Het Groot Rapport van 1A: hoe Standard de nachtmerries opstapelde

© Belga Image
Guillaume Gautier
Guillaume Gautier Journalist bij Sport/Voetbalmagazine en Sport/Footmagazine.

Het seizoen zit erop, de kampioen en de degradant zijn bekend, hoog tijd dus om alle clubs in onze Jupiler Pro League door te lichten. Vandaag: uitkijken naar een new look Standard.

Het resultaat

Standard geraakte niet eens aan 10 overwinningen en slechts 32 doelpunten: dit seizoen is voor de Rouches een zwarte bladzijde in de rijke geschiedenis van de club. Het team begon in een organisatorische chaos aan de campagne, met een coach en een sportief directeur die het constant oneens met elkaar waren, en het kon zich daar nooit meer van herstellen, al werden de beide betrokkenen ontslagen.

De onzekere toekomst van de club, waarover de schaduw van een doorverkoop hing, leidde tot sportieve instabiliteit: spelers gebruikten dat gretig als alibi voor hun falen. Hoe dan ook, ze acteerden onder hun beste niveau, met opluchting werd het moment begroet dat Standard uiteindelijk zonder ook maar één spoor van glorie wiskundige zekerheid over het behoud verwierf. Als lichtpunt toch wel pover voor zo’n club de prestige.

De transfers mislukten, met de komst van de dure Aron Donnum vorige zomer en de voorspelbare castingfout van Joachim Van Damme deze winter als negatieve uitschieters. Ditmaal kon het seizoen niet gered worden door een geslaagde bekercampagne. Herhaaldelijk ontstak op de tribunes een begrijpelijke woede.

Het spel

Een lang verhaal van eindeloos dolen. Naar zijn smaak onvoldoende gehoord in zijn vraag naar vleugelspelers die het verschil kunnen maken, begon Mbaye Leye aan het seizoen met drie verdedigers maar die moesten tegenover betere tegenstanders al vlug hun onmacht bekennen. Waarop de coach heen en weer werd geslingerd tussen tegenstrijdige ideeën en geen lijn meer in het team kreeg. Zijn spelers begrepen zijn intenties niet en liepen verloren op het veld.

Met zijn reputatie van zorgvuldige en goed georganiseerde coach werd Luka Elsner binnengehaald om een stevigere collectieve structuur te metselen, maar zijn goede bedoelingen verdampten vlug. De pogingen om een defensief evenwicht te installeren liepen spaak en vooraan bleven de aanvallers nog meer in gebreke dan bij het begin van het seizoen. Elsner zag zijn elftal 22 keer scoren in 24 competitiewedstrijden.

Het Groot Rapport van 1A: hoe Standard de nachtmerries opstapelde
© BELGAIMAGE

Van zijn fetisj 4-2-3-1 schakelde de van Kortrijk overgewaaide Franco-Sloveen over naar een defensie met vijf. Maar er volgden geen offensieve impulsen en de defensieve stabiliteit bleef uit, ondanks een poging om hoger en beter te pressen in het tweede gedeelte van het seizoen.

Zowel Leye als Elsner hadden ideeën, maar ze slaagden er niet in om die te vertalen naar een werkbaar plan waarmee ze de kleedkamer konden overtuigen en de tribunes ontvlammen.

De speler: Denis Dragus

Hoewel hij wegens onregelmatige prestaties vaak naar de bank werd verwezen, veroorzaakte Denis Dragus schaarse momenten van opschudding op de tribunes van Sclessin. In de amper 38 procent van de beschikbare speeltijd die hij toebedeeld kreeg, was de Roemeen betrokken bij een kwart van de Luikse doelpunten.

Alleen Dragus (en niemand anders) kreeg het voor het elkaar om het gevoel op te wekken dat er misschien wel een goal in de lucht hing, zelfs wanneer hij de bal op dertig meter van het doel ontving. Hoewel. Op dat ogenblik kon hij vanuit zijn nog ongepolijst register evengoed aan een individuele krachttoer beginnen als fataal balverlies lijden.

Het jonge talent: Nicolas Raskin

Met stille toewijding en vanuit de overtuiging dat de droom om de wereld te veroveren aanvangt met een ondankbare job, ging Nicolas Raskin dit seizoen duchtig te keer om het huishouden rond de centrale cirkel van het veld op orde te krijgen. A dirty job, maar iemand moet hem doen en Standard kon wat vuil werk op het middenveld best gebruiken.

Raskin deelde misschien meer stoten en schoppen uit dan dat hij ballen verstuurde. Niemand kreeg dit seizoen meer fouten tegen zich gefloten. Het onthult zijn honger naar succes, terwijl rondom hem nogal wat ploegmaats aan anorexia leden.

Zoveel onverdroten inzet verhoogt de nieuwsgierigheid om Raskin eens aan het werk te zien in een collectieve structuur die tactisch wél rendeert. Benieuwd of hij zich in zulke omstandigheden zou kunnen ontwikkelen van dolle hond tot chef van de meute.

Het Groot Rapport van 1A: hoe Standard de nachtmerries opstapelde
© Belga Image

Het cijfer: 5

Selim Amallah, Aron Donnum, João Klauss en Nicolas Raskin waren dit seizoen allemaal goed voor welgeteld vijf beslissende acties. Slechts één enkele speler van Standard kon deze schrale balans verbeteren: Denis Drogus zette zes doelpunten en twee assists achter zijn naam. Perfecter kan niet worden geïllustreerd hoe het team in offensieve armoede leefde – het grootste probleem dit seizoen.

Zelden gedragen door individuele initiatieven en nooit gesteund door een welomlijnd collectief idee zonk de Luikse voorhoede stelselmatig weg in de catacomben van de clubgeschiedenis. In de laatste tien wedstrijden kreeg de ploeg vier schamele goals in elkaar geknutseld en in de maanden februari en maart moest ze door een woestijn van 562 minuten zonder één enkel doelpunt.

De toekomst

De verkoop van de club aan het bedrijf 777 Partners herschudt de kaarten van de toekomst. Johannes Spors, het sportieve brein van deze nieuwe Melkweg van Amerikaanse clubs, richt zich resoluut op het nieuwe voetbal op z’n Duits. Het is trouwens op zijn aanstichten dat Alexander Blessin werd aangesteld als nieuwe coach van Genoa en het zou geen verwondering wekken mocht er straks een trainer met een gelijkaardig profiel op de bank van een Standard new look zetelen.

Josh Wander, de nieuwe grote man bij Standard
Josh Wander, de nieuwe grote man bij Standard© Belga Image

Ofschoon sommige spelers zo’n vet contract op zak hebben dat ze moeilijk uit Luik kunnen worden verkast, verwacht men zich toch aan een boel nieuwe gezichten op Sclessin. Liefst met deze kenmerken op hun cv: jong, dynamisch, interessant om door te verkopen, fysiek geproportioneerd om een Luikse versie van de gegenpressing op Belgische bodem in te voeren.

Oostende en Cercle probeerden dat recept uit, met een spectaculaire opmars in het klassement als resultaat. Wel afwachten op Fergal Harkin, de nieuwe sportieve directeur, van het Duitsgezinde genre is.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content