‘Is het Frutos om Anderlecht of om zichzelf te doen?’

© Belga Image
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

Elke maandag blikt Sport/Voetbalmagazine terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft Peter T’Kint het over de ambitie van Nicolás Frutos, de progressie van Club Brugge en de malaise bij AA Gent.

Hoe evalueer je de eerste week van Nicolás Frutos aan het roer bij Anderlecht?

PETER T’KINT: Veel verschil met René Weiler zie ik alvast niet. Waasland-Beveren had altijd moeten winnen, alleen een gebrek aan efficiëntie zorgde ervoor dat Anderlecht met de punten ging lopen. En een wonderbaarlijke Boeckx in doel.

Wat mij vooral zorgen baart, is de reactie van Frutos na de match, waar hij verkondigde dat het systeem en de namen zullen veranderen naargelang de opponent. Ook in de wedstrijd zelfs schuift hij voortdurend met systemen en namen. Dan weer in een driemansverdediging, dan met vier, Trebel als linksachter, enzoverder…

Ik heb de indruk dat tegenwoordig heel wat trainers het te moeilijk willen maken. Misschien omdat er té veel data beschikbaar is? Terwijl Charleroi, Club Brugge, Waasland-Beveren en Zulte Waregem net aantonen dat standvastigheid de sleutel tot succes is.

Nu, Frutos is ook niet gediend door het onevenwicht in de kern bij paars-wit. Dat er geen alternatief is voor Obradovic en hij dan de jonge Sowah moeten plaatsen, daar kan hij weinig aan doen. En Harbaoui bewees de voorbije week alleen maar dat hij niet het niveau haalt dat je van een Anderlechtspits mag verwachten. Stanciu komt er een beetje door en Dendoncker ook, dat zijn lichtpunten. Maar Trebel en Hanni blijven zoeken naar de goede vorm.

Op Charleroi was Club zeventig minuten de baas, dat was vorig seizoen onder Preud’homme haast ondenkbaar.

Wat mij ook niet helemaal duidelijk is, zijn de bedoelingen van Frutos. Hij legt zichzelf enorm veel druk op door over die finales te spreken, maar waarom doet hij dat? Om voor zichzelf iets te bewijzen? Het is niet mij daarbij niet duidelijk of het hem om Anderlecht te doen is, of om zijn eigen carrière. Hij moet opletten dat hij zich niet vergaloppeert en hij moet vooral niet te hoog van de toren blazen, want er rest hem nog enorm veel werk om de ploeg aan het voetballen te krijgen.

Club Brugge dendert ondertussen rustig voort en imponeerde nu ook op het veld van eerste achtervolger Charleroi. Heeft Ivan Leko zijn vaste elftal ge

vonden?

T’KINT: Die heeft hij al enkele weken gevonden. De maanden juli en augustus verliepen ietwat woelig, waarbij het nog veel aftasten en zoeken was, maar sinds hij overschakelde naar deze 3-5-2, valt alles in zijn plooi.

Er zit evenwicht in het elftal. Daarbij is het knap dat hij niet kijkt naar namen of cv: Clasie, Refaelov, Vossen… ze zitten op de bank. Hij laat zich niet onder druk staan om te roteren. En dat levert iets op. Jonge flankspelers als Cools en Limbombe vertolken een sleutelrol in zijn systeem en wisten hun niveau op te krikken ondanks de twijfels die er in het verleden waren, dat is een serieuze pluim op de hoed van Leko.

Op Charleroi was Club zeventig minuten de baas, dat was vorig seizoen onder Preud’homme haast ondenkbaar. Toen zat Club met een probleem in uitwedstrijden, daar is nu geen sprake meer van. Door de vastigheid die er nu in de ploeg zit, gaat Club ook steeds beter voetballen.

Ik vind het ook een beetje flauw van Gent om nu constant te verwijzen naar de blessures van Neto en Foket, want die mag je in feite niet meerekenen.

Wat een contrast met AA Gent, waar Hein Vanhaezebrouck voor het eerst een radeloze indruk gaf na de verloren thuismatch tegen Zulte Waregem. Zie jij oplossingen?

T’KINT: Hein heeft ondertussen al zowat alles geprobeerd, vandaar zijn opvallende discours na de match. Ik denk dat hij stilaan beseft dat het over is. Dat de houdbaarheidsdatum bij Gent inderdaad verstreken is en dat het verstandshuwelijk op barsten staat. Maar ik weiger te geloven dat de interesse van Anderlecht daar een rol in speelt -het is trouwens maar de vraag of die stap nu de goede zou zijn, want daar heb je als trainer nog tien keer zoveel druk op je schouders.

Hein vindt gewoon geen oplossingen meer in deze kern. Elke week staan er andere namen op het veld, wordt een ander systeem uitgeprobeerd. Terwijl het in de succesperiode net de sterkte van Gent was dat er zo herkenbaar gevoetbald werd.

Het is een vaststelling dat er sinds het vertrek van Kums, Sels en Depoitre nog maar weinig spelers beter zijn geworden onder Vanhaezebrouck. Terwijl je bijvoorbeeld bij Felice Mazzu of Francky Dury elk seizoen weer spelers ziet evolueren. Maar spelers als Kubo of Andrijasevic verzuipen mee bij Gent. Het is nu eenmaal moeilijker om je stempel te drukken in een team dat niet draait.

Ik vind het ook een beetje flauw van Gent om nu constant te verwijzen naar de blessures van Neto en Foket, want die mag je in feite niet meerekenen. In principe waren zij deze zomer verkocht, je mag er dus toch van uitgaan dat er vervangers voor hen zijn aangetrokken?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content