Club Brugge – Charleroi: is Mazzu de gedoodverfde opvolger van Preud’homme?

Het duel van Club Brugge zaterdag op Jan Breydel staat ook een beetje in het teken van de komst van Felice Mazzu. In het Clubstadion ligt immers misschien zijn toekomst, mocht Michel Preud’homme in mei een rustperiode inlassen.

Officieel is een vertrek van Michel Preud’homme (58) niet aan de orde. Intern liet de Brugse trainer, nog onder contract tot 2019, de voorbije maanden herhaaldelijk vallen dat hij nood heeft aan wat rust, maar een zekerheid is dat daarom nog niet. Datzelfde was immers ook al vorig seizoen het geval, hetgeen na de titel voer was voor speculatie rond zijn toekomst en leidde tot spreekkoren vanaf de tribunes. ‘AllezMichel, reste avec nous.’ Dat dééd de Brugse coach uiteindelijk ook, nadat de interne werking wat werd herzien. Philippe Clement kreeg als T2 wat meer verantwoordelijkheden en trainingen te leiden.

Veel veranderde dat blijkbaar niet voor de mentale en fysieke druk waaronder de hoofdcoach gebukt ging. Geen jaar later duiken de geruchten rond stoppen immers opnieuw op. Gevoed door wat Preud’homme in naaste kring geregeld laat horen. Toen de sportpersbond recent voorzitter Bart Verhaeghe te gast had, liet die zich dan ook ontvallen dat het ‘misschien nog moeilijker wordt dan vorig seizoen om Preud’homme aan boord te houden’. In Brugge hoor je dat ze geen 100 procent zeker zijn van zijn vertrek – een en ander moet de trainer zelf nog officieel bevestigen – maar wel 99,9 procent. Nog waarschijnlijker dan een jaar geleden, want familiaal beter voorbereid. Preud’homme snakt ernaar om wat meer tijd met zijn naasten door te brengen.

Om alle speculaties de kop in te drukken, is er afgesproken dat rond het trainerschap radiostilte wordt gehanteerd. Algemeen manager Vincent Mannaert: ‘De komende tien wedstrijden, zeven weken ongeveer, willen we ons concentreren op het voetbal. Het heeft geen zin om nu te speculeren. Vorig seizoen is dat veel gedaan en uiteindelijk is alles gebleven zoals het was. De bal ligt in het kamp van Michel en tot er iets definitiefs is, gaan we dit thema laten rusten.’

Maar stél – zo zijn journalisten dan – dat er een opvolger moet worden gezocht… Dan is een van de namen die je hoort vallen als kandidaat die van Felice Mazzu, de coach van Charleroi. Zaterdag komen de Zebra’s op bezoek in Jan Breydel. Het was Mannaert zelf die een paar seizoenen terug op een persmoment aan de vooravond van de play-offs de naam van de Carolo eens liet vallen als een van de coaches die wat hem betrof, goed werk leverde. Mannaert zei daarna ook nog: ‘Algemeen wil ik daar dit over zeggen: ik deel niet de mening van Michel Louwagie die vindt dat er geen goeie trainers zijn in België. Bij Club vinden wij van wel. Wij denken dat er wél coaches, meerdere, in ons land zijn die het niveau van een topclub aankunnen. Dit gezegd zijnde: we hebben op dit moment met niemand gesproken. Niet met een andere Belgische trainer, noch met zijn zaakwaarnemer. Als, en ik benadruk dat als, Michel Preud’homme mocht beslissen op het einde van het seizoen, na 21 mei, om ermee te stoppen, dan hebben we nog vier weken de tijd om dit – weliswaar belangrijk – dossier af te ronden.’

LOF

Terug naar een jaar geleden. Club heeft net Anderlecht van de mat geveegd met 4-0. Het geluk is intens: opnieuw een titel, na elf jaar wachten. Een tijdje na het laatste fluitsignaal komt Michel Preud’homme er in de perszaal nog eens bijzitten voor een afrondende babbel, zo lijkt. Al weken loopt het gerucht dat het wel eens zijn laatste persconferentie kan zijn. MPH is moe. Er wordt gepraat over de opvolging: de assistent promoveren, een coach uit het buitenland, … De naam van Felice Mazzu valt ook. Die is 150 kilometer verder, aan de andere kant van de taalgrens, bezig met een anonieme strijd in play-off 2. De Brugse coach is een groot bewonderaar van zijn collega. Preud’homme twijfelt er niet aan dat Mazzu óók kan presteren buiten de beschermende cocon van de Zebra’s.

In juni begon Mazzu, 51, aan zijn vierde seizoen op Mambourg. Een seizoen waarin hij uiteindelijk de club opnieuw bij de beste zes parkeert, voor hoger aangeschreven clubs als Genk en Standard. Een van de opmerkelijke zeges in die kwalificatie is die in eigen huis tegen de landskampioen. Het is de eerste stunt van het jaar, afgedwongen op een manier die later typisch zal blijken te zijn voor het seizoen: via een doelpunt in de slotseconden. Die avond komt het van Chris Bédia.

