Antwerp heeft zich na een perfecte start opgeworpen als een van de titelkandidaten dit seizoen. Maar hoe zijn we tot dit punt gekomen? Sport/Voetbalmagazine analyseerde de reis naar de top van de Great Old, met de coronacrisis als erg belangrijk moment.
Geïrriteerd door het veel te defensieve voetbal en de gedateerde methodiek van Bölöni vraagt men in de zomer van 2020 in de dichte omgeving van Paul Gheysens om verandering. Sportief directeur Luciano D’Onofrio heeft zich op dat moment in een in de media uitgevochten oorlog met Mehdi Bayat gestort. Inzet: de timing van de finale van de Beker van België die door corona werd uitgesteld en, daarmee samenhangend, een plaats voor Antwerp in poules de Europa League. Om een opvolger voor de net ontslagen Laszlo Bölöni te vinden laat D’Onofrio’s adressenboekje hem deze keer in de steek.
Het is Ivan Leko, twee seizoenen eerder kampioen met de grote rivaal uit Brugge, die terugkeert naar België omdat hij de ambities van een topclub in de Pro League verkiest boven een stek op de bank van Bordeaux in de Ligue 1. Vlug blijken de meningen van de Kroatische coach en zijn sportief directeur van elkaar af te wijken.
De geslepen strateeg die D’Onofrio is, aast op het teruggrijpen van de macht die hij bij Leko diende in te leveren. Want onder de hoede van de Kroaat verslaat Antwerp Club Brugge in de finale van de Beker van België en Tottenham in de groepsronde van de Europa League. Tussen D’Onofrio en Leko ligt de verstandhouding op ijs. Dan signaleert Leko dat hij contacten heeft met verschillende Chinese clubs. Voor diens opvolging trommelt D’Onofrio Frank Vercauteren op. Die moet aan de slag in een giftige sfeer.
Lior Refaelov verovert dan wel de Gouden Schoen maar D’Onofrio ontmoet hem niet voor een contractverlening, de Israëliër wordt uit de ploeg gezet als hij voor Anderlecht tekent. Dan doet Gazet van Antwerpen de vergissingen van Frédéric Leidgens, als teammanager de rechterhand van D’Onofrio, uit de doeken in artikel dat er bij de club diep inhakt. De scheiding, zo zeer gewenst door een deel van de clan Gheysens, volgt in mei 2021. Dat Antwerp dat seizoen op de derde plaats afsluit, mag anekdotisch heten gezien de hoop die de herfst nog genereerde en het armtierige voetbal dat het team vervolgens onder Vercauteren op de mat legde.
Zonder een echte sportief directeur richt algemeen manager Sven Jacques zich op de transfers. Tijdens de volgende mercato smijt Antwerp met de miljoenen. De Great Old gooit er van bij de start grof geld tegenaan. Eerst om de beloftevolle trainer Brian Priske te overhalen om zijn koffers vol ideeën aan de Schelde uit te pakken. Daarna om de nieuwe coach een rijk gestoffeerde spelerskern ter beschikking te stellen.
Antwerp schrijft voor bijna 30 miljoen euro facturen voor transfervergoedingen uit, en dat is dan het vorstelijke salaris voor Radja Nainggolan, het nieuwe visitekaartje van het Antwerpse project, buiten beschouwing gelaten. Antwerp was een nieuwe weg ingeslagen, een die die hen opnieuw tot echte titelkandidaat maakte.
Lees de volledige reportage over de terugkeer naar de top van Antwerp deze maand in Sport/Voetbalmagazine.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier