De Licentiecommissie van de voetbalbond geeft Antwerp geen proflicentie. De club gaat in beroep bij het Belgisch Arbitragehof voor de Sport.
De Licentiecommissie vindt Antwerp te vaag over zijn financiële middelen. Paul Gheysens, de topman van projectontwikkelaar Ghelamco, outte zich wel als geldschieter, maar bedragen die al naar Antwerp stroomden, zijn volgens de commissie ‘afkomstig van Peridot S.L. of voor rekening van deze vennootschap gestort door Ghelamco Invest NV’. In de balans die dat Spaanse Peridot in juni 2016 publiceerde, vond de commissie echter ‘geen spoor van de gestorte bedragen aan Goala bvba’. Goala is een bedrijf van Patrick Decuyper dat de Antwerp-CEO gebruikt om geld naar de Bosuil te loodsen. In dezelfde balans van Peridot was er ook ‘onvoldoende eigen vermogen om de ter beschikking gestelde bedragen te financieren’, aldus de commissie. Dus komt dat geld van een derde, stelt ze. Die derde wil de commissie kennen. Tot vorig jaar hoefden clubs niet bekend te maken met wiens geld zij werken, nu wel.
Gheysens noemt Peridot schatrijk. ‘De winsten uit mijn bedrijven worden daar gegroepeerd.’ Maar waarom zit dat bedrijf verweven in dit verhaal? In maart liet Gheysens nog verstaan dat zijn engagement bij Antwerp persoonlijk was. ‘Mijn bedrijf Ghelamco heeft hier nooit iets mee te maken gehad’, zei hij toen ook. Nu duikt Ghelamco Invest NV toch op in het rapport van de Licentiecommissie.
Dat rapport vermeldt ook een leningovereenkomst tussen Gheysens en Goala, maar bij die deal staat als datum: 16 maart 2017. Dat is vijf dagen na de promotie van Antwerp naar 1A. Hoe liepen de geldstromen voordien dan precies? Het mysterie wordt enkel groter. Door eind 2015 het boekjaar van Goala te verlengen hoefde Decuyper ook nog altijd geen jaarrekening van dat bedrijf publiek te maken.
Intussen komt er wel schot in de zaak rond Eddy Wauters. ‘Een groot deel van mijn vordering is betaald,’ onthult de ex-voorzitter tegenover Sport/Voetbalmagazine, ‘maar nog niet alles.’ De Arbitragecommissie van de bond veroordeelde Antwerp in maart 2016 tot de betaling van zo’n vijf miljoen euro aan Wauters. De club weigerde, maar eigenlijk móést Antwerp betalen om vorig jaar een proflicentie te krijgen. Uiteindelijk bemachtigde Decuyper die licentie in april 2016 via een bondsbepaling die eind 2015 was ingevoerd en wel op maat van Antwerp geschreven leek. Die bepaling biedt een uitweg voor clubs die schulden betwisten en waarbij de betwisting ‘kennelijk onredelijk’ lijkt. Dan kan zo’n club nu toch een licentie krijgen door de betwiste som op een geblokkeerde rekening te zetten. Dat deed Decuyper. Begin dit jaar gaf ook een burgerlijke rechtbank Wauters gelijk. Toch duurde het nog een tijd eer een significant deel van zijn claim bij Wauters belandde. Te vermoeden valt dat ook de Licentiecommissie niet blij was met de uiteindelijke gang van zaken. Iedereen stond op scherp voor de behandeling van het huidige licentiedossier.
Op 3 mei behandelt het Belgische Arbitragehof voor de Sport het licentiedossier van Antwerp.
