KAS Eupen: eindelijk uit de anonimiteit?

Voor de tweede keer in vier jaar zit KAS Eupen in de halve finale. Daarmee kan het misschien toch nog de hoge ambities van voor het seizoen waarmaken.

Vandaag haalde KAS Eupen uitzonderlijk nog eens de voorpagina’s van de krant. Weliswaar die van de plaatselijke, enige Duitstalige Belgische krant Grenz Echo. Voor de tweede keer in de vijf jaar waarin het in eerste klasse vertoeft, haalt het de halve finale. De vorige keer liep dat met een sisser af, want over twee wedstrijden was Zulte Waregem toen veel te sterk.

Bij gebrek aan traditie op het hoogste niveau moet Eupen het hebben van de mythische momenten om de aandacht te trekken en meer fans aan zich te binden. De uitschakeling van Club Brugge in de kwartfinales van vier jaar geleden was zo’n moment, de onwaarschijnlijke slotfase in het degradatietreffen tegen Mouscron enkele jaren geleden een ander.

De komende halve finale wordt een nieuwe kans om uit de anonimiteit te geraken waarin de Panda’s al bijna vijf jaar vertoeven. Een anonimiteit waar administratief directeur Christoph Henkel zich al vaker over verbaasde. Henkel komt uit Keulen en werkte jarenlang voor de volksclub FC Köln waar het stadion traditioneel stampvol zit, zelfs in tweede klasse. ‘Wanneer oma verjaart en FC Köln speelt thuis, gaat iedereen naar het stadion. Hier is elk excuus goed om niet naar het voetbal te gaan’, stelde hij enigszins ontgoocheld vast.

Wat de afgelopen jaren veel goedmaakte, was, naast het spektakelvoetbal uit de eerste twee jaar (altijd veel goals), de gulle ontvangst aan de Kehrweg. Ondanks de buitenlandse structuur oogt KAS Eupen als een familieclub, met allemaal aardige mensen uit de eigen streek, die benaderbaar en hulpvaardig zijn.

Dubbele bezetting

Ook dit jaar vertoefde Eupen, tot de bekerstunt van gisteren, anoniem in eerste klasse. Dat was nochtans niet de bedoeling. Het nieuwe sportieve bestuur stelde met het oog op de viering van het 75-jarige bestaan van de club een kern samen van een erg hoog sportief niveau, niet alleen qua kwaliteit, maar ook qua kwantiteit, met op elke positie een evenwaardige dubbele bezetting.

Jonathan Heris, de Brusselaar die tegen Gent de kwalificatiegoal maakte, kwam net voor de competitiestart als een halve onbekende, maar speelde wél voormalig Duits international Andreas Beck uit de ploeg. Nu heeft hij vooral de Braziliaanse ex-international Adriano Correa als concurrent, waardoor hij al eens moet uitwijken naar het middenveld, maar ook daar doet hij het goed.

Senna Miangue, aanvankelijk niet in de basis, verdrong kapitein Nils Schouterden, die eind vorig seizoen en begin dit jaar toch erg sterk bezig was. Ook op andere posities is er keuze te over. Dat doelman Ortwin De Wolf, vorig jaar erg sterk bezig, zomaar naar Antwerp mocht vertrekken, zegt veel over de sportieve weelde in de kern.

Het maakt dat trainer Beñat San José, door alle spelers geprezen om zijn menselijke en tactische capaciteiten, naar hartenlust kan roteren zonder dat het spelniveau in het gedrang komt. Het is iets wat ook toevallige bezoekers opvalt die de ploeg bezig zien: dit Eupen kan best een stukje voetballen, er zit geen enkele schakel in die uit de toon valt wanneer het ritme omhoog gaat. Allemaal balvaste, technisch sterke jongens die ook kunnen lopen én werken, met inbegrip van de diepe spits.

Enige zwakke punt

Nog nooit had KAS Eupen de afgelopen vijf jaar zo’n sterke en dure kern als dit jaar. Daarmee mikte het voor het eerst niet op het behoud, maar op een plaats bij de eerste acht. Dat het zo lang in de tweede helft van de rangschikking stond (ook omdat het een stevige tik kreeg met een massale coronabesmetting die lang nawerkte), is één va de verrassingen van dit kampioenschap.

Nog maar één keer werd Eupen weggespeeld: thuis tegen Club. Ook tegen Genk had de ploeg het twee keer moeilijk. De rest van de wedstrijden vallen makkelijk samen te vatten: veel voetballend vermogen, een team dat hoog druk zet, maar de kansen te weinig benut.

Met Prevljak heeft het een vlot scorende spits die al de aandacht trok van grotere clubs, maar als de Bosniër de passes van een sterk presterende Stef Peeters beter had benut en de helft van de open kansen had binnen getrapt, had Eupen makkelijk de top acht gehaald, was Prevljak vandaag topschutter en duelleerde Peeters met Holzhauser en Mercier om de eerste plaats in de rangschikking van de meeste assists.

Dat het tot gisteren een nieuw seizoen in de anonimiteit doorbracht, heeft het enkel en alleen aan zichzelf en aan zijn enige zwakke punt (afwerking) te danken.