Club Brugge: met twijfels op zoek naar miljoenen

© BELGAIMAGE
Chris Tetaert Vaste medewerker Sport/Voetbalmagazine

De generale repetitie verliep met horten en stoten, de première tegen Medipol Basaksehir moet beter. Hoe ver staat Het Nieuwe Club Brugge?

Hij mocht eindelijk nog eens een wedstrijdje spelen, Björn Engels, vorige woensdag in het Fernand Schuermanstadion van KSV Temse. Het waren de eerste minuten van de 22-jarige centrale verdediger, die vorig seizoen drie maanden met een schouderblessure aan de kant stond, nadat hij in een duel met IslamSlimani (Leicester City) slecht was neergekomen. Eenmaal opnieuw fit nam Engels zijn plaats naast Stefano Denswil weer in, maar in play-off 1 stond de Oost- Vlaming plots derde in de pikorde – na Denswil en Benoît Poulain – of koos Michel Preud’homme zelfs voor veteraan Timmy Simons. Geen vrolijke vaststelling, maar toch voelde Engels zich klaar voor het buitenland. En, als het even kon, voor de Premier League.

‘Ik richt mij nu vooral op spelers die tweehonderd procent voor Club wíllen voetballen’, zei Ivan Leko in het begin van de voorbereiding. Denswil paste wél in de plannen van de nieuwe T1, al werd ook hij bij de mogelijke vertrekkers genoemd. Maar, een belangrijke nuance: de Nederlander gaf op geen enkel moment aan dat hij absoluut wíl vertrekken.

De 24-jarige verdediger staat hoog op het verlanglijstje van Hamburger SV, al lijken Die Rothosen af te knappen op de vraagprijs, die rond de zes miljoen euro schommelt. ‘We gaan Stefano, een belangrijke speler voor ons, niet zomaar weggeven. Er komen belangrijke wedstrijden aan’, reageerde Vincent Mannaert in de Hamburger Morgenpost. Lees: Club wil Denswil op z’n minst in Brugge houden tot na de dubbele confrontatie met Basaksehir (26 juli en 2 augustus). Slaagt blauw-zwart er niet in om het nummer twee van de Turkse competitie uit te schakelen en moet het herkansen in de play-offs van de Europa League, dan zal het cashen.

Alternatieven genoeg. De Colombiaanse nieuwkomer Germán Mera heeft een vergelijkbaar profiel, een fitte Poulain is altijd een certitude, Brandon Mechele kon Ivan Leko bij STVV overtuigen en Erhan Masovic, een 18-jarige Serviër die vorig seizoen onder Milan Lesnjak in het eerste elftal van FC Cukaricki debuteerde, heeft potentieel. ‘Kopbal- en technisch sterk, gedisciplineerd en goed in het uitvoetballen’, volgens de Servische ex-Clubverdediger. Een type Engels dus…

Australische groeibriljant

Het is nog niet gedaan. We zullen ons tijdens deze transferperiode verder versterken

Bart Verhaeghe

Club nam wel afscheid van Claudemir, die op zijn 29e bezweek voor de oliedollars van Al-Ahli (Verenigde Arabische Emiraten), en presenteerde bijna tegelijkertijd zijn negende inkomende transfer: de linksvoetige middenvelder Riley McGree, voor een habbekrats weggeplukt bij Adelaide United, waar hij in maart 2016 – 17 jaar jong – in het eerste elftal debuteerde, een maand erna de titel in de Australische A-League vierde en zijn eerste contractje mocht tekenen. Geen vetpot: 13.700 euro per jaar, tot de zomer van 2018. Toen McGree zich na Nieuwjaar in de basis speelde, probeerde voorzitter Greg Griffin de middenvelder met een volwaardig profcontract langer aan de club te binden, maar daar ging die op aanraden van zijn zaakwaarnemer niet op in.

Een groeibriljant, die in maart door bondscoach Ange Postecoglou voor de WK-kwalificatieduels tegen Irak en de Verenigde Arabische Emiraten werd opgeroepen. ‘Een opwindend talent, dat bij iedereen iets losmaakt’, verdedigde Postecoglou zijn keuze. ‘Toen ik het nieuws hoorde, dacht ik eerst aan een flauwe grap’, lachte de middenvelder, die in september van vorig jaar zonder hoge verwachtingen aan het seizoen bij Adelaide United was begonnen. ‘Ik hoopte om hier en daar, door blessures en schorsingen, enkele speelminuten te pakken. Meer niet.’ Geen zes maanden later, na een handvol invalbeurten, werd McGree in de Schotse media al aan landskampioen Celtic gekoppeld.

