Steve Van Herpe

Doe de Lamkel Zé

Steve Van Herpe Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Na de Lambada, de Macarena en The Ketchup Song is de nieuwe zomerhit al bekend.

Het gebeurde na de bekerzege van Bayern München tegen Eintracht Frankfurt vorige week. Net na de wedstrijd kreeg Thomas Müller een microfoon onder neus geduwd. De eerste vraag ging over Kai Havertz, het grote talent van Bayer Leverkusen op wie Bayern zijn zinnen op gezet heeft.

‘Het is toch wel paradoxaal om altijd over inkomende transfers te praten als tegelijkertijd bespaard wordt op salarissen’, reageerde Müller gepikeerd. Tot het einde van het seizoen leveren de spelers van Bayern immers twintig procent van hun loon in, een gevolg van de coronacrisis. Met het geld dat de club daarmee uitspaart, zou het Havertz kunnen kopen.

Bij Bayern gingen meteen alle alarmbellen af. Technisch directeur Hasan Salihamidzic kwam met een statement naar buiten: ‘Thomas heeft na de bekermatch, op een moment dat hij niet zo tevreden was met de prestatie van de ploeg, zijn uitspraken verkeerd ingeschat. We hebben met hem gepraat, hij heeft de boodschap begrepen.’

Wat Hasan eigenlijk bedoelt, is: Thomas Müller zei wat hij écht dacht. En dat hebben we bij Bayern liever niet.

Het hoort bij het hedendaagse, professionele voetbal. Spelers worden gemuilkorfd, interviews worden nagelezen door perschefs, technisch directeurs en, als het moet, de koffiemadam. Want clubs zijn er als de dood voor dat er één verkeerd woord naar buiten komt. Ook in België werkt het zo.

Maar dat is buiten Didier Lamkel Zé gerekend. Antwerp neemt hem al een jaar lang in bescherming tegen de pers uit angst dat hij domme dingen gaat zeggen over zijn domme daden, zo schrijft Het Nieuwsblad.

Intussen zijn ze bij The Great Old weer beginnen trainen en stuurt Lamkel Zé zijn kat. Hij wil weg en de club had hem dat ook beloofd. Alsof dat nog niet erg genoeg is, geeft hij ook een interview buiten de club om. En als klap op de vuurpijl zegt hij daarin ook nog eens wat hij denkt!

Ik weet niet wat u ervan vindt, maar wij vermoeden dat Didier lijdt aan het syndroom waar veel mensen die te lang in het keurslijf van hun kot hebben gezeten nu onderhevig aan zijn. Een attitude van: foert, ik ga eens mijn goesting doen.

Dat is ook wat hij altijd uitstraalt op het veld. Tactische richtlijnen? Niet aan hem besteed. Hij slalomt ergens op links, de bochten zijn onvoorspelbaar, de looplijnen zijn niet traceerbaar.

Zet daar een muziekje onder en dat wordt gegarandeerd een zomerhit. Doe de Lamkel Zé! Doe eens gewoon je eigen goesting (op de dansvloer)! En zeg foert!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content