De mooiste sportherinneringen van Marc Coucke

© BELGA

Sport /Voetbalmagazine schoof aan de tafel bij Omega Pharmatopman Marc Coucke en praatte met hem over zijn passie voor KV Oostende en sport in het algemeen. Hier alvast zijn top drie van memorabele sportmomenten.

1 Coucke: “Zonder twijfel: Club Brugge-KV Oostende 2-3, in augustus 1994. Op het einde van het seizoen degradeerden we naar tweede klasse, maar toch… Een match om nooit te vergeten, mijn absoluut hoogtepunt als supporter. 0-1, 0-2, 0-3 (doelpunten van Gerry Poppe, Yves Soudan en Mike Origi, nvdr) op het grote Club Brugge, met onder andere Dany Verlinden, Dirk Medved, Paul Okon, Vital Borkelmans, Gert Verheyen, Franky Van der Elst, Lorenzo Staelens, Sven Vermant, René Eijkelkamp…”

“Een match waarin álles zat: vijf doelpunten, twee rode kaarten – voor Eijkelkamp en Patrick Van Veirdeghem – en na goals van Vermant en Verheyen spannend tot de laatste minuut.”

2
Coucke: “De winst van Richard Virenque in de bergrit naar Morzine, tijdens de Ronde van Frankrijk van 2003, het prille begin van mijn ‘wielercarrière’ met Quick Step-Davitamon. Een helse rit, waarin de Spanjaard Jesús Manzano op de Col de Portes door de hitte van zijn fiets viel. Paolo Bettini zat, samen met onder andere Rolf Aldag, in de ontsnapping, maar Patrick Lefevere, met wie ik in Morzine op de renners stond te wachten, sommeerde Bettini om op Virenque – een ploegmaat – te wachten. Veel discussie, maar op iets meer dan 25 kilometer van de finish ging Virenque er alleen vandoor en pakte die dag de bolletjes- én de gele trui. Een heel mooi moment.”

3
Coucke: “Ik zet er een aantal op gelijke hoogte. De ereronde van Kim Gevaert en Tia Hellebaut op het EK in Göteborg van 2006: Belgisch atletiekgoud op de 200 meter en in het hoogspringen! Ik zat met tranen in de ogen voor mijn televisie.

“En natuurlijk België-USSR (4-3) op het WK in Mexico van 1986, met een superieure Jean-Marie Pfaff én commentaar van Rik De Saedeleer. In volle examenperiode, ja, maar voor elke match van de Belgen was het in de Overpoortstraat volle bak.

“Misschien verrassend: de winst van Antwerp tegen Vitosha Sofia. Even kijken, zappen, nog eens kijken. 1-3, drie minuten voor tijd, Antwerp volledig uitgeteld. (de heenwedstrijd in Bulgarije was op 0-0 geëindigd, nvdr) Vanaf de 90e minuut, toen het 2-3 werd, ben ik blijven kijken. 3-3, 4-3… Ik was alleen thuis en stond recht in de living. Roepen… En, opvallend: ik was toen, in 1989, al 24 jaar. Dat is geen kinderlijke emotie meer, hé.” (CT)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content