Danijel Milicevic: ‘Seraing hoort nog niet in 1A’

Na zijn vertrek bij Eupen vorige zomer heeft Danijel Milicevic zijn 1A-dromen nog niet opgeborgen. Met Seraing heeft de Zwitser nog uitzicht op de barrages.

Nadat je contract in Eupen vorige zomer eindigde, bleef je zes maanden zonder club. Heb je aan stoppen gedacht?

Danijel Milicevic: ‘Geen seconde. Nochtans heb ik aanbiedingen in die richting gekregen. Zo kon ik aan de slag bij een technische staf in 1A, maar daar vond ik het te vroeg voor. Mijn makelaar Mogi Bayat waarschuwde me nochtans dat het lastig zou worden om een club te vinden gezien de pandemie en de financiële situatie van onze clubs. Daardoor heb ik wel contacten gehad, maar geen concrete aanbiedingen op papier.

‘Ik weet ook dat ik op mijn 35e geen eerste keuze meer ben. Maar als ik zie hoeveel spelers van mijn generatie, die veel clubs nog goeie diensten zouden kunnen bewijzen, nu werkloos zijn, dan stel ik me vragen bij het werk van veel besturen. Kijk naar Club Brugge, dat de competitie twee seizoenen domineert: dat is geen ploeg met alleen jonge spelers, verre van. Dat is een geslaagde mix van ervaren spelers en jonge beloften. Men vergeet vaak wat de oudere spelers bijdragen.’

Jij bent typisch een speler die altijd hard zijn best heeft moeten doen om terug te komen. Hoe verklaar je dat?

Milicevic: ‘Elf jaar geleden promoveerde ik met Eupen naar eerste klasse. Een jaar later met Charleroi. Wat wil dat zeggen? Dat ik nooit iets cadeau gekregen heb. Wat ik bereikt heb ik mijn carrière, de Champions League, de titel met Gent in 2015, daar heb ik voor moeten knokken.

‘Het keerpunt in mijn carrière is dat ik vóór Hein Vanhaezebrouck bij Gent kwam. Was ik niet vóór hem gekomen, dan was ik nooit titularis geweest. Toen hij aankwam, was ik bepaald niet zijn eerste keus. Maar omdat ik er al was, moest hij rekening met me houden. Hij zag dat ik me voluit gaf in de voorbereiding en dan volgde de natuurlijke selectie. Dat ging exact zo met Renato Neto of Nana Asare of Laurent Depoitre. We zijn geen spelers die duur verkocht kunnen worden, wij zijn werkers.’

Hoe verliep in de herfst het eerste contact met Seraing?

Milicevic: Dat ging via voorzitter Mario Franchi. Door mijn verblijf bij Metz in 2018 hadden ze nog goeie herinneringen aan mij en Seraing had nood aan ervaring. Het leek dus een win-winsituatie. Ik bracht mijn expertise mee en ik kreeg daarvoor een plek in een ambitieuze groep en vooral een bevoorrechte rol aan de zijde van Emilio Ferrera, een hyperprofessionele coach van wie ik veel leer. Ik prijs me daar op mijn 35e gelukkig om. Zijn trainingen zijn inspirerend, dat maakte me beter als mens en als toekomstige coach.

In de kleedkamer van de Metallo’s kijkt men vast uit naar de barragematch tegen de voorlaatste van 1A. Zijn jullie al bezig met de promotie?

Milicevic: Daarin is Emilio heel goed: hij doet er alles aan zodat we daar niet te veel mee in ons hoofd zitten. Op mentaal vlak levert hij uitstekend werk met de jonge spelers. Velen hebben nog nooit in 1A gespeeld, sommigen zijn nog maar net prof. Voor hen is het belangrijk dat er niet te veel tamtam gemaakt wordt rond die barragematch. De bedoeling is gewoon om in deze jonge groep een winnaarsmentaliteit te slijpen. Hen beetje bij beetje te laten vooruitgaan zonder stappen over te slaan.

OHL en Beerschot, de twee promovendi van vorig jaar, hebben dit seizoen bewezen dat je niet per se je kern overhoop moet gooien om een reeks hoger mee te kunnen. Denk je dat de huidige ploeg van Seraing haar plaats zou hebben in 1A?

Milicevic: Eerlijk gezegd: neen. Hun kernen waren veel beter uitgebalanceerd. Logisch, want het waren ploegen voor wie de promotie duidelijk een doel was. Bij Seraing is dat pas gekomen met de goeie resultaten, maar de club weet dat ze transfers zal moeten doen mocht de promotie een feit worden. De ploeg heeft immers heel erg nood aan ervaren spelers.