Jacques Sys

Henk Houwaart, de eeuwige liefde voor Club Brugge

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Club Brugge krijgt een steeds grotere Nederlandse inslag. Oude tijden herleven.

Met doelman Kenneth Vermeer trok Club Brugge een vierde Nederlander aan. En met Ruud Vormer heeft blauw-zwart een Nederlandse bezieler, de kandidaat op de Gouden Schoen. Club droeg in het verleden al vaker een Nederlandse signatuur. Toen het in 1973 kampioen werd bijvoorbeeld, na 53 jaar, een titel die als een bevrijding werd gevierd.

Henk Houwaart was toen een van de gangmakers van het elftal. Een bouwer en breker, net zoals Vormer, zij het in een andere stijl. Niemand die meer liefde zou uitstralen voor Club Brugge dan Henk Houwaart die daar zes jaar voetbalde en later vijf seizoenen trainer was.

Henk Houwaart, de eeuwige liefde voor Club Brugge

Houwaart kwam puur toevallig naar Club. Dat had in 1969 Rob Rensenbrink aangetrokken. Die maakte op het bestuur een wat timide indruk. Daarom wilden ze er een andere Hollander bij pakken, zodat Rensenbrink geen heimwee zou krijgen. Omdat er op het middenveld nood was aan versterking werd de ranglijst van beste middenvelders die het Nederlandse weekblad Voetbal International wekelijks publiceerde geraadpleegd.

Zo kwam Houwaart bij Club Brugge terecht. Rob Rensenbrink woonde aanvankelijk bij hem in en betaalde daarvoor 500 frank, 12,50 euro, per week. Hij stak dagelijks een reusachtige biefstuk achter de kiezen. En vroeg zich geen moment af of hij daarvoor wel genoeg betaalde, ofschoon hij dubbel zoveel verdiende als Houwaart.

Het was de tijd dat het amateurisme hoogtij vierde. Er was een Nederlandse trainer, de legendarische ex-doelman Frans De Munck. Die kwam voor een Europese match tegen het Duitse Kickers Offenbach ooit de kleedkamer binnen en gaf iedere speler een foto. “Dat is het elftal van Kickers Offenbach”, zei hij met gladgestreken gezicht. Maar op die foto stond een naakte vrouw. Dat was natuurlijk lachen geblazen. Voor de training stond er in de kleedkamer een bak bier. Samen drinken, samen praten, samen voetballen, dat was het credo. De ommekeer kwam er toen in 1971 een andere Nederlander, Leo Canjels, trainer werd. Intussen waren ook de Hollanders Wietse Veenstra, Nico Rijnders en Ruud Geels aangetrokken.

Henk Houwaart speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van het elftal, ook al omdat hij met het bestuur over premies ging onderhandelen, iets wat tot dan geen enkele Belgische voetballer durfde. Houwaart vond dat er te slap werd getraind en probeerde constant het vuur aan te wakkeren. Door te roepen, door te schelden en door te schoppen. Zo veranderde hij mee de mentaliteit bij Club Brugge. Vreemd voor iemand die later als trainer niet echt hard was en de indruk gaf van problemen weg te lopen. Henk Houwaart was het ook die de grondsteen legde voor de meest memorabele periode van Club Brugge. Op zijn voorspraak werd Ernst Happel aangetrokken.

Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine en al ruim 40 jaar in de journalistiek, graaft iedere zaterdag in zijn archief.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content