar iedereen ongelooflijk hard aan het werken was. We voelden: het seizoen was al geweldig, we haalden een heel hoog niveau, maar het wordt nóg beter. Dat gevoel leefde bij iedereen op de stage, bij de staf, de spelers… Daar hing een geweldige sfeer. En toen kwam dat nieuws rond Alejandro. Dat veranderde alles.’
Pozuelo bleef toch, maar vertrok enkele weken later alsnog.
Clement: ‘Het is een gigantische strijd voor hem geweest. Zijn gevoel en zijn verstand hebben hem vanbinnen verscheurd. Hij was heel graag tot het einde van het seizoen gebleven, maar hij had de heilige schrik dat hij een blessure zou oplopen en dat zijn toekomst weg was. Een toekomst die hij nu kan veiligstellen, voor hem en zijn kinderen. Dat was zo moeilijk voor hem. Naar zichzelf toe, maar ook naar zijn vrienden in de kleedkamer toe, naar de staf, de supporters, naar mij.
‘Natuurlijk wilde ik dat hij pas na het seizoen zou vertrekken, maar dat is niet gelukt en er is een compromis gesloten voor alle partijen. Dan moet je je erbij neerleggen, en dan gun ik die jongen deze kans ook. Ik heb gezien dat hij echt alles wat hij in zich had heeft gegeven, ook de voorbije weken toen hij het moeilijk had. Maar natuurlijk komt dit op een heel slecht moment.
‘Die ploeg heeft de verwachtingen van mij, maar ook van daarbuiten, ver overtroffen en nu verdwijnt een van je beste spelers op wie heel veel automatismen afgestemd zijn. Je ziet je hele dynamiek wegvallen. Maar dat is wél weer iets wat mij triggert. Zouden we mét Pozuelo kampioen zijn geworden, dan was het al een stunt. Zónder Pozuelo … dat is een mirakel voor mij. En ik vind het een geweldige en ongelooflijke uitdaging om voor een mirakel te gaan.’
