Hoe Baby Rom Mister Lukaku werd

© GETTY
Thomas Bricmont

Rom werd niet op één dag gebouwd. Ziehier de geautoriseerde biografie van Romelu Lukaku, made in the UK, van zijn eerste moeilijke stappen bij Chelsea tot zijn recordseizoen bij Everton, met gastoptredens van Didier Drogba, Nicolas Anelka, Frank Lampard en Roberto Martínez.

‘Dit is de mooiste dag van mijn leven.’ We schrijven 8 augustus 2011. Romelu Lukaku is net aangekomen in het station Saint-Pancras in Londen met zijn tas van Burrda (de sponsor van de Rode Duivels) in de hand, dreadlocks en een brede XXL-smile. De lokale pers is aanwezig om de eerste woorden op te tekenen van the next big thing, die in Engeland voorlopig nog weinig bekend is. Na twee seizoenen als prof bij Anderlecht gaat het jonge Belgische fenomeen een contract voor vijf jaar tekenen bij de Blues van Chelsea, waarvoor hij al sinds zijn tiende supportert. Voor Rom is het een droom die werkelijkheid wordt.

Alles gaat heel snel. Te snel. Het vervolg verloopt minder voorspoedig. Het etiket van ‘de nieuwe Didier Drogba‘ is te zwaar om dragen, hij zou er liefst publiekelijk afstand van doen. Om de defensies van de Premier League in de wind te zetten is hij nog te groen. Noch als voetballer noch als man is hij al volwassen. Hij zelf is zich daar als eerste van bewust.

‘Bij Anderlecht vroeg ik soms om ’s ochtends met de jeugd te mogen meetrainen en technische oefeningen te doen. Ik zei dan: ‘Met de eerste ploeg trainen is prima en ik ben dankbaar voor die kans, maar als ik eerlijk ben, dan vind ik dat ik mijn opleiding moet afmaken en aan mezelf moet denken.’ Maar dat was onmogelijk, ik was de topschutter van de competitie… Toen ik op mijn achttiende bij Chelsea kwam, heb ik daar de prijs voor betaald. Qua afwerking was er geen probleem, want ik heb altijd weten te scoren. Maar qua deelname aan het spel, dacht ik: ola! Die gasten waren een pak handiger dan ik.’

In de hiërarchie van de Londense spitsen weegt Romelu Lukaku niet op tegen Didier Drogba, Fernando Torres, Nicolas Anelka, Daniel Sturridge of Salomon Kalou. Allemaal mannen met ervaring op het hoogste niveau. De ex-vedette van de Jupiler League valt in een diepe put. Sommigen hadden geprobeerd om hem af te remmen, maar Lukaku was vastbesloten om naar Engeland te trekken zodra hij meerderjarig was en zijn diploma middelbaar onderwijs op zak had. De machine van de media en de reclame stort zich op de scorende en perfect tweetalige adolescent en schuwt de overdrijvingen niet: van in zijn eerste seizoen bij paars-wit wordt hij naar de grootste Europese clubs geschreven (Chelsea, Manchester United, Tottenham, Real Madrid). Hij is ‘de man van 25 miljoen’, op wie Anderlecht rekent om zijn financiën op punt te stellen.

Aan de overkant van het Kanaal heeft zijn nieuwe coach André Villas-Boas – wiens passage bij Chelsea trouwens een fiasco zal blijken – geen boodschap aan die gevleide reputatie van de Belg en hij laat hem aan de kant. ‘Veel spelers zeggen hun leven lang hoe graag ze naar Chelsea zouden gaan en komen er nooit. Ik had niet het recht om hem te zeggen dat hij er niet moest tekenen’, verklaart zijn makelaar van destijds, Christophe Henrotay. ‘Uiteindelijk heeft hij in dat jaar heel veel geleerd vanwege de moeilijkheden die hij tegengekomen is. Alles was altijd gemakkelijk geweest voor hem, tot hij naar Londen ging.’

Ik heb een abonnement op elk kanaal dat je je kunt inbeelden: Chelsea TV, Manchester United TV, Real Madrid TV… Ik wil alles weten over de manier waarop die gasten dagelijks trainen.

