Duivelse Vrouwen: ‘Voetballers zoeken meer naar echtheid dan alleen maar een mooi snoetje’

© /
Jan Hauspie
Jan Hauspie Voormalig redacteur bij Sport/Voetbalmagazine.

Na Iedereen Duivel voor het WK in Brazilië is er in aanloop naar het EK in Frankrijk de docureeks Duivelse Vrouwen, over de eega’s van onze internationals. Achter de camera: Katrin Kerkhofs aka mevrouw Dries Mertens.

Ervaring in de tv-wereld had ze al: na haar studies werkte Katrin Kerkhofs (28) voor enkele productiehuizen. De voorbije maanden werkte ze samen met De chinezen aan zes portretten van vrouwen van Rode Duivels. Het resultaat is vanaf 21 april te zien op VIER.

‘Toen ik verhuisde naar Napels, had ik ineens het gevoel: wat nu? Dries is op vrij late leeftijd in dit soort van leven terechtgekomen, maar sommige meisjes maken dit al vanaf hun negentiende mee. Het begon me te interesseren hoe zij leven, buiten de spotlights waarin hun mannen staan. Het concept is dat ik enkele dagen bij hen logeer en hen in hun dagelijkse leven volg. Eigenlijk is het een programma over relaties, een spin-off van Grenzeloze Liefde (een één-programma van enkele jaren geleden, nvdr).’

Twee namen mag ze al verklappen: Michèle Lacroix, de vrouw van Kevin De Bruyne, en Noémie Happart, de vriendin van Yannick Carrasco. ‘Carrasco is een nieuwkomer en dik een jaar samen met zijn vriendin, een voormalig Miss België. Práchtig cliché, maar het wordt helemaal ontkracht, want zij is geweldig tof én ambitieus. Ze doet haar stage nog in België, pendelt voortdurend en wil graag een tv-carrière uitbouwen. De Bruyne is dan weer de monstervoetballer. Zijn vrouw is heel jong en heeft haar studie psychologie voor hem laten vallen. Ondertussen is ze bevallen. Een heel bewuste keuze: ze vertelt dat ze nooit super ambitieus is geweest en dat ze allebei graag een gezin wilden. Hoe zo’n baby in al die hectiek wordt geboren: ik vond het mooi om dat ook mee te maken.’

Niet alleen een mooi snoetje

In een openhartig interview met Sport/Voetbalmagazine vertelt Katrin Kerkhofs onder andere hoe zij haar man leerde kennen. ‘Mijn buurmeisje zat bij Dries in de klas toen we elf, twaalf jaar waren en gaf een verjaardagsfeestje. Je mocht er slowen met het meisje of de jongen die je het meest interesseerde. Hij koos voor mij, maar mijn buurmeisje was verliefd op hem, dus die slow ging niet door.’

‘Toen ik vijftien was en Dries zestien, kwamen we elkaar opnieuw tegen. Zoals dat in Leuven gaat: op de Oude Markt, met gemeenschappelijke vrienden. Op mijn vraag om na school eens af te spreken, antwoordde hij dat hij training had. Bleek dat hij elke dag na school met een busje naar Anderlecht werd gebracht. Maar, zei hij, rond half negen was hij terug in Leuven en dan stond zijn brommer nog aan de school. Dat was aan het Redingenhof, waar ik woon. We spraken af, gingen een kebab eten en het was beklonken’, lacht ze.

‘Tot Dries naar Apeldoorn ging – hij was toen negentien – zou hij in mijn ogen nooit een topvoetballer worden. Ik dacht altijd, en hij trouwens ook, dat hij voetbal ging combineren met een job als leraar LO, zoals zijn papa. Het is pas laat beginnen dagen: ah, ik ga met een voetballer samen. Als je dan ziet dat Carrasco nog maar 21 is en al bij Atlético speelt, als basisspeler: zot, hé?’

Carrasco is bij de Rode Duivels wel een concurrent van Dries. Kerkhofs: ‘Weet je, de concurrentiestrijd bij de nationale ploeg is heel amicaal. Ik weet dat je me niet gelooft, maar de meeste voetballers die ik ken, zijn brave mensen. Waarom zijn ze zo vaak samen met hun jeugdliefde? Omdat dat mensen zijn die ze van in het begin hebben vertrouwd, vóór ze bekend waren. Voetballers zoeken meer naar echtheid dan alleen maar een mooi snoetje.’

Lees het volledige interview in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 13 april, of in onze Pluszone.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content