‘Deze crisis kan ons een stap dichter brengen bij de ideale (voetbal)wereld’

Steve Van Herpe, journalist bij Sport/Voetbalmagazine, vindt dat het hoog tijd is voor een ‘denktank Belgisch voetbal’, waarin ook de mening van de supporter telt.

‘In the midst of every crisis, lies great opportunity.’ Nee, dit is niet de manier waarop ik mijn vrouw ’s morgens aan de ontbijttafel toespreek. Het is een quote van Albert Einstein. De natuurkundige zou die uitspraak ongetwijfeld gebezigd hebben als hij de huidige staat van het Belgisch voetbal zou overschouwen.

Schimmige transfers, gesjoemel met valse facturen, spookbedrijven, broodzakken met geld, retrocommissies in de vorm van Rolexen, omkoping, al dan niet bestelde keukens… Je kan het zo gek niet bedenken of het gebeurde tot voor kort in onze vaderlandse competitie.

Het federaal parket wil, op basis van wat het weet over de dubieuze praktijken van makelaars Dejan Veljkovic en Mogi Bayat, 56 namen en 1 bedrijf vervolgen. De constante in dit verhaal: cash geld dat overal aan handen bleef plakken.

Het boek ‘De biecht van Dejan Veljkovic’ is een aaneenschakeling van verhalen van mensen die meenden ook recht te hebben op een deel van de koek. Hoe dat geld in hun bezit kwam, maakte niet uit, als er maar ‘iets voor hen in zat’. Die hebzucht werd handig uitgebuit door makelaars die overal een vinger in de pap wilden houden.

Dat daar sinds het uitbarsten van Operatie Propere Handen in 2018 komaf mee lijkt te worden gemaakt, is een goeie zaak, ook al is het stoppen van die praktijken vooral ingegeven door de angst om gepakt te worden.

Maar er zijn nog meer katten te geselen in het Belgisch voetbal. Om er maar een paar te noemen: discriminatie, verouderde infrastructuur, gebrekkige doorstroming van jeugdspelers…

Bart Verhaeghe, een van de namen op de lijst van het parket, stond in 2006 mee aan de wieg van de denktank Itinera (het meervoud van itineris, latijn voor ‘reis, weg’) op. Itinera onderzoekt de grote maatschappelijke vraagstukken, met het oog op de verbetering van het beleid, zo is de ietwat plechtstatige definitie.

Dat is nu net wat het Belgisch voetbal nodig heeft: voetbalminnende mensen die, ieder vanuit hun eigen expertise, nadenken over de toekomst en voorstellen formuleren die ons, om Jan Jaap van der Wal te parafraseren, ‘weer een stap dichter brengen bij een ideale (voetbal)wereld’.

Dat hoeven niet noodzakelijk beleidsfiguren te zijn, er zijn ongetwijfeld ook mensen die met hun voeten in het veld staan, die constructieve ideeën hebben. Dat kan gaan van Vincent Kompany over Romelu Lukaku tot de jeugdtrainer van Sparta Wortegem. Het is nu kwestie om de ‘voetbalkoppen’ bij elkaar te steken en een soort ‘denktank Belgisch voetbal’ op te richten.

Ook de supporter moet zijn stem hebben in dit debat. Daarom: als u zelf suggesties hebt die het Belgisch voetbal een duw in de juiste richting kunnen geven, laat u horen (graag sturen naar steve.van.herpe@roularta.be). Elke crisis is namelijk een kans om iets te veranderen. Zeg dat Einstein het gezegd heeft.