Tijdens de bekerwedstrijd KV Mechelen-Genk van deze week moest er een amateurref inspringen. Dat gebeurde ook al eens in 1993 tijdens de competitiematch Club Brugge-Genk.
Op 5 december 1993 viel tijdens Club Brugge-Genk scheidsrechter Guido Adriaenssens geblesseerd uit. Eerste grensrechter Prosper Van Broeck nam toen van hem over. Hevig Clubsupporter Dany Vanhollebeke viel toen in als tweede grensrechter. ‘De stadionomroeper deed een oproep: indien er zich in het publiek een scheidsrechter bevond, mocht die zich melden’, vertelt de van Menen afkomstige West-Vlaming. ‘Ik besloot erop in te gaan. In die tijd was ik grensrechter in eerste provinciale en bevordering. Ik trok de uitrusting van Adriaenssens aan, maar zijn schoenen bleken te groot. Uiteindelijk kreeg ik van de materiaalmeester een paar trainingsschoenen van Franky Van der Elst in mijn maat. 43.’
Nadat ik een buitenspelfase juist had beoordeeld, viel er duizend kilo van mijn schouders.
Hij vlagde toen de volledige tweede helft. ‘Ik was supervers, maar de ref stelde mij gerust. Nadat ik een buitenspelfase juist had beoordeeld, viel er duizend kilo van mijn schouders. Ik moet zeggen: dat ging daar véél sneller dan in provinciale. Veel tijd om na te denken was er niet. Ik stond aan de aanvallende kant van Club en probeerde zo goed mogelijk mijn best te doen, maar ik hoopte natuurlijk dat Club zou winnen.’
De week nadien moest ik vlaggen in Poperinge en daar bleek zowaar iedereen mij te herkennen.
Dat gebeurde ook. ‘Bij de rust was het 2-1 na doelpunten van Daniel Amokachi en Lorenzo Staelens en dat veranderde niet meer. Dat veel toeschouwers mij kenden, maakte mijn taak er niet makkelijker op. Maar achteraf kreeg ik lof van beide ploegen. Daarna beleefde ik ook nog een onvergetelijke avond: eerst op restaurant en daarna op stap met ploegafgevaardigde Paul Vanneste tot in de vroege uurtjes. De week nadien moest ik vlaggen in Poperinge en daar bleek zowaar iedereen mij te herkennen.’
Ik ga al naar Club Brugge kijken sinds 1966.
Dany Vanhollebeke was toen Clubabonnee en is dat nu nog altijd. ‘Ik ga al naar Club Brugge kijken sinds 1966, toen nog op de Klokke, en intussen heb ik al 42 jaar een abonnement. Ik ben trouwens ook al jarenlang abonnee van Sport/Voetbalmagazine.’ (lacht)
Dinsdag zal het dag op dag 24 jaar geleden zijn dat hij tijdens Club-Genk inviel als grensrechter. ‘Dat blijft een onvergetelijke belevenis’, zegt hij. ‘Dat was een jongensdroom die in vervulling ging. Maar het doet er mij ook denken dat ik vroeger altijd met mijn papa, mijn broer en een vriend ging kijken en dat geen enkele van die drie er nu nog is. Dat maakt mij dan weer triest.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier