Voorlopig moeten we het beste nog zien van Mbaye Diagne. Zijn parcours als voetbalnomade, doorspekt met getuigenissen, brengt misschien wat duidelijkheid over waar het probleem zit.
Anderlecht greep zich eind augustus naar het hoofd. Het dacht in Mbaye Diagne, 27 en spits op overschot bij Galatasaray, de ontbrekende schakel op het bord van Vincent Kompany te hebben gevonden, maar zag de Senegalese spits door concurrent Club Brugge op het station in Brussel ‘geschaakt’. Club zag zijn vertrouwen in de spits vooralsnog niet bevestigd. Bijna twee maanden later wacht Diagne nog steeds op een eerste basisplaats in de competitie. Hij viel wel al drie keer in, voor in totaal 47 minuten, en was daarbij goed voor drie goals. Eentje ervan bracht hem nationale beroemdheid: na zijn treffer tegen KAA Gent trok hij zijn truitje uit en nipte hij aan het drankbekertje van een fan. Maar of het met Diagne bij Brugge ooit wat wordt, valt af te wachten. Acht jaar is hij inmiddels prof en met Club is hij al aan zijn elfde ploeg toe.
De beginjaren
Zijn verhaal start nochtans klassiek: geboren in Dakar, gelovig (moslim), en als straatvoetballertje opgepikt door de verantwoordelijken van de voetbalschool van Mbaye Fall, ex-speler van Jaraaf, een van de beste clubs in Senegal. Tot profvoetballer schopt hij het er niet en de nationale keuzeheren bij de jeugd zien zijn talent ook over het hoofd. Tot op de dag van vandaag vindt Diagne, sinds goed één jaar in de selectie van Senegal en daar al 9 interlands achter zijn naam, dat een teleurstelling.
Op naar Italië, denkt hij op zijn zestiende. Zijn vader werkt er en hij gaat er wonen, in de buurt van Turijn. Omdat hij geen Italiaans spreekt, vertelt hij aan een verslaggever van Seneweb in mei 2016, stuurt zijn vader hem naar school om er Italiaans te leren. Tegelijk schrijft hij hem in bij ASD Brandizzo, een amateurploegje in de Turijnse banlieue. Het aantal goals dat hij er maakt – 40 – trekt de aandacht van derdeklasser AC Bra. Daar tekent hij een semiprofcontract en omdat hij vervolgens weer 23 keer scoort, valt hij ook op bij scouts van Juventus. Zij investeren 30.000 euro in zijn komst. Een ticket waarmee hij nog jaren kan reizen. Uit die beginjaren dateert ook de roepnaam die ze ook nu nog in Brugge voor hem gebruiken: Mario. Naar Balotelli, die andere special one.
‘Zenuwachtig voor de match tegen Real Madrid? Ik? Helemaal niet. Ik heb voor Juventus gespeeld, hé. ‘ Woorden van Diagne tegenover de verslaggever van de RTBf na de match dit seizoen tegen KV Mechelen, waarin hij twee keer scoorde. Hij presenteert zich cool voor de pers, de hoofdtelefoon de hele tijd op. Wat hij zegt, is wel een kleine leugen. Hij is wel lid geweest van Juve, maar een officiële wedstrijd heeft hij er nooit gespeeld. Juve laat hem tekenen op 30 augustus 2013 en leent hem een dag later uit aan AC Ajaccio, de ploeg die wordt getraind door ex-vedette Fabrizio Ravanelli. Ook die gebruikt hem geen seconde. Een administratief probleem, zegt Diagne tegenover Seneweb. Omdat hij er alleen vriendschappelijke wedstrijden mag spelen, keert hij na een paar maanden terug naar Turijn.
Lierse januari 2014-juni 2014
Tomasz Radzinski haalt hem naar Lier. Radzinski is bij Lierse technisch directeur en kent nog wat mensen bij de Italiaanse topclub, die op zoek is naar een sportieve partner. Met Lierse monden die gesprekken nooit uit in een akkoord, later met Westerlo wel. ‘Diagne kan scoren vanuit elke hoek en op eender welke manier’, presenteert Radzinski zijn nieuwe aanwinst. Dat blijkt onmiddellijk. In zijn eerste twee wedstrijden voor de Pallieters maakt Diagne vier goals. Nadien stokt het wat, maar na 7 doelpunten in elf wedstrijden kent iedereen hem.
Roel Rymen, toen werkend op het Lisp, lacht, als hij het over die periode heeft. Rymen: ‘Scorend vermogen absoluut, ik herinner me nog één goal, hoe hij weg draaide van zijn tegenstander en los in de haak schoot. Een anekdote over hem: op een dag belt hij me op. ‘Ik ben de sleutel kwijt van mijn appartement.’ Ik zeg: ‘Oké, geef me een half uur en ik ben er met de reservesleutel. Toen ik eraan kwam, had hij de deur al ingetrapt. Ik zei: ‘Allez, wat heb je nu gedaan, je wist toch dat ik kwam?’ Hij: ‘Roel, ik moest binnen zijn.’ Zo impulsief was hij. Op de luchthaven hebben we nog eens een situatie meegemaakt. Hij was zelf te laat, onze chauffeur probeerde nog alles om hem op tijd op de luchthaven af te zetten, maar daar is hij helemaal geflipt en heeft hij veel kabaal gemaakt. Geduld was niet zijn sterkste kant. In se een goeie kerel, alleen verstrooid met paperassen en andere dingen.’
Na zes maanden is hij weer weg. Lierse wil hem houden, bereikt ook een akkoord met Juventus, maar Diagne vraagt te veel. Uiteindelijk belandt hij bij Al Shabab, in Saudi-Arabië. Economisch gezien een uitdaging die hij niet kon weigeren, zegt hij in de Senegalese media.
Westerlo januari 2015-juni 2015
Een jaar later. Daar is Diagne weer, op voorspraak van Dennis van Wijk, die er wel niet kan van profiteren. Westerlo heeft een samenwerkingsakkoord met Juventus en Van Wijk herinnert zich nog de Diagne van Lierse, maar als die aankomt in het Kuipje, staat er een andere trainer: Harm van Veldhoven.
In interviews met de Belgische media legt Diagne uit wat er bij Al Shabab fout liep. ‘Ik kwam er weinig aan de bak omdat ik er gebarreerd werd door de spits van de plaatselijke nationale ploeg. De coach beslist wie er speelt, maar als voetballer heb ik er niets aan om op de bank te zitten. Ik kende ook het kampioenschap niet, de mensen spraken er een andere taal en het was er veel te warm. Als voetballer heb ik speelminuten nodig en ik ben dan ook heel blij dat ik nu de kans krijg om me gedurende een paar maanden te tonen bij Westerlo.’
Birger Maertens, ex-speler van Club Brugge, was er zijn ploegmaat. Maertens: ‘Een speciale kerel, maar je kon wel zien dat hij talent had. Groot en sterk, met een neus voor goals. Maar toch ook een beetje gek in het hoofd. Dat bekertje tegen Gent, zo spontaan is hij, maar al bij al vond ik hem nog vrij rustig in de kleedkamer. Een goeie spits, goeie aanname, als je hem de bal inspeelde deed hij er wel iets goeds mee. Voor zijn lengte had hij ook behoorlijk veel snelheid. Maar tactiek.. Dat soort voetballers staat daar niet echt bij stil, is mijn ervaring. De ene trainer wil dit, een andere dat, zij zijn daar wat nonchalanter in en proberen het op hun manier. Ik denk dat Club hem wel kan gebruiken als ze lange ballen spelen. Ik had hem op Moeskroen verwacht als invaller, maar de jongen is laat gekomen en de anderen zijn er al een tijdje. Hij staat vaak op de goeie plaats. Makkelijke doelpunten, zeg je dan, maar je moet er wel zijn.’
Harm van Veldhoven moest hem dus kneden. ‘Op zich heb ik positieve herinneringen aan die jongen, hij heeft Westerlo mooie momenten bezorgd. Zijn bedoelingen waren direct duidelijk: onder contract bij Juventus en zich hier tonen, even zijn ding komen doen. ‘En als ik daar een beetje mijn plezier in heb en ik kan wedstrijden spelen, ga ik weer terug naar Juventus.’ Hij was eigenlijk niet bezig met Westerlo, leefde wat meer in zijn eigen wereld. ( droog) Een paar keer kwam trainen niet uit met zijn programma en dan kwam hij gewoon niet. Ik heb er af en toe mijn dingen mee gehad en hem op de bank gezet, maar hij had kwaliteiten waar je niet naast kon kijken. Het was alleen zoeken naar een manier om hem te prikkelen. Er zijn landen waar discipline wat anders is, wat vrijer en daar moest hij zijn stappen in maken. Zoals het met hem is gelopen, verwondert me niet. Potentie heeft hij zeker, maar hoe houd je zo iemand de hele tijd bij de les? Het gaat ook vaak om het mentale gedeelte, de passie, de drang om in een wedstrijd te blijven. Daar ligt voor zulke jongens de uitdaging. Ze binnen een tactisch schema halen en houden. Als je de top wil halen, weet je dat het daar om gaat. Hij moet wel centraal spelen, het is geen jongen voor de flank. 9 of 9,5 zijn voor mij posities waarop hij het beste tot zijn recht zou moeten kunnen komen.’
Ujpest FC augustus 2015-februari 2016
Voortdurend van de ene ploeg naar de andere, het wijst op enige onrust. Ingegeven door? In een interview met de Senegalese site Galsenfoot op 13 september 2017 licht Diagne een tipje van de sluier: ‘Ik wilde altijd wel op zijn minst twee jaar geconcentreerd bezig zijn bij één club, maar tot dusver was ik nooit ergens langer dan één jaar. Ik dank God voor al de kansen die hij me gaf, want elke keer kwam er een betere. Wij zijn Afrikanen en mogen niet uit het oog verliezen dat we een grote verantwoordelijkheid hebben. Ook mijn zaakwaarnemers. Ik kon die kansen onmogelijk laten liggen.’