‘Ik was niet verbaasd’, reageerde Guillermo Amor, T1 van Adelaide United, dat als uittredend landskampioen pas als – voorlaatste – eindigde. ‘Absoluut een van de lichtpunten van een ontgoochelend seizoen. Goede linkervoet en op verschillende plaatsen inzetbaar: net voor de verdediging, iets hoger of zelfs als nummer tien, kort achter de diepe spits’, aldus Amor, de ex-middenvelder die tussen 1988 en 1998 meer dan driehonderd wedstrijden voor FC Barcelona speelde. Een referentie die kan tellen. ‘Fysiek is Riley niet indrukwekkend, maar dat compenseert hij met inzet en lef. Alsof hij elke keer in de bal wil bijten.’

In 27 competitiewedstrijden startte de Australiër elf keer in de basis en mocht hij nog vijfmaal invallen, in de AFC Champions League stond hij in vijf van de zes matchen aan de aftrap. ‘Door de massale uittocht van enkele vaste waarden kreeg McGree vroeger dan verwacht een kans. Een balvaste speler, die per duel gemiddeld 35 baltoetsen liet noteren, met een passzuiverheid van 83 procent. Maar als je zijn statistieken bekijkt, dan valt vooral zijn honger en bereidheid om ballen te recupereren op’, analyseerde Michael Puterflam, journalist van Fox Sports. ‘Alleen pakte hij door die drive wel zes gele kaarten in 21 matchen en was hij af en toe betrokken in opstootjes.’

De omschrijving doet denken aan Jonathan Blondel, maar dan vijf centimeter (1m78) groter. Of, zoals McGree door sommige ploegmaats werd genoemd: Brawler from Gawler. De schreeuwer van Gawler, het stadje in het zuiden van Australië waar hij opgroeide. ‘Ik wil aan de tegenstanders tonen dat ze mij niet zomaar zullen opzijzetten’, vertelde hij aan ABC News.

‘Joske’ is er nog

Negen nieuwe spelers, van wie er vorige vrijdag tegen Athletic Bilbao amper twee – Marvelous Nakamba (23) en de kwieke Nigeriaanse flankaanvaller Emmanuel Bonaventure Dennis (19) – in de basis stonden. Het Nieuwe Club Brugge leek, zeker wat namen betreft, verdacht veel op de vorige versie. Maar, had voorzitter Bart Verhaeghe drie dagen ervoor tijdens de officiële spelersvoorstelling voor media en sponsors aangekondigd: ‘We zullen ons tijdens deze transferperiode verder versterken.’

Nieuw op het middenveld: Marvelous Nakamba is een stevige kerel met een goeie verre pass.
Nieuw op het middenveld: Marvelous Nakamba is een stevige kerel met een goeie verre pass.© BELGAIMAGE

Voor alle duidelijkheid: wanneer de miljoenen – twintig? – voor Gouden Schoen José Izquierdo op de Brugse rekening worden gestort. Joske debuteerde in het tussenseizoen voor de nationale ploeg van Colombia tijdens oefenduels tegen Spanje en Kameroen, maar concrete voorstellen kwamen er nog niet, zodat hij begin juli naar het trainingskamp in Garderen afzakte. Goedlachs zoals altijd, maar niet helemaal fit. Niets nieuws onder de zon.

Toch hoopt Leko stiekem dat de Colombiaan, nog onder contract tot 2019, alsnog een jaar in Brugge blijft. ‘Hopelijk kunnen we hem houden. Want wat Lionel Messi is voor Europa, is Izquierdo voor België’, vertelde de Kroatische coach tijdens de fandag. En net als zijn voorzitter hoopt ook hij op vers bloed: ‘We zoeken nog een écht goede speler. Een matchwinnaar, iemand die wedstrijden kan beslissen.’ Zoals de rest van Europa…

Mentaliteit

We zoeken nog een écht goede speler. Een matchwinnaar

Ivan Leko

Ivan Leko wil Club minder verticaal, maar tegelijk aanvallend en dominant laten voetballen. Snelle en precieze balcirculatie, hoog druk zetten, veel collectieve beweging in balbezit en zoeken naar de ruimtes om aan te vallen, zonder de basis – verdedigende organisatie – te vergeten. En, legde hij onlangs aan Sport/Voetbalmagazine uit: ‘Als ik moet kiezen tussen een groep die tactisch beter is of eentje die een goeie mentaliteit toont, weet ik dat ik meer ga winnen met die mentaliteit. Tactiek is maar een wapen. Je mag het perfecte tactische plan hebben, als er geen honger of wil is, kan je niet winnen.’

