KAA Gent: de analyse van een moeilijk seizoen

KAA Gent staat onder aan de rangschikking van PO1 en de fans lijken stilaan af te haken. Over welke creatieve troefkaarten beschikken voorzitter Ivan De Witte en algemeen manager Michel Louwagie nog?

Een vrij spontane en onverwachte sollicitatie leek het, die targetman Laurent Depoitre (30) deed, door zijn vertrek bij degradant Huddersfield Town en zijn transfervrije status te benadrukken. De Henegouwer en eenmalige Rode Duivel hengelt ergens naar een nieuw langdurig contract na zijn passage bij FC Porto (vanaf augustus 2016), één seizoen Premiership (6 doelpunten en 1 assist in 33 wedstrijden) en een jaartje Premier League (0 goals en 1 assist in 23 duels). ‘Ik ben nog altijd supporter van KAA Gent’, zei de fysiek stevige spits in Het Laatste Nieuws. ‘Het zal ook steeds de club blijven waar ik de mooiste periode als voetballer beleefde. Dus ja, het doet me wel iets dat het sportief niet zo goed meer draait.’ Zat hier een verborgen boodschap in richting de beleidsmakers, die sinds zijn afscheid geen perfecte vervanger meer vonden?

Kernprobleem

In het verleden was algemeen manager Michel Louwagie – altijd op zijn hoede door zijn initiële rol als crisismanager – niet snel geneigd om dertigers een contract te geven, hoewel de West-Vlaming in januari 2013 de toen 32-jarige Elimane Coulibaly wel een overeenkomst voor anderhalf jaar bood. Bovendien lijkt het er bij Depoitre sterk op dat hij bij de Buffalo’s het toppunt van zijn profloopbaan beleefde (tussen 2014 en 2016), met 27 treffers en 12 assists in 70 matchen. Met dank aan het boetseerwerk van coach Hein Vanhaezebrouck, die het maximale rendement haalde uit de intelligente laatbloeier.

Alleen is de realiteit wel dat KAA Gent sinds de verkoop van Depoitre nooit meer een topschutter van hetzelfde kaliber vond, ondanks de gedane investeringen. Eerst Emir Kujovic, later Mamadou Sylla (3,85 miljoen euro aan KAS Eupen in de zomer van 2017), Roman Jaremtsjoek (2 miljoen euro aan Dinamo Kiev), Rangelo Janga, maar ook Liverpoolhuurling Taiwo Awoniyi en Giorgi Kvilitaia (3 miljoen euro aan SK Rapid Wien) of Alexander Sørloth geraakten niet aan tien doelpunten. Joker Jérémy Perbet (1 miljoen euro aan Basaksehirspor) kreeg dat wel voor elkaar, net als de gratis aangeworven Jonathan David.

Het kernprobleem is dat de verwachtingen van Ivan De Witte, die meer risico’s wil nemen, en Michel Louwagie, meer behoudsgezind, niet overeenstemmen met de (afgeroomde) intrinsieke kwaliteiten van de spelerskern, zoals ook YvesVanderhaeghe (oktober 2017 – oktober 2018) en Jess Thorup (sinds oktober 2018) al meermaals aangaven. De club beschikt echter niet over een wilde weldoener en moet daardoor telkens haar betere spelers verkopen ( Sven Kums, MatzSels, Laurent Depoitre, Kalifa Coulibaly, SamuelKalu, Moses Simon, Thomas Foket, StefanMitrovic, Samuel Gigot, Kenny Saief, Peter Olayinka en Lovre Kalinic) en net als KRC Genk rekenen op de komst van jonge talentvolle buitenlanders (genre Tsjakvetadze of David) om het niveau op te tillen. Alleen is daarbij de top drie een onrealistische doelstelling, wanneer je moet terugvallen op risicogevallen als Arnaud Souquet, Jean-Luc Dompé en Stallone Limbombe of een aankoop van 3 miljoen euro ( Igor Plastoen) die de concurrentiestrijd verliest van Timothy Derijck. Of zelfs op ingrepen tijdens de winterstop, waarbij enkel doelman Thomas Kaminski een geslaagd rapport kan voorleggen. Roman Bezoes kende een te lange aanpassingsperiode en had moeite met de hogere snelheid van uitvoering, terwijl Alexander Sørloth na een bliksemstart logisch terugviel door een gebrek aan competitieritme bij Crystal Palace.

