‘Cocu, Bosz, Jol, Rutten… had Anderlecht eigenlijk een duidelijk trainersprofiel voor ogen?’

Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, blikt terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft hij het over de nieuwe trainer van Anderlecht, de uitschuiver van Franck Ribéry en de teloorgang van de Zesdaagsen.

Anderlecht heeft eindelijk zijn opvolger voor Hein Vanhaezebrouck beet: de Nederlander Fred Rutten. Blijkbaar wilden ze in Brussel absoluut iemand uit de Nederlandse school, want ook Phillip Cocu, Frank de Boer, Martin Jol en Peter Bosz werden gepolst. Begrijp je waarom?

Jacques Sys: ‘Ik denk dat dat eerder een toeval is, want ze hebben toch ook met een Deen gepraat. Die Nederlandse trainers waren stuk voor stuk vrij, vooral dat speelde mee.

‘Waarbij ik mij meteen de bedenking maak: had Anderlecht eigenlijk een duidelijk profiel vooropgesteld? Want Cocu is helemaal een ander type – bij PSV speculeerde hij meestal op de tegenaanval – dan een romanticus als Peter Bosz of een stugge communicator als Martin Jol.

‘Uiteindelijk komen ze dus uit bij Fred Rutten, van wie beweerd wordt dat geen enkele speler iets negatief over hem kan zeggen. Een zachtaardige man, een peoplemanager, niet de trainer van de lange bespiegelingen. Een competente vakman, maar niet de grootste naam. Het zal moeten blijken of dat volstaat om dit Anderlecht naar een hoger niveau te tillen. Naar palmares toe kan hij niet zoveel voorleggen: bij Schalke 04 werd hij na acht maanden ontslagen, ook bij Feyenoord en PSV deed hij zijn contract niet uit. Enkel bij Twente kende hij succes.

‘Het is toch duidelijk dat hij niet de eerste keuze is en het zegt iets over de internationale status van Anderlecht, dat goeie trainers die vrij zijn niet geïnteresseerd zijn in de job. Rutten zal moeten omgaan met veel druk, van media én bestuur.

‘Het vervolg van deze competitie zal afhangen van de transfers die deze wintermercato nog gedaan worden. Want een speler vinden met een directe meerwaarde kan je vergelijken met het zoeken naar een naald in een hooiberg. Maar dat er sowieso voldoende kwaliteit voor handen is om beter te doen dan tot dusver, lijkt me ook wel duidelijk.’

Bayern München pakte zijn sterspeler Franck Ribéry aan na een scheldtirade op Twitter en legde hem een fikse geldboete op. Terecht?

Jacques Sys: ‘Het taalgebruik van Ribéry in die tweet duidt nog maar eens op het totale gebrek aan normbesef bij veel voetballers, die leven in een artificiële wereld waarin alles rond hen draait. Je weet waar Bayern München voor staat en dat je als ambassadeur fungeert voor die club, dan is het onbegrijpelijk dat je je verlaagt tot zo een heftige woorden. (De tweet van Ribery: ‘Laten we beginnen met een boodschap voor de jaloerse mensen en de haters, die ongetwijfeld door een gescheurd condoom op de wereld gekomen zijn: “F*** jullie moeders, jullie grootmoeders en heel jullie stamboom. Ik ben jullie niks verschuldigd. Mijn succes is er vooral gekomen dankzij God, mezelf en mijn naasten die in mij geloofden. Aan alle anderen: jullie zijn niet méér dan kiezelsteentjes in mijn sokken!’)

‘Ik vind het niet meer dan logisch dat Bayern daartegen optreedt. Alleen is het vreemd dat ze het bedrag van de boete niet bekend maken, want voorts koketteren ze graag met hun openheid. Trouwens, het bestuur moet zich ook niet heiliger voordoen dan de paus, want Uli Hoeness werd na zijn fraudeschandaal netjes weer als voorzitter aangesteld.

‘Maar oké, dit is niet het eerste incident rond Franck Ribéry, hij kwam al meerdere malen in opspraak. Hij wordt er binnenkort 36, je kunt nu wel zeker stellen dat dat tijdperk afgesloten wordt. Met ook Arjen Robben die straks wellicht de club verlaat. Ribéry zal sowieso een van de iconen van de club blijven, hij trok Bayern vaak over de streep met zijn acties. Daar komt nu een eind aan.’

Vroeger vormden de Zesdaagsen de aanloop naar het nieuwe wielerseizoen op de weg, nu lees je daar amper iets over. Hoe verklaar je die teloorgang?

Jacques Sys: ‘Vroeger waren er een vijftiental Zesdaagsen op een seizoen, nu nog maximum een stuk of vijf. Voor Nieuwjaar heb je Gent, nu in januari heb je er vier kort na elkaar: Rotterdam, Bremen, Berlijn en Kopenhagen. Maar niemand die daar nog over bericht.

‘Specialisten op de baan bestaan niet meer, beloftevolle renners worden nu meteen door hun team aangespoord om hun kans te gaan op de weg. Destijds reden toppers al Rik Van Looy nog op de piste in aanvulling van het wegseizoen, zoiets gebeurt niet meer of mag niet meer van de sponsors. Enkel Iljo Keisse rijdt nog eens mee in Bremen, maar als ik de rest van dat deelnemersveld zie: dat is om te huilen.

‘Daardoor daalde het niveau van het baanwielrennen spectaculair. De koplopers van nu zouden vroeger enkel een figurantenrol vertolken. Het succes van de Zesdaagsen kalft met het jaar af, in de kranten wordt er amper nog over gesproken.

‘De Zesdaagse van Gent vormt de uitzondering op de regel, dat blijft een echt winterfeest, waarbij verschillende dagen uitverkocht geraken. Dat heeft te maken met geld, de organisatoren krijgen hun budgetten niet meer rond, meer dan ooit slorpt het wegwielrennen alles op.’