Romelu Lukaku

Lukaku valt terug in een relatieve anonimiteit. De werkelijkheid is soms hard. Zijn dagelijkse leven speelt zich af op de trainingsvelden van Cobham tussen de U21. De jongen die sneller opgegroeid was dan de anderen, bevindt zich opnieuw tussen leeftijdsgenoten. ‘Toen ik zestien, zeventien jaar was, zette men mij dáár (hij houdt zijn hand omhoog). Toen ik naar Chelsea ging, speelde ik niet. Dat weet ik. Er zijn veel mensen die mij zijn beginnen uit te lachen: ‘Haha, hij speelt niet’ en zo… Zij waren daar blij om! Wel, sinds die dag heb ik me voorgenomen: als het zo zit, dan zal ik ze eens iets laten zien.’

Over het geheel van zijn eerste seizoen in de Premier League speelt Lukaku slechts 158 minuten. Daarin geeft hij één assist, op de laatste speeldag van het kampioenschap tegen Blackburn Rovers. Maar Lukaku heeft zijn tijd niet verdaan. Integendeel: hij werkt en leert in stilte, in zijn hoekje, naast de grootste sterren van het Europese voetbal. Chelsea is zijn universiteit, terwijl hij te snel door zijn secundair was gerold bij Anderlecht. ‘Ik heb hevige discussies meegemaakt in de kleedkamer, de mentaliteit die veranderde, spelers die onder elkaar van alles zeiden, veel sterke persoonlijkheden, zoals Didier die net naast mij zat in de vestiaire, Frank Lampard, John Terry, Anelka… Ik ben blij dat ik dat meegemaakt heb, want nadien ben ik in alle kleedkamers waar ik gepasseerd ben een persoonlijkheid geworden.’

Lukaku komt terecht in een omgeving waar de concurrentie moordend is en waar je sterk in je schoenen moet staan om te slagen. Op het veld steelt hij met zijn ogen. ‘Ik denk dat ik nooit een aanvaller heb gezien die zo sterk is en zo veel pure kwaliteit heeft als Nicolas Anelka. Hij was dertig en als ik naast hem liep, dan verblufte hij me nog met zijn snelheid. Op training liep alles vloeiend: zijn controles, zijn volleys, zijn schoten, zijn dribbels… Met twee keer kappen kon hij drie man uitschakelen op een ruimte van vijf vierkante meter. Hij had ook dat voorkomen, die elegantie, maar hij bleef erg gereserveerd. Drogba had présence, die kon een ploeg dirigeren. Hij keek je aan en je wist dat je voor hem zou vechten omdat hij zelf de eerste was die voor de hele groep vocht. En Lampard, die ging altijd voluit op training. Ongelooflijk! Wanneer de sessie erop zat, zei hij tegen mij: ‘Rom, jij blijft nog wat, we gaan op doel schieten.’ En dan oefenden we op afwerken. Je had ook onze kapitein, Terry. Het mocht min vijftien graden zijn, hij trainde in een T-shirt en een korte broek. Idem voor Branislav Ivanovic, die het nooit liet afweten. Ik bedank al die spelers die ik heb mogen meemaken toen ik achttien was en helemaal alleen in Londen woonde.’

De dag na een nederlaag op Napoli in de achtste finales van de Champions League wordt André Villas-Boas ontslagen en vervangen door zijn assistent Roberto Di Matteo, die een zieltogend Chelsea weer nieuw leven moet inblazen. De Italiaanse technicus zorgt voor een mirakel en wint de FA Cup en vooral: de eerste Champions League in de geschiedenis van The Blues na een finale en strafschoppen tegen Bayern München. In de bus die de kersverse Londense helden vervoert, bewondert Lukaku die beker met de grote oren, maar hij weigert om hem aan te raken. Het is de zijne niet, al sporen zijn ploegmaats RaulMeireles, Michael Essien, Florent Malouda en José Bosingwa hem wel aan om de trofee toch in zijn armen te nemen.

Toen we eind vorig seizoen tegen Leicester speelden, zag ik de trofee van de Premier League daar staan. Ik heb mezelf voorgehouden: jij gaat die op een dag ook winnen!