Tegen de Nederlandse bekerfinalist AZ zag Leko voor het eerst wat hij van zijn groep verwachtte. Pressing, tempowisselingen, opkomende flankverdedigers. Maar: slechts één helft. Anthony Limbombe, vorig seizoen lang geblesseerd, had blauw-zwart op voorsprong getrapt, maar na de pauze wandelden dezelfde elf spelers inspiratieloos over het veld (1-3). Exact een week ervoor, toen Club met 2-0 van Philippe Clements Waasland-Beveren verloor, voetbalde zijn ploeg ook al loom en slordig. Maar, zo klonk het, na een meer dan pittig oefenkamp in Garderen lag dat binnen de verwachtingen.

De match tegen Sparta (1-1), waarin een veredeld B-elftal tussen de lijnen kwam en Jérémy Perbet zijn eerste (strafschop)doelpunt scoorde, was ook geen hoogvlieger. Wel positief: de terugkeer van Abdoulay Diaby, die in maart zijn laatste officiële wedstrijd speelde en eindelijk verlost lijkt van een pubalgie. Een speler die voor diepgang en gevaar kan zorgen. Zoals in het kampioenenseizoen 2015/16, toen hij met twintig goals en negen assists nóg bepalender dan Izquierdo was.

Tegen Bilbao, pas een week aan het trainen, startte Club net als tegen Sparta in een 3-4-3. Mechele kreeg de voorkeur op Mera (27), van wie in de voorbereiding duidelijk werd dat hij vooral tactisch nog stappen moet zetten. Denswil en Poulain, die in de eerste helft geblesseerd uitviel en door Simons werd vervangen, zagen er niet al te best uit toen Raúl García kort voor de rust uithaalde (0-1).

Drie centrale verdedigers, met daarvoor Nakamba en Ruud Vormer. Verrassend: de Zimbabwaan speelde bij Vitesse, in een competitie waar ook de kleinere clubs aanvallende accenten leggen, als enige controlerende middenvelder, maar heeft in een nieuwe veldbezetting behoefte aan een waakhond om hem bij de les te houden. Stevige kerel met een goede verre pas, die de tactische boodschap van Leko goed had begrepen: uitzakken naar de linkerkant, wachten tot de tegenstanders mee kantelen en dan met een verre (en precieze) pas de oprukkende Helibelton Palacios diep sturen. Een duidelijk vast patroon, waarin Lior Refaelov naar binnen moet komen en daardoor ruimte maakt voor de Colombiaan, die ook vorig seizoen vooral offensief dacht. Op links, met Laurens De Bock – een zuivere verdediger – en Emmanuel Bonaventure Dennis, kwam dat er zelden uit.

Club maakte voor de rust weinig klaar, al had Dennis in de openingsminuten – alleen voor de doelman – moeten scoren. Hij had de voorkeur gekregen op Limbombe, voor wie Leko streng was. ‘Goed bezig als je naar zijn individuele acties kijkt, maar voetbal is collectief werken en deel willen uitmaken van het team. Een goeie mentaliteit is het DNA van Club Brugge en dat gaat boven alles.’

Hans Vanaken zat op de bank, al begon Club na het uur en mét de Limburger beter te voetballen. En: op de linkerflank vulde Ahmed Touba (19), ingevallen voor De Bock, de offensieve patronen wél goed in. Blauw-zwart kon een half uur domineren, al stond het toen al 0-2 en waren de Basken tot tien herleid. Denswil kopte op de paal en een schot van Jelle Vossen strandde op de doelman, die ook alert was op een listig balletje van Perbet. ‘De slappe eerste helft werd toch een beetje goedgemaakt, maar je kan niet verwachten dat alles perfect is na vijf weken voorbereiding. Ik onthoud vooral dat we toch dominant waren in de tweede helft en dat geeft vertrouwen voor woensdag’, verwees Leko naar de confrontatie met Basaksehir.

Bart Verhaeghe had er voor de Brugse Metten al vertrouwen in. ‘We hebben het spelerspotentieel om op alle fronten – titel, beker en Europees – mee te doen.’ Er zullen, zoals de vorige seizoenen, géén keuzes meer gemaakt worden. De vraag is: zal dit Club de luxe hebben óm te kiezen?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content