Op Westerlo volgt Ujpest, de ploeg waar Roderick Duchâtelet, zoon van Roland, werkt. Zijn ervaringen bevestigen bovenstaande: ‘Elke voetballer is gedreven op zijn eigen manier. De ene door geld, de ander door sportieve doelen. Mbaye is bij ons gekomen tegen een zeer schappelijk loon en na vier maanden voor een aardige som verkocht aan China waar hij verdiende wat de meeste bij ons nooit bij elkaar krijgen. We hebben in die periode neus aan neus gestaan, omdat hij eerder ook een aanbieding kreeg van Sporting Lissabon. Die was niet serieus, niet tegenover ons, maar ook niet tegenover hem. Maar zo zag hij dat niet. Ze hadden zijn kop zot gemaakt, maar hij zou er bij Sporting B terechtkomen. Ik heb toen in China Tianjin Teda voor hem gevonden. Als je wéét wat een voetballer wil, wordt het gemakkelijk. Is een carrière belangrijk, dan moet je in Europa blijven, maar wil je ontzettend veel geld verdienen, dan was China de oplossing. Mbaye is slim en ziet voetbal. Hij merkte vrij snel hoe hij onze ploeg kon gebruiken om zichzelf te laten opvallen, om zo een volgende kans af te dwingen. Dat heeft hij daarna ook in China gedaan én bij Kasimpasa. Hij kán het dus wel.’
Kasimpasa januari 2018-januari 2019
Twee jaar zal hij in China voetballen en dan haalt Kasimpasa hem er weg. Daar ontploft hij vrijwel onmiddellijk. Fuat Capa werkt in dezelfde periode bij Eskisehirspor en is getuige van die doorbraak: ‘Diagne heeft het héél goed gedaan bij Kasimpasa, dat is ook de reden waarom hij voor een heel hoog bedrag naar Galatasaray is vertrokken: 13,5 miljoen euro, schreef de Turkse pers. Kasimpasa speelde wel een heel ander soort voetbal, met veel meer ruimte voor de spits. Het spel was er ook gebaseerd op hem. Er waren twee spelers in die periode bepalend, hij en Trézéguet ( ex-Anderlecht en -Mouscron, nvdr). Bij Galatasaray waren de verwachtingen hoog, omdat hij voor Kasimpasa veel scoorde en hij bij een club kwam die elke wedstrijd nog meer kansen creëerde. Alleen was het spel daar anders, bij Galatasaray ben je maar een deel van het geheel. En daar had hij het moeilijk mee. Met de kansen die hij er kreeg, ging hij niet altijd even gelukkig om. Je speelt er meer op de helft van de tegenstrever, meer in de box. En Diagne is vooral sterk in looplijnen, hij moet wat ruimte krijgen. Hij is niet de kaatser, de targetspits, die met de rug naar de goal uitblinkt. Dat kán hij, maar het is niet zijn sterkste punt. Een Wesley is hij niet, die is completer. Dat hij deze zomer moest vertrekken bij Galatasaray heeft me niet verrast, zijn vertrek had er ook te maken met de Financial Fair Play, hij woog serieus op het budget. Verrassender vond ik dat die ploeg niet direct een vervanger voor hem kon vinden. RadamelFalcao is er, maar hij is gekwetst.’
Polygamist
Op 1 augustus 2019 gaf Mbaye Diagne een opgemerkt interview aan L’Observateur, de meest gelezen krant in Senegal. Daarin had hij het onder meer openlijk over zijn relatie met Soumboulou Bathily, een Senegalese actrice. Opmerkelijk, want Diagne is getrouwd met een Italiaanse. Diagne in L’Observateur: ‘We zijn getrouwd toen ik in China voetbalde, maar ik beloofde mijn vrouw dat we een groot feest zouden organiseren eens we in Senegal waren. Zij verdiende dat, zij is de moeder van mijn zoon. Aanvankelijk was het plan om het eenvoudig te houden, beperkt tot de familie. Maar het is uit de hand gelopen.’
Of hij dan Soumboulou Bathily had verraden door met zijn vrouw te huwen, wilde de verslaggever weten. Diagne daarop: ‘Verraad zou ik dat niet noemen. Ik ken mijn vrouw al veel langer, vier jaar voor ik Soumboulou ontmoette. Zij wist waaraan ze zich moest houden. We hebben erover gepraat, maar er zijn dingen die ik voor mezelf wil houden, uit schaamte. Soumboulou en ik zijn samen uit geweest, daar zijn foto’s van. Mijn relatie met haar was dus geen geheim. We hebben mooie momenten gekend, maar het moest eens aflopen. Ze is een mooi mens en een uitzonderlijke vrouw. Maar goed, het is niet uitgesloten dat ik nog een tweede vrouw neem. Ik ben polygaam en mijn vrouw weet dat. Ons huwelijk is ook gesloten volgens de islamitische traditie. Zij weet dat ze co-vrouwen zal kennen, Senegalese. Dat is duidelijk.’