Kwaliteitsnorm

Tussen april 2016 en juni 2018 probeerde Patrick Turcq (ex-KV Kortrijk) als sportief manager zich te integreren, maar de West-Vlaming werd afgeserveerd door de mislukte transfer van de Kroaat Franko Andrijsevic (die voor 4,25 miljoen euro in juli 2017 overkwam van Hajduk Split). Tussendoor kan ook het advies van Roger Henrotay, wiens second opinion nog altijd wordt gevraagd, niet echt als succesvol worden bestempeld. Sinds oktober 2018 is het de beurt aan de jonge en van enthousiasme overlopende Peter Verbeke (ex-Club Brugge) om als ‘specialist’ inzake rekrutering en data- en videoanalyse op vijf jaar tijd zijn stempel te drukken. De Gentenaar merkte al snel dat De Witte en Louwagie hoog oplopen met de sportieve kennis van teammanager Gunther Schepens maar ook zijn advies vaak volgen, terwijl het niet zo eenvoudig zal worden om te wegen op de transferpolitiek. Naast gewiekste onderhandelingstechnieken houdt Louwagie graag vast aan zijn machtspositie, ook al opperde hij al vaak dat er in 2020 misschien een einde komt aan zijn operationele taken. Dreigt ook Verbeke als dertiger monddood te worden gemaakt en in dit vacuüm te belanden? Want als het om spelers en trainers gaat, is supermakelaar Mogi Bayat nooit ver weg.

Een moeilijke spreidstand wordt het straks. Na de titel werd KAA Gent tweemaal derde, vorig seizoen vierde, nu dreigt een vijfde of zesde plaats. Tijd om de ogen te openen en aan zelfreflectie te doen? Maar liefst veertien spelers (Franko Andrijasevic, Louis Verstraete, Anthony Swolfs, Aboubakary Koita, Elton Kabangu, Siebe Horemans, Deiver Machado, Lior Inbrum, Tesfaldet Tekie, Lucas Schoofs, Ahmed Mostafa, Yuya Kubo, Giorgi Beridze en Mamadou Sylla) keren straks terug van een verhuurbeurt. Eric Smith kon de hooggespannen verwachtingen van de voorzitter niet inlossen, net als Philip Azango van AS Trencín. Franck Bahi en de van Liverpool gehuurde Anderson Arroyo kwamen niet verder dan de beloften, Renato Neto verdween geruisloos en Colin Coosemans kan zeker geen vrede nemen met zijn status van derde doelman. Voldoen zij nog aan de kwaliteitsnorm die wordt vooropgesteld? En waar ligt de lat tegenwoordig bij KAA Gent, waar ze graag als een topclub worden beschouwd? Maar zijn ze daar ook organisatorisch en structureel wel klaar voor? En hoeveel geld zit er nog in de spaarpot om straks direct inzetbare meerwaardespelers binnen te halen? De (transfervrije) aanwerving van de linksvoetige centrale verdediger Jan Van den Bergh (24, Beerschot Wilrijk), met volledige instemming van Thorup, moet eerder als een opportuniteit worden ingeschat.

De toeschouwers beginnen te morren en stilaan af te haken (van 17.250 in de reguliere competitie naar 16.660 in PO1), wegens het gebrek aan dominant voetbal en spektakelwaarde, de te dure abonnementsprijzen maar vooral ook door de verloren bekerfinale tegen KV Mechelen en de gemiste kans op Europees voetbal. Vooral De Witte, populair bij de eigen aanhang, blijft gevoelig voor die reacties. Wil KAA Gent zijn opgebouwde status niet verder zien afbrokkelen, dan zal een krachtige reactie nodig zijn. Je kunt dan wel over een prachtig modern stadion beschikken met de Ghelamco Arena, de beste communitywerking van België hebben met je Foundation en uitpakken met een fantastisch trainingscomplex in Oostakker, om je te vergelijken met de andere G5-clubs is op alle echelons meer kwaliteit en dynamiek nodig dan nu.