Hoe Mogi Bayat zijn invloed bij Standard vergroot

Dankzij een goede band met Michel Preud’homme werkt Mogi Bayat zich steeds verder in bij Standard. Gaande van het proberen contracteren van gevestigde waarden als Mpoku tot het afsnoepen van spelers uit de jeugdacademie. Onze Standardwatcher Thomas Bricmont legt Mogi’s web bloot.

Drie jaar geleden werd Bayat door iedereen beschreven als de meest invloedrijke figuur in het Belgisch voetbal. De overname van Anderlecht door Marc Coucke en het aan de kant schuiven van Van Holsbeeck deden de positie van Bayat wankelen. De Iraanse Belg blijft weliswaar de raadgever van Adrien Trebel, een speler van wie het Anderlechtbestuur af wil, maar in het Vanden Stockstadion is hij persona non grata.

De voorbije maanden heeft Bayat ook zijn greep verloren op de andere topclubs van het land. Bij Club Brugge bleven Vincent Mannaert en Bart Verhaeghe doof voor de smeekbedes van Bayat, die in de winter Benoît Poulain hoopte te verpatsen aan Fulham.

Bij Genk, dat een voorbeeldfunctie bekleedt op het vlak van rekrutering, zijn de banden al lang doorgeknipt na het vertrek van zijn goede vriend Dirk Degraen, algemeen directeur bij de Limburgers van 2009 tot 2014. Zelfs Gent, dat onlangs een nieuwe structuur installeerde met een echte scoutingcel, heeft afstand genomen van zijn voormalige huismakelaar.

Standard

Voor er sprake was van zijn perikelen met het gerecht had Mogi Bayat eigenaardig genoeg de nodige voorzorgen genomen. Hij wist dat hij moest aanpappen met Preud’homme om door de grote poort binnen te wandelen bij Standard. De vraag is alleen: waarom had een persoonlijkheid van het kaliber Preud’homme de hulp nodig van een spelersmakelaar om een comeback te maken bij een club die hem sowieso met open armen ontvangen zou hebben?

‘We hebben de aanwezigheid van Bayat aanvaard tijdens de laatste rechte lijn van de gesprekken omdat Michel het nadrukkelijk vroeg’, gaf Venanzi eind vorig seizoen toe. ‘Hij liet zijn zaken door Mogi behartigen omdat hij constant door buitenlandse clubs gecontacteerd werd. Met Michel speelde ook het emotionele aspect mee. Daarom was het goed dat er iemand anders mee aan tafel zat.

Ik laat contracten ook nalezen door enkele raadgevers. Mogi herhaalde vaak hetzelfde: “Ik zal mij met het contract bezighouden, maar ik wil er niet voor betaald worden.” Ik heb dat geweigerd. Ik wilde geen morele schuld hebben bij hem opbouwen.’

Experiment met Mpoku

De banden tussen Bayat en Preud’homme kwamen bovendrijven tijdens de onderhandelingen met Watford omtrent Obbi Oulare. Bayat werd toen door Preud’homme naar voren geschoven om het dossier in goede banen te leiden.

En daar bleef het niet bij. Deze winter parkeerde Bayat zijn poulain Nicolas Raskin bij Standard, nadat hij anderhalf jaar geleden al de transit had geregeld van Anderlecht naar Gent. Met de hulp van Roberto Bisconti kon Bayat zijn invloedssfeer uitbreiden richting de Académie Robert Louis-Dreyfus. Enkele jeugdspelers zitten intussen in zijn portefeuille.

‘Alles was rond met Standard. Tot Mogi zich met de zaken is gaan bemoeien’, vertelt een aangeslagen Franco Iovino, de ex-makelaar van de twee spelers in kwestie. ‘Hij heeft wellicht betere voorwaarden voor die jongens kunnen onderhandelen.’

De sleutels van het kantoor van Venanzi heeft Bayat nog niet, maar hij voelt er zich meer en meer op zijn gemak. Geen enkele makelaar zou het aandurven om binnen te wippen in de kleedkamer van de A-ploeg, een plek die voor de meeste werknemers verboden terrein is. Niets lijkt onmogelijk voor Bayat.

Onlangs heeft hij zelfs een poging ondernomen om Paul-José Mpoku binnen te halen. Het experiment mislukte, maar het is duidelijk dat zijn voetafdruk met de dag groter wordt.