Romelu Lukaku

Tijdens de traditionele tournee door de VS voor het nieuwe seizoen begint, vinden we Romelu Lukaku terug in Miami. Het is 27 juli 2012, de vooravond van de match tegen AC Milan, en de persattaché van The Blues geeft ons uitzonderlijk de toestemming om met hem te praten in de gangen van het Sun Life Stadium. Het is een delicaat moment, want zijn toekomst oogt onzeker. Tijdens die eerste wedstrijden van de US Tour houdt Lukaku trouwens nooit halt om de vragen van de internationale pers te beantwoorden.

Na een trainingssessie van anderhalf uur komt hij bij ons en zegt hij: ‘Ik heb niet zo veel zin om te praten. Ik wil me eigenlijk gewoon concentreren op de voorbereiding.’ Hij legt uit: ‘Er was een periode dat men dagelijks over mij sprak. Het is dus normaal dat ik me op een bepaald moment wat teruggetrokken heb. Ik ben voetballer, het is op het veld dat men mij moet leren kennen. Daar wil ik me uitdrukken, niet erbuiten.’

Lukaku is dan amper negentien en staat op het punt om de club van zijn dromen te verlaten. Een stap terugzetten om er nadien weer twee vooruit te zetten? Niet lang nadat zijn overstap naar West Bromwich Albion officieel is, zit hij in het kantoor van de sportief directeur van Chelsea, Michael Emenalo, en hij zegt hem: ‘Ik ga meer dan vijftien goals maken in de competitie.’ Het zullen er uiteindelijk zeventien worden. ‘Ik wist dat ik veel geleerd had aan de zijde van Anelka, Drogba, Torres en anderen. Ik was er zó op gebrand!’

WBA: ‘DE NIEUWE DROGBA’ WORDT ‘BIG ROM’

Kort na zijn aankomst in de buitenwijken van Birmingham vraagt de nieuwe nummer 20 van WBA om hem niet langer te vergelijken met Drogba. ‘Hij nam de druk weg die op zijn schouders rustte. Ik geloof dat het hem heel goed gedaan heeft om naar een familiale club te komen waar hij minder in de aandacht stond’, vertelt de persverantwoordelijke van de club. ‘Toen we merkten dat hij zes talen sprak, voelden we meteen dat we hier niet te maken hadden met iemand die het profiel van een doorsneevoetballer heeft.’ Tijdens zijn scholing in Londen voegde hij effectief aan het Nederlands, Frans, Engels en Lingala – dat hij al in België sprak – nog Spaans en Portugees toe. ‘Hoe ik die talen geleerd heb? Door met mijn ploegmaats te spreken.’ Logisch…

Onder de hoede van Steve Clarke (de voormalige assistent van José Mourinho) wordt Lukaku titularis en rijgt hij de goals aaneen. Zeventien in amper twintig matchen als basisspeler! Hij besluit zijn seizoen met een hattrick tegen Manchester United, in de laatste wedstrijd van Sir Alex Ferguson in de dug-out van de Red Devils. Romelu Lukaku wordt Big Rom.

Ik weet dat je heel sterk bent over zeventig meter en dat niemand je kan afstoppen qua snelheid en kracht, maar kun je ook beslissend zijn in de voorste dertig meter tegen een gegroepeerde verdediging?

Roberto Martínez tegen Romelu Lukaku

Acht maanden eerder schreef journalist Mike Calvin over de jonge spits van Chelsea: ‘De slechtste speler van 20 miljoen euro.’ Aan het eind van het seizoen 2012/13 geeft hij Lukaku eerherstel: ‘Mijn omschrijving was misschien choquerend, maar je moet die in haar context zien. Ik zag indertijd veel matchen van de U21 van Chelsea en ik werkte aan een boek over Engelse scouts. Wat ik toen zag en wat men me vertelde, pleitte niet in het voordeel van Lukaku. Veel scouts bevestigden mij dat hij techniek miste.’

Sinds het begin van zijn profcarrière bleef Lukaku nooit gespaard van kritiek. De ene dag schitteren en de volgende dag aan de schandpaal genageld worden: dat soort extremen – in twee richtingen – maakten altijd deel uit van zijn loopbaan. Maar zijn grootste supporter, dat was hij altijd zelf. Romelu heeft altijd geweten dat hij de top zou kunnen bereiken, ondanks de kritiek. Tijdens zijn seizoen bij WBA zorgt onze international zelf dat de kaarten in zijn voordeel geschud worden. Gedaan met de gerechten van mama Adolphine, die nogal wat calorieën bevatten. Hij neemt een kok in huis zodat hij een sportdieet op basis van fruit en pasta kan aanhouden. Ook geen alcohol meer. ‘Ik heb één keer mijn lippen aan een glas champagne gezet en het brandde in mijn maag.’ In de zetel ’s avonds analyseert hij op zijn eentje de bewegingen van de wereldtoppers op video: Luis Suárez, Didier Drogba, Wayne Rooney, Sergio Agüero of Cristiano Ronaldo. Lukaku is een echte voetbalnerd, hij weet alles over alles. ‘Wanneer er bij Anderlecht een quiz werd georganiseerd, kwam het erop aan om Romelu in je team te hebben. Dat was een garantie op succes: hij kende alle spelers, stadions, enzovoort’, legt hij zelf uit. ‘Ik krijg nooit genoeg van voetbal, ik ben er van ’s morgens tot ’s avonds mee bezig. Ik heb een abonnement op elk kanaal dat je je kunt inbeelden: Chelsea TV, Manchester United TV, Real Madrid TV… Ik wil alles weten over de manier waarop die gasten dagelijks trainen en hun passie beleven.’

Zijn coach Steve Clarke geraakt snel onder de indruk van de aanvaller. ‘Voor een jonge speler is zijn attitude erg verfrissend. Veel jongeren willen gewoon profiteren van het feit dat ze profvoetballer zijn. Romelu niet: die werkt om de beste te worden. Aan het einde van een training wil hij altijd nog meer. Soms moet ik hem zelf van het veld slepen om hem een douche te laten nemen. Het is voornamelijk zijn afwerking die hij wil bijspijkeren, want hij blijft tenslotte een spits, maar hij werkt aan alle facetten van zijn spel. Ik denk niet dat ik in mijn carrière al een andere speler heb getraind die op zijn leeftijd al die gestalte en kracht bezat.’

Gedurende een heel seizoen dompelt Lukaku zich onder in een omgeving die hem doet denken aan het multiculturele Brussel met zijn Marokkanen en Congolezen. In Birmingham wordt hij omringd door Indiërs, Pakistanen en Jamaicanen.

Lukaku is onvervangbaar. Ik denk niet dat er op de hele wereld een tweede spits te vinden is die zo sterk en krachtig is.

Roberto Martínez

VAN MOURINHO TOT MARTÍNEZ

Het seizoen 2013/14 kent een apotheose met de wereldbeker in Brazilië. De held van Zagreb (waar hij België kwalificeerde voor dat WK) wil er natuurlijk bij zijn, maar dan moet hij wel spelen. Terug van zijn uitleenbeurt aan WBA wil Lukaku dus snel weten wat er hem bij Chelsea te wachten staat. ‘De dag dat ik te horen kreeg dat ik niet in zijn plannen paste, heb ik een nogal heftige discussie gehad met José Mourinho, want er was heel wat onbegrip.’

Voor hij The Blues nogmaals verlaat in de laatste uren van de transferperiode, mag Lukaku in de 98e minuut van de Europese supercup invallen tegen Bayern München. Het duel eindigt op een gelijkspel en strafschoppen. Lukaku wordt aangeduid om de vijfde te nemen. Wanneer hij in de richting van Manuel Neuer stapt, heeft nog geen enkele strafschopnemer gemist en is de stand dus 5-4 voor de Duitsers. Lukaku neemt een wat aarzelende aanloop en trapt links van de doelman, die zich goed in de baan van het schot werpt. Lukaku zit in zak en as. Hij wordt getroost door zijn ploegmaats en ook Daniel Van Buyten probeert hem op te beuren. De droom van twee jaar eerder lijkt op een nachtmerrie uit te draaien. Enkele dagen later wordt de ongelukkige aanvaller uitgeleend aan Everton, waar nieuwkomer Roberto Martínez het roer heeft overgenomen van succescoach David Moyes, die samen met Marouane Fellaini naar Manchester United vertrokken is. ‘Waarom ik voor Everton gekozen heb? Omdat Wigan, toen hij er coach was, alle ploegen domineerde. Met West Brom waren we heel sterk op de counter, maar op mijn twintigste is het voor mijn ontwikkeling noodzakelijk dat ik in een ploeg kan spelen die balbezit nastreeft.’

De Spaanse coach heeft een duidelijke boodschap voor Lukaku: ‘Ik weet dat je heel sterk bent over zeventig meter en dat niemand je kan afstoppen qua snelheid en kracht, maar kun je ook beslissend zijn in de voorste dertig meter tegen een gegroepeerde verdediging? Kun je de juiste ruimte vinden? Wel, dat is iets waar ik je ga bij helpen.’

In zijn eerste week bij Everton werkt Lukaku apart met een assistent-trainer die hem voortdurend dezelfde bewegingen laat herhalen: bal vragen, tikken, bal weer vragen, eerste paal, tweede paal, controle, pass, terugleggen… De nieuwbakken Toffee had dat nooit eerder gedaan. Het werpt snel resultaten af. Lukaku wordt een completere aanvaller en maakt in zijn eerste seizoen bij Everton vijftien goals in de competitie. Martínez is dan al vol lof over hem: ‘Lukaku is onvervangbaar. Ik denk niet dat er op de hele wereld een tweede spits te vinden is die zo sterk en krachtig is. Je kunt onze situatie vergelijken met Barcelona: het is een van de beste ploegen in Europa, maar zonder Lionel Messi is het dezelfde ploeg niet meer.’

Ik speel een uitstekend seizoen, maar het is tijd om aan mijn cv te werken.

Romelu Lukaku

Romelu Lukaku keert van het WK 2014 terug met een wrang gevoel en een groot deel van de voorbereiding op het nieuwe seizoen gaat de mist in. In zijn tweede jaar Everton blijft hij onder de verwachtingen en scoort hij slechts tien keer. Maar in zijn derde seizoen wordt hij sterker en maakt hij achttien goals. Big Rom is zijn tijd vooruit en rijgt de records van ‘jongste speler die…’ aan elkaar. Zijn statistieken wekken de belangstelling. In de zomer van 2016 wordt hij genoemd bij Manchester, Juventus en PSG, maar het is vooral Chelsea – dat hem nochtans twee jaar eerder verkocht had voor 35 miljoen euro – dat op hem aast. Roman Abramovitsj is bereid om 80 miljoen, plus bonussen, neer te tellen, maar botst op de nieuwe eigenaar van Everton, de Iraniër Farhad Moshiri. Lukaku kan die weigering aanvankelijk moeilijk verteren, temeer daar de beloofde versterkingen die de Toffees bij de tenoren van de Premier League moeten brengen, nooit arriveren. Lukaku voelt zich enigszins bedrogen, maar vanaf de vierde speeldag begint hij weer te scoren: op Sunderland zet hij drie keer de netten bol in elf minuten tijd. De trein staat op de rails en zal blijven verder denderen.

Wanneer zijn makelaar Mino Raiola begin februari verkondigt dat Lukaku zijn contract gaat verlengen bij Everton, dat hem een recordsalaris biedt (140.000 pond per week), verrast de spits iedereen. Halverwege maart roept Everton de pers bijeen omdat het van mening is de contractverlenging van zijn vedette te kunnen aankondigen. Maar die weigert het contract te tekenen en verklaart meteen daarop zijn beslissing in de Engelse pers. Het is een bom die inslaat. Hij zit amper weer in zijn wagen wanneer een blik op zijn gsm, op Twitter, hem leert wat de draagwijdte van zijn uitspraken is.

De topschutter van de Premier League maakt er al enkele maanden geen geheim meer van. In december, toen hij ons ontving voor een uitgebreid interview, gooide hij het eruit: ‘Ik speel een uitstekend seizoen, maar het is tijd om aan mijn cv te werken. Dat is de reden waarom ik voetbal. Dat komt ook van Chelsea, die mentaliteit. Daar zag ik op training tackles, discussies… Zowel met mijn club als met de nationale ploeg wil ik winnen. Toen we eind vorig seizoen tegen Leicester speelden, zag ik de trofee van de Premier League daar staan. Ik heb er een minuut lang naar gestaard en mezelf voorgehouden: jij gaat die op een dag ook winnen! Daarvoor speel ik voetbal.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content