Opvallend zijn achteraf de lieve woorden van Preud’homme voor zijn collega: ‘Ik hoop dat Charleroi én zijn trainer straks in de top zes eindigen.’ En dan voedt hij al een eerste keer – we zijn nog maar 14 oktober – speculaties rond een nieuw einde. Preud’homme: ‘Als je de supporters van de tegenstander na elke zege hoort zingen: ‘Allez Michel, saute avec nous’, dan is dat is pijnlijk, niet leuk. En zo is het elke keer, overal in België. Maar goed, er resten slechts negen maanden meer. Tijd om nog wat op onze tanden te bijten…’

Preud’homme en Mazzu, hun pad zal na die avond in oktober nog kruisen. Straks in de play-offs, maar ook eerder tijdens de return op Jan Breydel onder meer. Die avond werd het een moeilijk bevochten zege voor de thuisploeg, 1-0 via Jelle Vossen. Na afloop dronken beide coaches een biertje. Er werd wat gepraat. Wat daar werd gezegd, is gissen voor ons, maar zeker is dat de lof van Preud’homme voor zijn collega tijdens de persconferentie opnieuw opvalt. Preud’homme bevestigt die avond dat hij tegen een van de beste trainers moest coachen en dat de bezoekers ‘een van de best georganiseerden van het land’ zijn. Mazzu verklaart van zijn kant dat ‘verschillende leden van de Brugse staf hem hadden verteld dat Club in de eerste helft thuis nog maar weinig op zo’n manier als Charleroi deed, werd gedomineerd.’ Mazzu: ‘Mijn spelers hebben hier de beste zestig minuten van het seizoen gespeeld.’

CODES

Die Club-Charleroi dateert van 5 februari. Goed twee maanden later staan de twee opnieuw tegenover elkaar op Jan Breydel. Een gelegenheid voor twee bondsbestuurders – Bart Verhaeghe en Mehdi Bayat, die acht maanden geleden samen nog Roberto Martínez naar Brussel haalden – om het dossier van de trainer bij te praten.

Mag Mazzu dromen van de Brugse bank? Een van zijn vrienden, Pascal Patris, vindt van wel. Uit de kolommen van La Dernière Heure: ‘Ik denk dat Felice zou passen bij clubs als AA Gent of Club Brugge. Ik zie maar één probleem: de taal.’

Een heikel punt. Het Nederlands van Felice Mazzu is catastrofaal, bevestigen mensen van de club. Daarom hoor je daar toch vooral dat ‘Charleroi gemaakt is voor Mazzu en omgekeerd’. De coach geeft intern zelf geen aanleiding tot veel speculatie. Hij laat niet vallen dat hij toe is aan wat anders, bereidde de voorbije weken uiterst minutieus de play-offs voor op een manier waar Michel Preud’homme alleen maar bewondering voor kan hebben en dacht zelfs al aan plannen die de ploeg in staat moet stellen om zijn progressie volgend seizoen verder te zetten. Het lijkt voor Mazzu niet onwaarschijnlijk dat hij ook nog in 2018 op de bank van Mambourg zal zitten. Zeker, de man is ambitieus, maar anderzijds kan hij die ambities ook binnen Charleroi realiseren. Toen Mazzu in de zomer van 2013 aan het roer kwam, was Charleroi net elfde geëindigd. Inmiddels zit de ploeg in de Belgische subtop.

Mazzu identificeerde zich de voorbije jaren met de fans van de Carolo’s. Hij pleegde wel eens de megafoon over te nemen om samen met hen liedjes te zingen. Past zoiets wel bij de standing van de grootste clubs van het land? De betrokkene zei daarover zelf in de krant L’Avenir: ‘Dat soort kleine uitbarstingen van geluk kan ik me in Charleroi veroorloven, omdat het bij mij past én bij het publiek. Dit gezegd zijnde: een echt intelligent man weet zich aan elk nieuw milieu aan te passen. Als ik morgen voor een club ga werken waar de trainer verplicht een wit hemd en een das moet dragen, of voor een club waar hij niet op het veld mag lopen omdat anders zijn schoenen vuil worden, zal ik dat ook doen. Je moet de codes waar je werkt respecteren.’

TALEN

Jacky Mathijssen, die ook naar Club trok na goeie prestaties met Charleroi, kreeg na zijn ontslag in Brugge geen kans meer aan de Belgische top. Kan Mazzu zoiets ook overkomen? Het is moeilijk hun manieren van werken te vergelijken. Mazzu, zo hoor je op Mambourg, is iemand die volgens de meest moderne methodes werkt: altijd met bal, ook tijdens de tactische momenten. Op de bank is hij in staat die momenten te ruiken waarop hij door een tactische aanpassing een wedstrijd in zijn voordeel kan doen kantelen.

Veel heeft te maken met zijn tactische kennis, maar vaak wordt ook zijn manier om met mensen om te gaan geroemd. Hij haalt het beste uit elk individu naar boven. Zijn kracht ligt in het discours, makkelijk gemaakt door het feit dat hij iedereen in het Frans kan toespreken.

Een paar weken geleden zei Mehdi Bayat daarover tegen ons: ‘Wat de psychologie betreft, is het evident dat Felice de subtiliteit die hij in zijn woorden legt, makkelijker kan overbrengen bij iemand die perfect Frans spreekt. Ik let daar vandaag in de rekrutering goed op.’

Mazzu kan met voetballers in het Engels overleggen – die taal heeft hij nodig in een gesprek met Sotiris Ninis – maar de waarden van zijn kleedkamer kon de coach bij de Griek nooit helemaal overbrengen. Ninis was in Charleroi een geïsoleerd geval, maar diens profiel komt vaak voor in een veel heterogener kleedkamer als die van Brugge. Een goeie band ontwikkelen met niet-Franstalige voetballers is ongetwijfeld de volgende uitdaging voor Felice Mazzu. Of dat nu in Charleroi of elders is, zal de toekomst uitwijzen.