Elke maandag blikt Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft hij het over de eerste WK-dagen, het definitieve vertrek van Laurent Ciman bij de Rode Duivels en de nieuwe identiteit van Cercle Brugge.
1. Het WK voetbal in Rusland werd donderdag afgetrapt. Wat is je in die eerste WK-dagen het meest opgevallen?
JACQUES SYS: Extrasportief viel er weinig op te merken, zoals verwacht eigenlijk. Rusland wil, net als Brazilië en Zuid-Afrika eerder, de sport gebruiken om het imago op te blinken.
Sportief valt mij vooral de matige start van de WK-favorieten op, met name Duitsland en Brazilië. Net als die van de supersterren van wie zoveel verwacht werd: Lionel Messi en Neymar -volgens mij toch nog niet helemaal fit. Van Brazilië dacht iedereen dat ze zouden uitpakken met sambavoetbal, maar daar viel weinig van te merken tegen Zwitserland. Bij Duitsland was het de hele voorbereiding al onrustig: Özil en Gündogan gingen op de foto met de Turkse president Erdogan en werden vervolgens uitgeroepen tot staatsvijanden, zo leek het wel. Dat nieuws domineerde de Duitse media. Ze missen ook een echte klassespits, iemand die de kansen afwerkt. Timo Werner draagt die verantwoordelijkheid, maar dat zijn jonge schouders.
Hun voorbereiding was niet goed, met slechts één zege (tegen Saudi-Arabië) in zes oefenduels, maar ik dacht dat alles wel in zijn plooi zou vallen in Rusland. Zo een oefencampagne zegt doorgaans weinig en in die Duitse ploeg staan toch nog zeven spelers die wereldkampioen werden in Brazilië, die as is dezelfde gebleven.
‘Spanje leverde in deze eerste WK-dagen de beste prestatie af.’
Op het middenveld hebben ze met Kroos, Khedira, Özil, Reus en Müller meer dan genoeg klasse lopen om het verschil te maken. Maar je mag ook niet vergeten dat ze tegen een erg sterk Mexico botsten, een geweldige ploeg en voor mij nu al de revelatie van dit WK.
Ik verwacht dat Brazilië en Duitsland nog zullen groeien in dit toernooi. Al zal dat vooral voor Die Mannschaft geen evidente opdracht worden, in de volgende wedstrijd wacht Zweden, een stevig blok. Stel dat ze ook daar verliezen dan liggen ze er al uit. Een catastrofe.
Verder vond ik Spanje indrukwekkend voetballen, zeker na al die heisa met het ontslag van Lopetegui: dat lijkt helemaal geen invloed te hebben. Je moet al een uitzonderlijke Cristiano Ronaldo in huis hebben om tegen die Spaanse armada te overleven. Spanje leverde in deze eerste WK-dagen de beste prestatie af.
2. Laurent Ciman werd dit weekend door Roberto Martínez definitief naar huis gestuurd als laatste afvaller in de WK-selectie. Een risico, niet? Want Vermaelen noch Kompany trainde al met de groep mee. Kan zoiets?
JACQUES SYS: Het is een berekend risico. Ciman zal achterin niet het verschil maken. Of je daar nu hem, Boyata of Dendoncker zet, dat zal weinig invloed hebben. Terwijl je van Kompany toch weet dat hij een meerwaarde biedt, als hij fit geraakt. Voor Vermaelen hetzelfde.
Ik vind het logisch dat Martínez erop rekent dat hij die mannen recupereert. Het kan natuurlijk dat beide spelers niet fit geraken. Maar Kompany heeft bij Man City toch het seizoenseinde meegemaakt, die zal toch voldoende matchritme hebben. Voor Vermaelen ligt dat anders. Martínez zal op training aanvoelen of zij klaar zijn om meteen tegen een sterkere tegenstander te starten op dit WK. Als dat niet het geval blijkt, zal hij die spelers niet zetten.
3. De meeste Belgische eersteklassers beginnen deze week aan hun voorbereiding op het nieuwe seizoen. Zo ook promovendus Cercle Brugge, dat vooral als satellietclub van AS Monaco fungeert, zeker nu ze daar een Franse opleider als coach aanstelden. Het valt op dat daar weinig kritiek op komt, terwijl bijvoorbeeld Mouscron vorig seizoen verketterd werd als transitclub in onze Jupiler Pro League. Hoe verklaar je dat?
JACQUES SYS: Het project van Cercle Brugge met AS Monaco boezemt toch iets meer vertrouwen in dan dat van Mouscron. Er bestaat een duidelijkere filosofie. De tijd dat Cercle de ploeg van de brave, katholieke Bruggeling was, en dat het pochte met zijn jeugdbeleid en sociale missie, is voorbij. Ons Belgisch profvoetbal wordt steeds meer een kwestie van overleven, zulke allianties moeten aangegaan worden of je verdwijnt.
Welke meerwaarde dat voor ons voetbal betekent? Ik kan mij niet inbeelden dat Monaco zich belachelijk wil maken met dit project, ze zullen wel het nodige talent voorzien. Je merkt het ten andere aan de professionele omkadering: de Franse trainer Guyot krijgt liefst zes assistenten naast zich.
De mensen van AS Monaco zijn serieuze mensen, bovendien zit er met Filips Dhondt (algemeen directeur bij de Monegaskische club) een Belg die de filosofie en geschiedenis van Cercle Brugge goed kent. Wat mij ook opvalt: er valt amper of geen protest te horen van de Brugse supporters. Of daar nu een Fransman of een Belg in het elftal staat, dat maakt hen weinig uit, als er maar gewonnen wordt.
Wat mij meer verontrust nu de voorbereiding op het nieuwe seizoen op gang wordt getrokken: opnieuw de instroom van buitenlanders. Bijna tachtig procent van de transfers zijn buitenlanders, en laat ons wel wezen: spelers van inferieure kwaliteit. Welke meerwaarde schenken die aan onze competitie? Waar blijven de Belgische talenten?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier