Het seizoen zit erop, de kampioen en de degradant zijn bekend, hoog tijd dus om alle clubs in onze Jupiler Pro League door te lichten. Vandaag: hoe Seraing erin slaagde in de Jupiler Pro League te blijven.
Het resultaat
Seraing, de tweede vertegenwoordiger van het Prinsdom Luik in de Jupiler Pro League en op voorhand beschouwd als de belangrijkste en misschien wel enige kandidaat voor degradatie, deed zichzelf in het slot alsnog een verlengd seizoen bij de Belgische elite cadeau. Een succesvolle start, een uitzonderlijke maand november en een paar punten tegen directe concurrenten bleken genoeg te zijn om de zeventiende plaats veilig te stellen, voordat een doelpunt van Georges Mikautadze, al een held van de play-offs om promotie vorig jaar, de garantie bood op behoud in de Jupiler Pro League na de barrages tegen RWDM.
Met bloed, zweet en tranen werd het aanvankelijke doel uiteindelijk bereikt, ondanks een eerder minimalistische zomer- en wintermercato en een kern die ongetwijfeld tot de zwakste van 1A behoorde. Het seizoen eindigt met het paradoxale gevoel van een geslaagde missie, maar niet zozeer met eentje van voldoening, ook niet na de overwinning op Sclessin aan het einde van een van de meest onverteerbare wedstrijden van het jaar.
Het spel
Gewend aan de ideeën van Jordi Condom, hadden de Eupensupporters hun buren al kunnen waarschuwen: er zullen goals vallen. Zijn liefde voor zorgvuldig voorbereide systemen spreidde de Catalaan ook tentoon in Luik, met deze keer ook goed gechoreografeerde tempoversnellingen en een beter samenspel met de aanval. Voorin moet de flair van de spitsen het verschil maken, en het was vooral Youssef Maziz die dit seizoen wonderen verrichtte. Het probleem was wel dat het team vvergat compact te blijven bij balverlies. De defensieve omschakelingen waren catastrofaal, zowel bij vier als vijf man achterin, en moesten snel aangepakt worden.
Jean-Louis Garcia kreeg de onaangename taak om Seraing alsnog in eerste klasse te houden. De 50-jarige werd tot het einde van het seizoen in Seraing gehouden, maar kwam in zijn vijftien wedstrijden wel maar aan acht gescoorde doelpunten. Het blok was meer gesloten, zonder bijzonder solide te zijn, maar de aanvallers moesten nu 60 in plaats van 30 meter bestrijken eer ze aan het andere doel kwamen. Maziz verdween uit de statistieken en de levendige maar fragiele Mikautadze vocht zo goed als hij kon, maar scoorde nog slechts drie keer, waaronder een keer vanaf de penaltystip. De show was voorbij, maar de paar punten die de club pakte, maakten nauwelijks iets goed. Seraing probeerde niet te verliezen, maar zonder het individuele talent of voldoende organisatie om echt een vuist te kunnen maken tegen betere tegenstanders.
De speler: Ibrahima Cissé
Hoewel het aan het begin van het seizoen vooral de doelpunten van Mikautadze en de technische hoogstandjes van Maziz waren waarover de mensen spraken, moest je toch een rijtje lager zoeken om de meest regelmatige speler van het seizoen te vinden. Ibrahima Cissé, de voormalige hoop van de rode rivaal uit Luik, heeft de dijen en de energie van een moderne middenvelder, ook al ontbreekt het hem soms aan de kunst om het tempo en spel op het middenveld te beheersen. Bijna de enige garantie voor een over het algemeen te beperkte defensieve sector.
De youngster:Guillaume Dietsch
Als jeugdinternational bij de beloften van Frankrijk, vestigde Guillaume Dietsh zich ondertussen tussen de palen van een Belgische eersteklasser. Hij heeft het profiel van een jonge modelkeeper, die steeds beter is in de opbouw van het spel, maar fysiek niet echt zijn mannetje kan staan. Toch werd hij vaak afgetroefd in de luchtduels, wat hem heel wat tegendoelpunten opleverde. Uiteindelijk eindigde hij het seizoen ook met vijf doelpunten meer dan verwacht, volgens de prevented goals. Als zijn atletisch en mentaal vermogen nog even goed worden als zijn technische kwaliteiten, kan hij nog een erg mooie toekomst tegemoet gaan.
Het cijfer: 9
Gemiddeld schoot Seraing dit seizoen negen keer op doel per wedstrijd. Dat is het slechtste aantal van de competitie waarin toch best veel kansen te noteren zijn. Het is het symbool van een gebrek aan kwaliteit om de bal tot bij het vijandelijke doel te krijgen en dat werd uitvergroot na de komst van Garcia. Onder de Fransman verdween elk offensief plan en werd voornamelijk gerekend op de flitsen van de aanvallers. In 13 wedstrijden onder zijn bevel hebben de fans van Seraing slechts 36 doelpogingen gezien.
De toekomst
Met de uitstraling van iemand die weet waar hij het over heeft, waarschuwde Jean-Louis Garcia de supporters: ‘Het zal nooit een rustig seizoen worden. We blijven een kleine club.’ Seraing is nog steeds een satellietclub van FC Metz, dat volgend seizoen opnieuw wil promoveren naar de Ligue 1. De Luikse club zal zichzelf ook beter moeten voorbereiden om ervoor te zorgen dat dit zwaarbevochten behoud niet enkel een uitstel van executie is. Sommige spelers hebben hun contract al verlengd ondanks een niveau dat niet voldoende is voor 1A.
Volgend seizoen is de redding nog steeds het onmiskenbare doel van Seraing, al is dat zonder de Franse coach. Waarschijnlijk ook zonder Maziz en Mikautadze. Om het waarschijnlijke verlies van die twee spelers te compenseren, die dit seizoen 57% van de doelpunten van Seraing maakten, zal het nodig zijn om op zijn minst eens dieper in de portemonnee te tasten of een sportieve cel op te richten die naam waardig.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
